Jan Sztaudynger

Jan Sztaudynger - życie i kariera

Jan Sztaudynger był polskim poetą, satyrykiem, fraszkopisarzem i tłumaczem. Przyszedł na świat 28 kwietnia 1904 roku w Krakowie. Po wybuchu I wojny światowej ewakuował się wraz z rodzicami do Brna i tam też uczęszczał na zajęcia na Prywatne Polskie Kursy Gimnazjalne. Był absolwentem polonistyki i germanistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskał również tytuł doktora filozofii. W trakcie II wojny światowej był przesiedlony i umieszczony w obozie przejściowym. Przez pewien czas był związany z teatrem lalek.

Jan Sztaudynger - książki i twórczość

Po wojnie był referentem na Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi. W 1954 roku rozpoznano u niego czerwienicę prawdziwą. Zmarł 12 września 1970 roku w klinice prof. Juliana Aleksandrowicza. Pozostawił po sobie blisko 40 książek. Wśród nich znajdują się „Krople liryczne”, „Ballady i fraszki”, „Kasztanki”, „Łatki na szachownicy” czy „Ludzie”. Jeszcze przez I wojną światową dał się poznać jako znakomity nauczyciel. Później jego kariera skupiała się na obcowaniu ze sztuką. Pisał, był związany z teatrem i instytucjami poświęconymi kulturze.