Upiór w moherze

"Upiór w moherze" Iwona Banach To już moje czwarte spotkanie z twórczością autorki. Znam już kilka książek w "zimowych" klimatach i przyznam, że w wyobraźni autorki czai się niezliczona ilość pomysłów na absurdalne i komiczne sytuacje. Właśnie takie tu znalazłam i dobrze się przy tym bawiłam. Podobało mi się, że akcja działa się w głównej mierze w otoczeniu pisarsko-bibliotekarskim. Zastanawiający był tu sam świat pisarzy, których desperackie próby promocji własnych dzieł prowadziły do coraz bardziej szalonych pomysłów, łącznie z próbą morderstwa. I wydaje się, że w otoczce takich skandali najlepiej promuje się książki. Co do postaci to było ich tu dość dużo, bo w zasadzie wielu mieszkańców Tęczowa było uwikłanych w tę historię. Należy tu wspomnieć o dwóch wyrazistych bohaterach, a są to Samuel Kaszak, ożywiona postać literacka, która w pewnym sensie zainicjowała tą pokręconą fabułę i tajemniczy hejter nazwany Upiorem w moherze, który dezorganizuje życie mieszkańców wymyślając niestworzone historie. Ten natłok postaci może się niektórym nie podobać, ale mnie zupełnie to nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie, przyciągało. To była nie tylko zabawna komedia kryminalna, ale także subtelna krytyka społeczna. Według mnie autorka perfekcyjnie balansowała na granicy absurdalnego humoru i refleksji nad naszą współczesnością. Często dawała do myślenia pokazując jak obsesja zdobywania popularności w świecie wirtualnym może zawładnąć normalnym życiem. Jeśli macie ochotę na takie połączenie to polecam Wam "Upiora w moherze".