World Of Joy

W odróżnieniu od albumu America Give Up z 2012 roku (debiutanckiej płyty formacji Howler) płyta World Of Joy brzmi jak dzieło zespołowe, a nie solowy projekt frontmana Jordana Gatesmith.

Tym razem zamiast nagrywania materiału w domu, Gatesmithowi bardziej zależało na organicznej i bardziej demokratycznej atmosferze pracy.

Ten album ma imprezową atmosferę, do czego zainspirowały nas barowe wygłupy. Cały dzień graliśmy muzykę, a wieczorem chodziliśmy do baru - wspomina pracę nad płytą Gatesmith, w której nagraniu wspomagali go także basista Max Petrick i gitarzysta Ian Nygaard oraz perkusista Rory`em MacMurdo, szkolny kolega lidera, który w 2013 roku zastąpił Brenta Mayesa. Słuchając World Of Joy, można dostrzec podobieństwa do muzyki legend z ich rodzinnego miasta, jak The Replacements, The Cows, Hüsker Dü czy nawet The Hold Steady. Gatesmith jednak woli wychwalać mniej znanych obecnych znajomych. Myślę, że jest wielu wspaniałych muzyków wokół tego miasta, o których jeszcze nikt nie słyszał. Darzymy dużym szacunkiem te zespoły ze sceny w naszym wieku. ,

Napędzający album utwór Don`t Wanna ze smutnym podtekstem, jest jednym z ich ulubionych utworów na tej płycie. To jest nasz hymn Minneapolis, napisany jako żart - mówi wokalista. Kręciliśmy się po klubach i ktoś zaczął wychwalać „Closing Time`, pochodzącej z Minneapolis grupy Semisonic, mówiąc o nim jako prawdziwym hymnie. Dlatego postanowiliśmy napisać utwór będący zaprzeczeniem „Closing Time`, taki anty-hymn. Przeciwieństwem Don`t Wanna jest zamykający całość Aphorismic Wasteland Blues, który - zarówno pod względem tekstu, jak i muzyki - może kojarzyć się z klasykami Boba Dylana. Przy „Aphorismic...` staraliśmy się być podróbką zespołu bluesowego i nic z tego nie wychodziło. Więc nagraliśmy to na taśmę i po namyśle umieściliśmy to na końcu płyty. Nieoczekiwanie utwór stał się jednym z najlepszych na płycie. Po długiej rozmowie na temat krajobrazu współczesnej muzyki, Gatesmith wyjawił, że źródłem inspiracji była dla niego również twórczość Low i Talk Talk. Choć wcale nie chce ich naśladować muzycznie. Ważne jest poczucie humoru. Mam nadzieję, że zawsze je słychać. Nie traktujemy siebie tak serio jak może się wydawać. Z tak zaraźliwą płytą, jaką jest World Of Joy, nie musi się tego obawiać. To podnoszący na duchu, elektryzujący i zabawowy album. Dokładnie taki, jaki powinien być klasyczny album rock`n`rollowy, brzmiący zarówno jak muzyka rockowa z przeszłości, współczesności jak i przyszłości. ,