Czarcie Lustro

Czasami w naszym życiu dzieją się tak złe rzeczy, że nikomu nie chcemy o nich powiedzieć. Wstydzimy się tego, że ktoś nas krzywdzi. Bywa też i tak, że skrzywdzeni zostaliśmy jakiś czas temu i zakopaliśmy głęboko te wspomnienia, by nie mogły nas już dłużej ranić. Nie chodzimy na terapię, bo uważamy, że to, co wydarzyło się kiedyś nie jest na tyle istotne by o tym mówić, lub ponownie wstyd nam tego zabrania. Co ciekawe, wstydzimy się i obwiniany za coś, co zrobił nam ktoś i nie myślimy o sobie jako o ofierze, tylko jak o boidudku, który może mógł z tym coś zrobić, ale nie starczyło mu odwagi. I właśnie takie postacie tutaj spotkacie. Historia jest opowiedziana z perspektywy kilku osób. Jedną z nich jest porwana za młodu dziewczynka, która cudem się odnajduje mając teraz czternaście lat. Żyje w wielkim strachu i przekonaniach, które wpoił w nią Mistrz, czyli osoba, która ją przetrzymywała i tak kazała siebie nazywać. Dziewczynka w szpitalu dowiaduje się kim jest i skleja skrawki z dzieciństwa, które pamięta z tym, co mówi jej rodzina. Sami zobaczycie, że nie tak łatwo jest być po obu stronach. Ona boi się pewnych rzeczy, a rodzina nie wie jak na nie reagować. W międzyczasie w innej historii czytamy o zaginionym dyrektorze. Poznajemy przy tym nowo zatrudnioną nauczycielkę, która nie jest szczera w swoich wyznaniach. Będzie tam urywek, który znacznie zaważy na naszej ocenie co do jej pobudek i kłamstw. Jak widać każdy tutaj ukrywa swoje tajemnice. Postacie robią rzeczy złe o różnej wadze tej złości. Mają pewien ukryty cel, a my na odpowiedzi, które nas trapią musimy czekać do końca książki. I tam, kiedy zostają wszystkie karty odkryte, poznajemy ich od zupełnie innej strony. Jak widać każdy z nas ma dwie natury, tylko od nas zależy, która przejmie kontrolę nad naszym życiem. Cała opowieść bardzo wciąga, tylko początkowo musimy zwracać uwagę na imiona osób, które opowiadają nam swoją historię. Niekiedy wydaje nam się, że ich życie nie wpływa na akcję, a później zmieniamy zdanie. Opowieść pokazuje jak bardzo nasze dzieciństwo ma wpływ na nasze dorosłe życie. Powtarzanie tych samych, choćby złych schematów, sprawia, że postępujemy w określony sposób. Jest też podkreślone, że terapie mają dobry wpływ na nasze problemy, bo choć ich nie rozwiążą, to jednak nakierują na błędy, które powtarzamy i pomogą nam z tego wyjść. Jednak wybór zawsze należy do nas. Świetna książka, bardzo niepokojąca i trzymająca w napięciu:-)

„Czarcie lustra” to książka idealna dla każdego fana thrillerów. Potrafi trzymać w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, potrafi zatrwożyć i nie da się odłożyć puki nie poznamy zakończenia, które nie jest przewidywalne. Oprócz tego książka posiada zaskakujące zwroty akcji i ciekawych, złożony portret psychiczny bohaterów. Poznajemy Martę, która znajduje się w lesie i stara się z niego wydostać. Nie wie co w nim robi, kim jest i w ogóle mało co pamięta. Od samego początku jest bardzo intrygującą osobą. Elwira to nauczycielka, która jak dla mnie od samego początku zachowywała się jakby się czegoś bała. Jakby była mocno pogubioną osoba. Monika to kolejna ciekawa, kobieca postać. To żona zaginionego dyrektora Sułeckiego. Co się stało z mężem? Żyje? Czy ktoś go zamordował? Co łączy Elwirę, Monikę i jej męża z Martą? Kim jest Mistrz? Przekonacie się sami. Książka dostarczyła mi wielu emocji. Przede wszystkim uczucie napięcia i strachu. Jest tutaj wiele kłamstw, drastycznych scen oraz ślepych tropów. Autorka posiada niezwykle lekkie pióro, dzięki czemu książkę wręcz pochłania się. Tępo akcji jest taka jakie lubię. Cały czas coś się tutaj dzieje i nie ma mowy o nudzie. Do tego uwielbiam książki, w których przeplatane są wątki dotyczące różnych bohaterów i które w pewnym momencie łączą się ze sobą. Oprócz poszukiwania mordeccy, książka jest również literacką podróżą po zakamarkach ludzkiej psychiki. Pani Zimniak porusza tu temat traumy i złych wspomnień. To wszystko sprawia, że powieść zostanie ze mną na dłużej.

Sᴘɪʀᴀʟᴀ ᴛᴀᴊᴇᴍɴɪᴄ ɪ ᴡᴄɪᴀ̨ɢᴀᴊᴀ̨ᴄᴀ fᴀʙᴜʟ̷ᴀ! ✨ To tak w skrócie można opisać najnowszą powieść Magdaleny Zimniak „Czarcie lustro”. Jednak uwierz, że tak naprawdę te słowa to za mało, aby oddać wszystko co wydarzyło się w tej książce. „Czarcie lustro” łączy w sobie elementy thrillera psychologicznego oraz dramatu, w którym nie brakuje emocji i trudnych tematów. Duszna atmosfera, piętrzące się tajemnicze, co rusz nowi bohaterowie powodują, że podczas lektury w naszej głowie rodzi się wiele scenariuszy. Jednak takiego finału jestem pewna, że nikt nie przewidział! Autorka fantastycznie prowadzi fabułę i oddaje emocje bohaterów. Książka wciąga już od pierwszych stron i początkowo nie spodziewałam się, że będzie to aż tak mocna historia. Bowiem Pani Magdalena porusza w niej wrażliwy i bardzo trudny temat jakim jest pedofilia oraz przemoc wobec dzieci. Jest to tematyka wokół, której naprawdę trzeba umieć tworzyć fabułę, aby porusza w Czytelniku najczulsze struny, a przy tym zbyt mocno nie przytłoczyła. I wiesz co? Autorka zrobiła to genialnie! Ciężar historii stał się motorem napędowym, a przy tym największą zaletą powieści. Wszystko zostało napisane w taki sposób, aby jak najbardziej przyciągnąć uwagę Czytelnika, a przy tym urozmaić fabułę wplatając inny ważny wątek, który zgrabnie łączy się z tym pierwszym w przerażającą, ale i genialną całość. Wielokrotnie sądziłam, że wszystko zaczyna się już wyjaśniać a tu bum! Autorka wszystko burzyła jednym zdaniem. Mistrzostwo! „Czarcie lustro” to książka, która zachwyca pomimo swojej trudnej tematyki. Jestem pewna, że długo o nie zapomnę i z całą pewnością uplasuje się ona wysoko na mojej TOP liście książek 2024 roku! 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!