Pisma Tom 2. Psychoanaliza dzieci

Wiele wczesnych kontrowersji na temat pracy Melanie Klein niemal uległo zapomnieniu. Jej sposób myślenia został w znacznej części zasymilowany do głównego nurtu psychoanalizy. Ci, których znamy jako kleinistów i którzy wprost używają pojęć i techniki Melanie Klein, rozwinęli i nadal rozwijają jej pracę, a zainteresowanie jej koncepcjami rośnie na całym świecie. Żywotność i znaczenie jej dzieła nie budzą żadnych wątpliwości. Hanna Segal Koncepcje Klein w istocie dotykają problemów organizacji całego życia umysłowego. Klein ukazuje, jak rozwijające się prymitywne fantazje powołują inne fantazje, które stają się matrycą dla związków myślowych i procesów intelektualnych. Zatem jej prace wszędzie, gdzie się ukazywały, wzbudzały również duże zainteresowanie filozofów, socjologów, antropologów kulturowych, etnografów, literaturoznawców, krytyków sztuki i twórców. Wojciech Hańbowski Melanie Klein (1882–1660) jest znana jako wybitna psychoanlityczka, twórczyni kierunku w psychoanalizie kładącego nacisk na relację z obiektem. Jej technika pracy z dziećmi, koncepcje nieświadomych fantazji, pozycji paranoidalno-schizoidalnej i depresyjnej przyczyniły się do nowego rozumienia wczesnych faz rozwoju dziecka. Miały również wpływ na rozumienie psychopatologii dorosłych i na analityczną technikę leczenia.