Samuel Beckett

Samuel Beckett, irlandzki dramaturg, prozaik, eseista i laureat literackiej Nagrody Nobla w 1969 roku, jest postacią niezwykle wpływową w literaturze XX wieku. Urodzony w 1906 roku, od młodości wykazywał zainteresowanie literaturą oraz sportem, trenując boks, rugby i pływanie. Edukację rozpoczął w Trinity College w Dublinie, gdzie studiował romanistykę, a swoją karierę literacką zainicjował publikacją poematu "Whoroscope" w 1930 roku oraz studium krytycznym "Proust" w 1934 roku.
Beckett początkowo tworzył głównie w języku angielskim, jednak od 1945 roku zaczął pisać w języku francuskim, co było przełomem w jego twórczości. Jego prace, zaliczane do teatru absurdu, charakteryzują się brakiem tradycyjnej narracji i podkreślaniem bezsensu ludzkiej egzystencji. Beckett był blisko związany z Jamesem Joycem, dla którego był nawet sekretarzem podczas pobytu w Paryżu.
Jego życie było pełne zmian i przemieszczeń – od Irlandii, poprzez Londyn, aż po ostateczne osiedlenie się w Paryżu. Podczas II wojny światowej aktywnie uczestniczył w Ruchu Oporu, za co został odznaczony Złotym Krzyżem Wojennym. Nagroda Nobla, którą otrzymał, była uznanie dla jego unikalnego wkładu w dramat i prozę, w którym ukazywał "wzniosłość człowieka w jego skrajnym opuszczeniu".
Beckett był twórcą głęboko pesymistycznym, jednak jego dzieła zawierają głębokie przesłanie humanistyczne, wskazujące na miłość do ludzkości pomimo otaczającej jej ciemności. Jego wpływ na literaturę światową jest niezaprzeczalny, a dzieła takie jak "Czekając na Godota" pozostają kamieniami milowymi w teatrze i literaturze współczesnej.