Krystyna Budnicka

Krystyna Budnicka, urodzona jako Hena Kuczer, jest polską działaczką społeczną pochodzenia żydowskiego, honorową obywatelką miasta stołecznego Warszawy oraz członkinią Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. Urodziła się 8 maja 1932 roku w Warszawie, w religijnej rodzinie żydowskiej. Wcześnie doświadczyła tragedii wojennej, tracąc większość rodziny podczas Holokaustu.
Przez okupację niemiecką, Budnicka wraz z rodziną została uwięziona w getcie warszawskim. Wraz z bratem Rafałem zbudowali bunkier, który stał się ich schronieniem do momentu odkrycia przez Polaków we wrześniu 1943 roku. W wyniku tej tragedii straciła dwóch braci. Krystyna zdołała uciec kanałami na stronę aryjską dzięki pomocy Rady Pomocy Żydom „Żegota”.
Po wojnie, ukończyła studia pedagogiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz stołecznym Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Pracowała jako nauczycielka, a także wychowawczyni w sanatorium dla dzieci. Mimo że przez wiele lat po wojnie nie mówiła o swoich przeżyciach, ostatecznie stała się aktywną członkinią Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu, gdzie dzieliła się swoją historią, wspierając edukację o Holokauście.
Jej historia jest przykładem niezwykłej siły i odwagi, a także znaczenia pamięci historycznej i edukacji o przeszłości w budowaniu lepszej przyszłości.