Martin J. Sherwin

Martin Jay Sherwin (ur. 2 lipca 1937, zm. 6 października 2021) był cenionym amerykańskim historykiem, specjalizującym się w badaniach nad historią broni jądrowej oraz jej rozprzestrzenianiem. Pracował jako wykładowca na prestiżowych uczelniach, takich jak Uniwersytet Princeton, Uniwersytet Pensylwanii, Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley. Pełnił również funkcję profesora języka angielskiego i historii amerykańskiej Waltera S. Dicksona na Uniwersytecie Tufts. To właśnie tam założył Centrum Historii i Humanistyki Epoki Nuklearnej, angażując się w głębokie analizy wpływu broni atomowej na współczesny świat.
Urodzony w Brooklynie, Nowy Jork, w rodzinie Mimi (z domu Karp) i Harolda Sherwinów, Martin dorastał w atmosferze dużego miasta. Jego matka zajmowała się domem, pracując jednocześnie na stanowiskach administracyjnych, natomiast ojciec prowadził firmę produkującą odzież dziecięcą. Edukację rozpoczął w James Madison High School w Brooklynie, by następnie kontynuować studia na Dartmouth College. Początkowo zainteresowany medycyną, z czasem przeniósł swój fokus na geologię i filozofię, kończąc ostatecznie z tytułem licencjata z historii w 1959 roku.
Jego pasja i zaangażowanie naukowe zaowocowały doktoratem z historii uzyskanym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Praca doktorska Sherwina, analizująca atomową strategię Harry'ego S. Trumana, została opublikowana jako książka "A World Destroyed", ustanawiając go jako eksperta w dziedzinie historii broni jądrowej. Sherwin pozostawił trwały ślad w historiografii, zdobywając uznanie za swoje wkłady w zrozumienie złożoności epoki nuklearnej.