Coś jakby magia

Coś jakby magia to kolejna książka Emmy Mills, która jest zarówno bardzo urocza ale i baśniowa. Klimat baśni przyległ do mnie od początku roku i jak na razie jest on na tyle niewinny że bardzo mi się podoba. Tak jak historia, którą przeczytałam. Każdy z bohaterów skradł w mniejszej lub większej części moje serce, a czytanie o ich losach wywołuje po dziś dzień uśmiech na mojej twarzy. Książka pisana jest w 3 osobie i chwilę nam schodzi zanim się do tego przyzwyczaimy. Oprawa graficzna w środku jest taka piękna, że ona sama zaprasza nas do sięgnięcia po książkę a dopiero później fabuła. Bohaterów głównych jest aż 4, choć tak na dobrą sprawę pojawia się jeszcze kilku którzy mocno namieszają w losach naszej ekipy. "Nie możemy żyć tylko pracą i umierać, nie mając nic poza nią. W życiu chodzi o coś więcej". Amelia posiada w sobie magię. Ale jak się przyjęło w Północnej Krainie, jeśli korzystasz z magii to oddajesz więcej bądź tracisz podwójnie. Jej dar jest dość niezwykły bo potrafi poszukiwać. Jednak z przyczyn od niej niezależnych musi zrezygnować ze szkoły i zatrudnia się u Pani Basil, szkoląc się na mistrza w pieczeniu ciast za przysłowiowe nic. Choć czuję że swój cel nie jest tym czego pragnie, postanawia w nim wytrwać dopóki jej ścieżki nie przetną się z Illianą... "Niektóre liście spadają niezależnie od pory roku". Bohaterowie tej powieści są od siebie tak różni jak się tylko da, ale wspólnie czuć od niech coś jakby magię, co niejednokrotnie jest podkreślane w fabule. Aurelia, która nie do końca wierzy w siebie ale postrzega świat bardzo nieszablonowo. Illiana, bardzo sarkastyczna, która wie wszystko o wszystkich. Kad trollka strasza niż drzewa, ale młodsza niż kamienie przy rzece i Książę Markot, optymista z głową w chmurach, który pragnie przygody ale nie w pojedynkę. Książka jest niesamowicie zabawna szczególnie przez "nazwiska" jakimi posługują się bohaterowie a także przez lekkość jaką niesie za sobą fabuła. "To było coś... jakby magia". Choć historia utrzymana jest w spokojnych tonach możemy doszukać się trochę cięższych tematów jak akceptacja siebie samego przez innych, wpływ opinii na postrzeganie siebie, trudy w znajdowaniu przyjaźni a także w poproszeniu o pomoc. Mimo wszystko bardzo szybko czyta się książkę a fabuła wciąga nas na tyle, że nie możemy oderwać się od czytania i żałujemy że nie ma więcej. Pióro Emmy Mills zawsze niesie za sobą trochę wytchnienia, mimo że jej książki w jakimś stopniu są przewidywalne to nie przeszkadza mi to, a nawet lubię gdy jest słodko i nie o gorzko wiedząc że książka zakończy się szczęśliwie dla wszystkich. To moja ulubiona książka autorki. Polecam ♥ ♥ ♥