Książki
Podręczniki
Szkoła i biuro
Gry
Zabawki
Hemingway Ernest
Ernest Hemingway był światowej sławy pisarzem, noblistą i autorem książek oraz opowiadań. Czterokrotnie żonaty podróżnik, mężczyzna, którzy przeżył II wojny światowe. Rozczarowany swoim życiem, cierpiący na problemy z alkoholem, urojeniami i chorobą afektywną dwubiegunową 2 lipca 1961 roku popełnił samobójstwo.
Ernest Hemingway – książki i życie
Ernest Hemingway przyszedł na świat w 1899 roku w rodzinie lekarza i śpiewaczki operowej. Od najmłodszych lat interesował się pisaniem i dziennikarstwem. Jako uczeń pisał swoje pierwsze artykuły do szkolnej gazetki. Gdy wybuchła I wojna światowa, chciał wziąć udział w walkach. Nie przeszedł jednak badań lekarskich. Młody Hemingway nie poddał się jednak i został kierowcą ambulansu jako członek Czerwonego Krzyża. W 1918 roku ucierpiał w bardzo poważnym wypadku i w efekcie musiał poddać się kilkunastu operacjom. Za swoje zasługi otrzymał ordery. Doświadczenia wojenne zainspirowały go do napisania powieści „Pożegnanie z bronią”.
Po wojnie Hemingway przyjechał do ojczyzny, do Stanów Zjednoczonych i powrócił do pracy dziennikarza. Poznał wtedy swój pierwszą żonę, Hadley Richardson. W 1921 para wyjechała do Paryża, a następnie do Toronto. Wkrótce autor wydał „Trzy opowiadania i dziesięć wierszy” oraz „In our time”. Para regularnie podróżowała, m.in. do Austrii i Hiszpanii. W Austrii Hemingway poznał swoją drugą żonę, Paulinę Pfeiffer. Kobieta namówiła go do podpisania umowy z wydawnictwem, która zapoczątkowała sławę autora. W 1926 roku Hemingway zadebiutował powieścią „Słońce też wschodzi”.
Dojrzałe życie Hemingwaya
W 1940 roku, po 13 latach małżeństwa Hemingway rozwiódł się z Pauliną Pfeiffer i wkrótce ożenił się z Marthą Gellhorn. Zmiany w życiu prywatnym szły w parze z wydawaniem kolejnych książek. Wydał wtedy „Komu bije dzwon”. Zafascynowany Kubą, gdzie poznał swoją trzecią żonę, przez jakiś czas przebywał w kraju i wziął udział w wojnie domowej. W 1946 wziął już swój ostatni ślub i ożenił się z Mary Welsh poznaną w Londynie.
Za swoje opowiadanie „Stary człowiek i morze” w 1953 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera, a w 1954 literacką Nagrodę Nobla. Pomimo sukcesów literackich stan zdrowia autora znacznie się pogarszał. Pod koniec lat 50’ cierpiał na urojenia i nadużywał alkoholu. Regularnie przebywał w szpitalach psychiatrycznych i był leczony elektrowstrząsami, które dodatkowo pogorszyły jego stan. Lekarze podejrzewali u niego chorobę afektywną dwubiegunową. Pisarz odszedł sam, popełniając samobójstwo 2 lipca 1961 roku.
Darmowa dostawa od 199 zł
Rabaty do 45% non stop
Ponad 200 tys. produktów
Bezpieczne zakupy
