Neuropsychologia tożsamości

Neuropsychologia tożsamości to nauka zajmująca się wzajemnymi powiązaniami mózgowia z systemem Ja oraz tworzoną przez ten system tożsamością indywidualną, społeczną i kulturową w celu pomocy osobie chorej. Z perspektywy teoretycznej nauka ta bada związek struktur i połączeń mózgowych z procesami poznawczymi, emocjonal­nymi i zachowaniem oraz systemem Ja ściśle związanym z tożsamością. Z perspek­tywy klinicznej opracowuje metody diagnozy i ocenia efektywność rehabilitacji chorych z niedokształceniem i/lub destabilizacją systemu Ja oraz zaburzeniami tożsamości.

„Monografia „Neuropsychologia tożsamości” to dzieło nowatorskie i niezwykłe – oryginalne w podejściu do problematyki tożsamości, nowoczesne w wymiarze teoretyczno-metodologicznym, erudycyjne i znakomicie napisane. Dzieło oparte na dorobku światowej nauki oraz wynikach własnych badań, pogłębione analizą przypadków klinicznych pacjentów z najczęstszymi uszkodzeniami mózgowia, potwierdzone neurofizjologicznymi markerami (tzw. medycyna faktów), inspiruje do stawiania pytań o złożoność fenomenu ludzkiego istnienia, wciąż poznawanego i nadal nie w pełni poznanego”.
- Prof. zw. dr hab. n. med. Bożena Grochmal-Bach

„Doświadczeni Autorzy, mający w swym dorobku liczące się monografie naukowe, uczynili tu przedmiotem opisu tożsamość człowieka, a ściślej mówiąc, możliwe powiązania biologiczne i fenomenologiczne tożsamości ze sferą opisu neuropsychologicznego. Z dzieła tego wyłania się nowe spojrzenie na sposób uprawiania neuropsychologii, wyznaczone przez szeroki humanistyczno-społeczny horyzont wzbogacający zorientowane dotychczas medycznie spojrzenie na opis zachowań ludzkich. Trzeba więc było wniknąć w strukturę Ja człowieka, by zrozumieć fenomen jego społecznego i zarazem kulturowego funkcjonowania, co Autorom monografii w pełni się udało”.
- Prof. zw. dr hab. lek. med. Waldemar Tłokiński

„Nowatorskie podejście Autorów do problematyki tożsamości każe przeformułować podstawowe założenia neuropsychologii, przede wszystkim zaś widzieć ją jako obszar integrujący wyniki poszukiwań prowadzonych na przecięciu dróg neuronauk medycznych i społecznych. Dzieło to buduje mosty między biologicznie zorientowanymi naukami o ludzkim mózgu a naukami humanistycznymi. Jest adresowane do szerokiego kręgu odbiorców, do którego – oprócz specjalistów – należeć będą studenci psychologii i innych kierunków, zarówno medycznych, jak i humanistycznych, a także wszyscy zainteresowani człowiekiem i jego funkcjonowaniem w społeczeństwie i kulturze”.
- Dr hab. Mariusz Gajewski