Szczepan Jeleński

Szczepan Jeleński, urodzony w Warszawie 22 grudnia 1881 roku, był polskim inżynierem i pisarzem, który zasłynął jako popularyzator nauki. Syn Jana Jeleńskiego, Szczepan Jeleński kształcił się w warszawskim gimnazjum, a następnie na Politechnice Warszawskiej. Jego twórczość obejmowała nie tylko komedie, takie jak "Urwis" (1918), "Igraszki z ogniem" oraz nastrojową sztukę "Przechodzień" (1921), ale także książki popularyzujące matematykę, m.in. "Lilavati", "Śladami Pitagorasa" oraz "Pod strażą Sfinksa". Był również autorem publicystyki o tematyce religijnej.
W latach 1904–1907 pełnił funkcję redaktora „Dziennika dla Wszystkich”, a w latach 1909–1913 był redaktorem „Roli”. Jego działalność podczas I wojny światowej obejmowała pracę w zarządzie głównym Koła Międzypartyjnego w Warszawie. Okres międzywojenny to czas, gdy Jeleński sprawował funkcję dyrektora Księgarni św. Wojciecha w Poznaniu, był członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz członkiem rady Polskiego Związku Wydawców Dzienników i Czasopism. Redagował również tygodnik ilustrowany „Tęcza”.
Jego książki popularyzujące matematykę, "Lilavati" i "Śladami Pitagorasa", są uznawane za prekursorskie i były wielokrotnie wznawiane. Mimo że w 1951 roku jego utwory zostały objęte zapisem cenzury w Polsce i wycofane z bibliotek, późniejsze lata przyniosły ich ponowne wydanie. Szczepan Jeleński zmarł 27 maja 1949 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie trwały wkład w polską literaturę i popularyzację nauki.