Opis: Integracja Turcji z Unią Europejską z perspektywy RFN - Bogdan Koszel

Korzystając z inspiracji kanclerza Adenauera, w 1959 r. Turcja przedłożyła wniosek o ustanowienia stowarzyszenia ze Wspólnotami Europejskimi. Umowa stowarzyszeniowa weszła w życie w 1964 r., ale rozmowy na temat członkostwa tego państwa rozpoczęły się od uzyskania statusu państwa kandydującego (1999 r.). W okresie rządów chadecko-liberalnych gabinet H. Konia nie wspierał europejskich aspiracji Turcji, kierując się przekonaniem o odrębności kulturowej reprezentowanego przez Turcję świata islamu, olbrzymimi deficytami w zakresie przestrzegania praw człowieka, mniejszości narodowych (Kurdowie) i ogólnym ekonomicznym nieprzygotowaniem Ankary do członkostwa. W kwestii akcesji tureckiej kolejny rząd koalicji SPD-Bundnis90/Die Grunen dokonał znacznej korekty kursu forsowanego dotąd przez koalicję chadecko-liberalną. Lewicowa orientacja partii rządzących uwypuklająca laicki charakter Unii Europejskiej, powołująca się na spuściznę oświecenia nie traktowała islamu, jako przeszkody w integrowaniu Europy. Nie ukrywała jednak, że główną barierą stojącą na drodze tureckiej akcesji jest deficyt demokracji, brak ochrony mniejszości i nieprzestrzeganie praw człowieka. Wspierano jednak Turcję i na pierwszy plan wysuwano jej rolę, jako stabilizatora sytuacji na Bliskim Wschodzie i wypróbowanego sojusznika NATO. 3 października 2005 r. oficjalnie podjęto z Turcją rokowania akcesyjne, ale następny rząd A. Merkel (CDU/CSU-SPD) wysuwał znacznie więcej zastrzeżeń. Przeszkodą w kwestii akcesji były nada) obawy przed przyjęciem muzułmańskiego kraju i tym samym rozprzestrzenieniem się w UE religii islamu. Utrudnieniem było także zaangażowanie Turcji w kwestię cypryjską, zatargi polityczne z Grecją oraz nieprzestrzeganie podstawowych praw i wolności, Rząd chadecko-socjaldemokratyczny promował politykę "uprzywilejowanego partnerstwa UE z Turcją. Miało ono polegać na wyłączeniu Turcji z grona innych państw stowarzyszonych i zapewnieniu jej statusu ekskluzywnego, ale bez formalnego członkostwa. Dokonania Turcji w zakresie laicyzacji państwa 1 dostosowywania się do kryteriów i standardów demokratycznych w niewielkim stopniu wpłynęły na reorientację niemieckiej polityki. O członkostwie Turcji w UE mówi się, jako o perspektywie, co najmniej 10 najbliższych lat, przy intensyfikacji tempa reform wewnętrznych i po uregulowaniu problemu cypryjskiego i kurdyjskiego. W RFN docenia się jednak jej znaczenie dla bezpieczeństwa i stabilizacji starego kontynentu. Istnieje też świadomość, że przeciąganie negocjacji akcesyjnych ad calendas Graecas spowodować może odwrót od procesów modernizacyjnych i wzmocnienie sił fundamentalistów islamskich.

Szczegóły: Integracja Turcji z Unią Europejską z perspektywy RFN - Bogdan Koszel

Tytuł: Integracja Turcji z Unią Europejską z perspektywy RFN
Autor: Bogdan Koszel
Wydawnictwo: Instytut Zachodni
Seria: Zeszyty Instytutu Zachodniego
ISBN: 9788361736004
Rok wydania: 2009
Ilość stron: 63
Format: 14 x 20
Oprawa: broszura

Recenzje: Integracja Turcji z Unią Europejską z perspektywy RFN - Bogdan Koszel