Luter. Tom 2

Zgodnie z tradycja Koscioła, odwołujaca sie do przykładu Chrystusa, nie mozna oddzielic sposobu postepowaniaosoby od głoszonych przez nia prawd wiary. Podkreslił to Erazm w pytaniu:Czy zatem ewangelia moze byc głoszona w tak nieewangeliczny sposób?Kłamstwa Marcina Lutra i jego mowy pełne nienawisci, które kazdy powinien potepic, sa nie do podwazenia.Hartmann Grisar wykazał, ze nie mozna ich usprawiedliwic ani retoryka, ani polemika, bo on po prostu nimi zył.Takie podejscie rzutowało na doktryne Lutra, która Grisar scharakteryzował nastepujaco:W stylu i postepowaniu był kameleonem. Takie były jego wewnetrzne uczucia i taka byłajego teologia.Hartmann Grisar odniósł sie takze do wciaz wychwalanych przez protestantów nauk Lutra odnosnie „sola de” i„sola scriptura” . „Sola de” nazwał „najbardziej subiektywna doktryna, która kiedykolwiek pozyskiwała zwolenników”.Z kolei w „sola scriptura” podkreslił niejasnosci zwiazane ze Słowem wewnetrznym i zewnetrznym,problem zrozumiałosci Pisma Swietego, wzglednosc krytyki historycznej, oparcie egzegezy na nauczaniu Lutra,niejasne podejscie do natchnienia, samowolna modykacje kanonu i fałszowanie tekstu Biblii (Rz 3,28). Ponadtoprzypomniał m.in. zmiane celu chrztu (wzmocnienie wiary), nowe doktryny eucharystyczne (impanacje i teoriewszechobecnosci, która pozwalała „pochwycic i złapac Chrystusa”), a takze usuniecie oarnego charakteru Mszy,do czego pomoca miało byc przyjmowanie Eucharystii pod dwiema postaciami. Omówił takze odrzucenieczyscca i dobrych uczynków oraz zadziwiajace zachety do grzeszenia. Na zakonczenie warto jest przypomniecopinie Erazma o otrzymanym przez niego liscie od Marcina Lutra:Otrzymałem list od Lutra – to jest po prostu praca szalenca. Nie jest nawet zawstydzonyswoimi haniebnymi kłamstwami i obiecuje dokonywac gorszych. Jak moga ludzie mysleco powierzeniu swoich dusz i swój ziemski los człowiekowi, który pozwala, aby takpanowała nad nim namietnosc?SPIS TREŚCITom II. Szczyt życiaRozdział XV. Organizacja i pozycja publiczna nowego kościołaRozdział XVI. Boża misja i jej oznakiRozdział XVII. Spojrzenie na moralność reformatoraRozdział XVIII. Luter i MelanchtonRozdział XIX. Relacje Lutra z Zwinglim, Karlstadtem, Bugenhagenem i innymiRozdział XX. Próby zjednoczenia w świetle planowanego soboruRozdział XXI. Książęce małżeństwaRozdział XXII. Luter i kłamstwoRozdział XXIII. Nowe spory z Erazmem (1534, 1536) i księciem Jerzym (zm. 1539)Rozdział XXIV. Stan moralny towarzyszący reformacji. Książęcy opiekunowieRozdział XXV. Bliższy krąg współpracowników i rodzina. Pozytywne cechy LutraRozdział XXVI. Sposób walki Lutra obrazem jego duszyRozdział XXVII. Głosy z obozu obrońców KościołaRozdział XXVIII. Nowe dogmaty w świetle historii i psychologiiKomentarz1. Wstęp2. Kłamstwa Marcina Lutra3. Sprzeczności Marcina Lutra4. Mowa nienawiści Marcina Lutra5. Cenzura protestancka6. Wybrane zagadnienia doktrynalne7. Pozostałe zagadnienia