Alianse strategiczne
Problemy teorii i dylematy praktyki

Immanentną cechą współczesnej gospodarki są skokowe zmiany w wielu jej dziedzinach. Zmiany w otoczeniu ewoluują w kierunku globalizacji, co wymusza niekonwencjonalne zachowania przedsiębiorstw i niekonwencjonalne strategie działania. Praktycznym wyrazem globalizacji jest zmiana charakteru konkurencji, co stwarza zarówno nowe zagrożenia, jak i nowe możliwości zdobycia przewagi konkurencyjnej. Jedną z najnowszych form konkurowania w skali globalnej jest współpraca przybierająca postać aliansów strategicznych. Strategia ta, chociaż niezupełnie nowa, gdyż alianse funkcjonowały w gospodarce amerykańskiej już w latach trzydziestych, zaczęła się gwałtownie rozwijać dopiero na początku lat osiemdziesiątych, by w latach dziewięćdziesiątych stać się dominującą formą współpracy przedsiębiorstw. W Polsce nie prowadzono dotychczas kompleksowych badań nad zjawiskiem aliansów, chociaż już obecnie wiele przedsiębiorstw stosuje tę strategię. Diagnozy ekspertów pokazują, że w najbliższych latach Polska utrzyma wiodącą rolę w "przyciąganiu" inwestycji zagranicznych i nadal będzie postrzegana jako obszar o wysokiej atrakcyjności inwestycyjnej przy dość znacznym ryzyku podejmowanych działań, co będzie skłaniało zagranicznych inwestorów do współpracy z polskimi przedsiębiorstwami na zasadzie aliansów. Należy przypuszczać, że zainteresowanie tą strategią wśród polskich przedsiębiorstw będzie rosło wraz z postępującymi procesami integracji Polski z Unią Europejską oraz coraz większą atrakcyjnością Polski jako partnera gospodarczego.