Black Drop

Black Drop to moja pierwsza książka Ady Tylińskiej jaką czytam. Choć sam tytuł wskazuje, że książka ma w sobie element fantastyczny skupiający się na wampirach, to historia bardzo mi się podobała. Tej książki potrzebowałam w swoim życiu. Mimo, że fabuła nie jest wymagająca, to plot twist nie raz mnie zaskoczył. Wszyscy fani Zmierzchu koło tej książki nie możecie przejść obojętnie. "Poczułem się zaatakowany przez zapach jej ciepłego ciała, pachnącego deszcze i delikatnymi nutami róż, jaśminu i słodkich owoców". Historia skupia się na Judith, która po ukończeniu szkoły przeprowadza się do Walii aby tam studiować na uczelni Mooxford. Od początku na jej drodze pojawiają się kłopoty i wydaje się że zmiana otoczenia nijak się ma do tego jak postrzegają ją inni. Na szczęście Judie w książce zaskoczy Was nie raz, analitycznym myśleniem i dążeniem do prawdy za wszelką cenę. To czego się spodziewamy po tej historii sprawia, że dostajemy zupełnie coś innego. Oczywiście między Judie i Victorem tworzy się silne pragnienie jednak obie strony starają się mu nie ulec. Bardzo podoba mi się pomysł na książkę. Wampiry w rzeczywistym świecie, tworzą własną grupę i umiejętnie sterują ludźmi. A przy tym wykazują się sprytem i bezwzględnością. Nie tak łatwo domyśleć się zakończenia gdy główna bohaterka nie jest ślepo zakochana w idei wampira i targają nią wątpliwości. Dociekanie prawdy oraz to jak się bronić przed nieumarłymi sprawiają, że jeszcze bardziej wciągamy się w historię i z trudem jest oderwać się od powieści. Choć z każdym rozdziałem dostajemy coraz więcej informacji to dzięki akcji w tle, nie czujemy się bombardowani. Styl autorki jest bardzo przyjemny i już od pierwszych stron łatwo wczuć się w historię. Jedynie co mi nieco przeszkadzało, to zbyt długie rozdziały. Osobiście wolę więcej i krótsze. "To róże weneckie. Śmiertelnie trujący gatunek. Są jak my". Zakończenie książki pozostawia nas z wątpliwościami czy główna bohaterka podjęła słuszną decyzję. Ale i z pytaniem czy to naprawdę koniec. Historia zaskakuje wyborami Judie oraz determinacją Victora. Mimo, że momentami czułam przebłyski Zmierzchu to książka sprawia, że motyw wampirów można napisać w sposób ciekawy i zachęcić czytelnika do sięgnięcia po książki. A ta historia spodoba się Wam tak bardzo, bardzo. Polecam ♥

Lubicie Zmierzch i książki o wampirach? Przyznam ,że, gdy byłam nastolatką zaczytywałam się w losach rodziny Cullenów. Teraz dzięki powieści Ady Tulińskiej poczułam podobne wibracje. Judith od zawsze była obiektem drwin podczas nauki w liceum. Jej rodzice , ludzie związani z dyplomacją liczyli, że jedyna córka wybierze intratny i ambitny zawód. Dziewczyna poszła jednak za głosem serca i postanowiła studiować literaturę angielską na wymarzonym walijskim uniwersytecie Moonxford. Młoda kobieta liczyła na odrobinę spokoju i szacunku w nowym miejscu. Niestety, ku jej rozczarowaniu największy dręczyciel i jednocześnie kapitan drużyny lacrosse ,Kevin Jones szczególnie ją sobie upodobał. Z opresji wybawia ją Victor - bardzo przystojny mężczyzna o niezwykle magnetycznym spojrzeniu otoczony aurą tajemnicy dziedzic hrabiowskiego tytułu. Przyciągnie między tą parą jest niemal wyczuwalnie i emanuje z książki od pierwszych stron. Judie nie potrafi wyrzucić ciemnowłosego z głowy, on zaś wydaje się to zainteresowanie odwzajemniać. A jednak nieoczekiwanie odpycha swą wybrankę i usiłuje nią manipulować.. To powoduje ,że panna Dunbe z determinacją dąży do poznania sekretów chłopaka. Czy jest gotowa na konfrontację z prawdą? I czego chcą od niej członkowie tajemnego bractwa? Szczerze mówiąc jedyną wadą tej powieści jest fakt ,że jest za krótka, a ja chętnie zgłębiła jeszcze kilka kwestii. Podobały mi się poruszone wątki oraz sposób kreacji bohaterów, zaś wartka akcja i elementy nadnaturalne oczywiście z miłością w tle nie pozwalały się nudzić ani przez chwilę. Polecam ❤️🖤