Anatomia. Love story

Edynburg, 1817. Hazel to dziewczyna z dobrego domu, która za wszelką cenę chce osiągnąć cel zostania lekarzem. Dziewczyna wychodzi przeciw konwenansom chcą udowodnić, że kobiety też mogą mieć swoje prawa. Pewnego dnia poznaje Jack. Chłopak jest jest przeciwieństwem a żeby zarobić na chleb został rezurekcjonistą. Autorka zabiera nas do XIX wiecznego Edynburgu, gdzie niegdyś panował brud, syf i ubóstwo. Tempo akcji dopasowane jest wraz do rozwoju wydarzeń. Hazel jest z wyższych sfer, mieszka w zamku wraz z matką, bratem i służbą. Matka Hazel nie dba o córkę tak jak powinna, ale Hazel nie ma jej tego za złe; tak myślałam z początku, jednak, gdy się zagłębiamy w życie uczuciowe Hazel ukaże się coś innego. Dziewczyna chce być lekarzem co w tych czasach było nie do pomyślenia by płeć piękna mogła wykonywać ten zawód. Ni jej nie zatrzyma nawet to jak będzie musiała odbywać ćwiczenia i jakim kosztem. Przyznam szczerze, że najbardziej zaciekawiła mnie postać Jacka, chłopaka, który łapie się wszystkiego co może byle tylko przetrwać. Nie użala się nad swoim losem. Kradzież ciał z cmentarza nie sprawia mu przyjemność, ale z czegoś żyć musi. A gdy zostanie wspólnikiem Hazel będzie miał trochę przygód. Autorka stworzyła slumsowy klimat, klimat biednych i bogatych. Łamie pewne konwenanse wprowadzając do tego nieco romantyzmu i dzikości. Znajdziemy tu też trochę humoru w ripostach Jacka i jakby ktoś chciał zostać rezurekcjonistą to chłopak chętnie poda Wam pewne wskazówki😉 W pewnym momencie akcja zwalnia na trochę, ale wydaje mi się, że autorka chciała skupić swoją uwagę na pewnym wątku. Przyznam szczerze, że czekałam na książkę. Uwielbiam takie klimaty, a XIX wiek jest dla mnie niezmiernie ciekawy. Ta książka ma coś z powieści obyczajowej, historycznej. Pojawia się też coś z fantastyki i to akurat mnie zaskoczyło. Jestem ciekawa jak to się potoczy dalej.