Czas jest najprostszą rzeczą

Przyznam, że jest napisana w dość ciekawym stylu. Niby prosto wszystko jest opisane, jednak jeśli już ma użyć słowa, które opisuje rzeczy zwykłe, to dobiera tam takie, które jednocześnie kojarzą się z kosmosem. Rozdziały są raczej krótkie i jest całkiem sporo dialogów. Dla mnie taka pomieszana fantastyka z rzeczywistością. Od początku mamy wytłumaczone dlaczego człowiek nie nadaje się do wszystkiego i co z tym fantem zrobił. Wszelkie podróże w kosmos chyba ciekawią każdego, jednak nie każdy może się w taką podróż udać, a i szanse na jego przeżycie są bardzo znikome. Dlatego właśnie ludzie biorąc pod uwagę te fakty postanowili wymyślić coś, co sprawi, że i tak poznają go, tylko nie osobiście. Sama chciałabym posiadać moce jak pewna osoba. Telepatia zawsze bardzo mnie ciekawiła i jak widać nie tylko mnie. Tutaj pewna osoba wymieni się z nią świadomością zyskując tym samym potężne moce. W ten oto sposób stanie się przeciwnikiem, którego trzeba wyeliminować. Będą go ścigali nie tylko zabójcy, ale i ludzie, którzy nie rozumieją pojęcia telepatii. Dla nich będzie kimś, kto może im zaszkodzić, choć w jaki sposób, to nawet tego nie widzą. Boją się tego, czego nie znają i są skorzy do oceny kogoś, kogo nie widzieli. To tylko pokazuje jak bardzo człowiek wciąż posiada pierwotne umysły. Wrogiem staje się osoba, która jest bardziej rozwinięta umysłowo. Jak sądzicie, czy uda mu się uciec? Powiem wam, że w dzisiejszych czasach również nie brakuje ludzi tak bardzo prostych jak w książce. I nie jest to spowodowane ich nierozwinięciem, tylko lenistwem. Od małego nie chcą się niczego uczyć, nie słuchają głosów rozsądku, a później podejmują prace, które nie wymagają większej interwencji umysłowej. Są zacofani na własne życzenie. Oczywiście nigdy nie tyczy się to każdego człowieka. Dla mnie książka jest napisana bardzo mądrze z przesłaniem dla każdego, kto tylko ją przeczyta. Warto w życiu wyznaczyć sobie wyższe cele i do nich dążyć, a naprawdę się spełnią:-)

Czas jest najprostszą rzeczą to krótka, licząca niecałe 300 stron książka. W środku znajdziemy wartką akcję i wiele ponadczasowych rozważań. Simak napisał swoją powieść prostym i niezbyt skomplikowanym językiem oraz z dużą ilością dialogów, dzięki czemu czyta się ją szybko i przyjemnie. W ten sposób możemy skupić się na przygodach bohaterów i tematach, jakie autor porusza, i które leżą mu na sercu. Nie jest to książka idealna, wiele rzeczy zdążyło się zestarzeć, a większość z poruszanych tutaj tematów było później wykorzystywanych przez dziesiątki pisarzy. Niemniej jednak powieść Simaka ma coś w sobie i mam nadzieję, że ukażą się jeszcze inne tytuły tego autora w serii Wehikuł czasu. Jak się łatwo domyślić po tytule książki, jednym z głównych tematów powieści będzie czas, choć nie tylko. W powieści autor snuje również rozważania nad dobrem i złem, a także nad nietolerancją, nienawiścią oraz człowieczeństwem. Równie ważny jest tutaj wątek zdolności parapsychicznych ludzi, czyli telekinezy, telepatii i jasnowidzenia, dzięki którym korporacja Fishhook może w pewien sposób eksplorować kosmos i zdobywać cenne surowce, lekarstwa, czy opracowywać nowe technologie. Jednocześnie te zdolności są powodem rodzącego się konfliktu między pariasami, a normalnymi ludźmi, wracają stare zabobony, uprzedzenia i nietolerancja. Wydawać by się mogło, że tego typu zachowania to już dawno historia, ale ostatnich kilka lat dobitnie pokazuje, że nie wyciągamy wniosków z przeszłości. Bardzo łatwo oceniamy innych i często nie potrafimy wykazać się niewielką nawet chęcią zrozumienia przekonań drugiej osoby, co nieuchronnie prowadzi do konfliktów, nienawiści i nietolerancji. I to właśnie przed tym przestrzega nas Simak. Czas jest najprostszą rzeczą to krótka i lekka książka, która pokazuje do czego prowadzi nietolerancja, uprzedzenia i brak zrozumienia innych osób.