Brzydcy

Podobno pięknym ludziom łatwiej się żyje. No cóż, w świecie stworzonym przez Scotta Westerfelda na pewno - to przyszłość, w której po 16. urodzinach obowiązkowo każdy członek społeczeństwa trafia pod nóż chirurga plastycznego. Kiedy wszyscy są śliczni, czyt. dokładnie tacy sami, nie ma różnic, nie ma kłótni i żyje się szczęśliwie. Piękna to utopia, prawda? "Brzydcy" zaoferowali mi więcej niż się spodziewałam. Była i przygoda, i trochę zabawy językiem, futurystyczna zagadkowa rzeczywistość... Moim zdaniem to całkiem porządne science fiction dla młodego czytelnika. Cały czas coś się dzieje, książka mnie ani razu nie znudziła, byłam ciekawa, jak dalej potoczą się losy bohaterów. Powieść porusza ważne kwestie samooceny, dopasowania do grupy czy niezależności, ale jednocześnie nie męczy, nie wykłada niczego w sztywny sposób. Najwięcej czasu spędzimy z Tally, główną bohaterką, która, trzeba przyznać, idealna nie jest. Popełnia błędy, ze wstydu zaczyna się miotać, zamiast wyznać prawdę itp. W moim odczuciu to było bardzo ludzkie zachowanie, odpowiednie do jej wieku. Podobał mi się cały świat przyszłości ukazany w książce, jestem ciekawa, jakie jeszcze wynalazki na nas czekają w kolejnej części. Polecam "Brzydkich" przede wszystkim nastolatkom, ale też wszystkim ciekawym fantastyki młodzieżowej, a sama zabieram się od razu za następną część.

Kanon piękna zmieniał się na przestrzeni wieków, a poprawianie urody już na stałe weszło do naszego życia. Tu wstrzyknąć, tam odessać. To powiększyć, tamto pomniejszyć. A gdyby ta pójść o krok dalej? Sprowadzić wszystkich do jednego wzorca? W dystopijnej powieści „Brzydcy” skierowanej przede wszystkim do młodzieży autor porusza problem, z którym boryka się wielu współczesnych nastolatków i młodych dorosłych. Zapatrzeni w idealne ciała idoli bombardujące ich z okładek czasopism i ekranów telewizorów nie czują się dobrze w swojej skórze błędnie zakładając, że tylko zmiana w wizerunku poprawi ich poczucie własnej wartości i postrzeganie przez innych. W Brzydalowie nastolatkowie od urodzenia wiedzą, że są brzydcy i z utęsknieniem wyczekują szesnastych urodzin, by stać się śliczni. Operacja zmienia ich całkowicie, dostosowując do obowiązujących standardów i otwiera drzwi do Miasta Nowych Ślicznych, w którym trwa wieczna zabawa. Tally również o niczym innym nie marzy, ale Shay, z którą się zaprzyjaźnia zaczyna zadawać pytania rodzące wątpliwości. A gdyby miały wybór? Mogły dorastać tak jak chcą? Zachować swój wygląd? Tally zostanie postawiona przed trudnym dylematem, a skutki jej decyzji nieodwracalnie wpłyną na znany jej świat. To opowieść nie tylko ukazująca negatywny wpływ kreowanych standardów urody budzących kompleksy, ale również manipulację na szeroką skalę, która mydląc oczy zapobieganiem aktom rasizmu i uprzywilejowania ładniejszych, skrywa bardzo niskie pobudki. Bardzo ciekawie i wnikliwie przedstawiony problem, zmuszający do refleksji i zastanowienia się czym spowodowany jest ten pęd ku pięknu i jak bardzo subiektywnym jest zjawiskiem. Bo czy nie piękne jest właśnie to, że się różnimy? Wartościowa lektura, którą każdy nastolatek powinien nie tylko przeczytać, ale i wziąć sobie do serca. Ciekawa jestem dalszych losów Tally i wykreowanego przez autora świata i na pewno skuszę się na kolejne części serii „Śliczni” i „Wyjątkowi”.