Relacja i dialog
Wprowadzenie do ontologii trynitarnej

Spis treściWprowadzenie/7ROZDZIAŁ 1. TRYNITARNY PROBLEM /17 I. Objawienie czy spekulacja? /18 II. Dogmat w historii /36 III. Precyzacja terminologiczna /46ROZDZIAŁ 2. TRÓJCA MONOLOGICZNA /55I. Ontologia ousia /57 1. Ontologia tego, co wspólne /60 2. Ontologia tego, co łączy /68 3. Ontologia tego, co jest tym samym /72 4. Ontologia jednego podmiotu działania /76 5. Ontologia tego, co ogólne/78 II. Ontologia hypostasis /81 1. Monarchia jako udział w ousia Ojca /83 2. Monarchia jako pochodzenie z ousia Ojca /85 3. Monarchia przez taką samą ousia /88 4. Hipostaza Ojca jako zasada /89 5. Ojciec jedynym Bogiem /92ROZDZIAŁ 3. TRÓJCA DIALOGICZNA /99 I. Relacja ontologicznym fundamentem osoby /101 1. Relacja domaga się wielości /102 2. Relacja jako odnoszenie się do siebie /104 3. Status ontologiczny relacji /106II. Osoba jako odniesienie do drugiego /108 1. Być w relacji /108 2. Skierowanie ku drugiemu /111 3. Odnoszenie się do siebie /114 4. Ryszard ze św. Wiktora i jego koncepcja osoby /115 5. Relacyjne podejście do Tomasza z Akwinu /122 6. Osoba jest przez drugiego /127 III. Hipostatyczno-ekstatyczna koncepcja osoby /130 IV. Dialog jako perychoreza /135 1. Relacyjne wychodzenie ku sobie /136 2. Dialog jako przenikanie się /139 3. Perychoreza u Jana z Damaszku i konsekwencje /143 V. Dialog jako communio /149 1. Communio trzech /152 2. Communio jako communicatio /155Zakończenie. Perspektywy /161 1. Ontologiczny fundament /161 2. Dwa poziomy wzajemnych relacji /165 3. Model Trójcy Świętej /170Spis literatury /177 Summary. Relation and Dialogue. An Introduction to the TrinitarianOntology /187