Czterech ojców River Conway

Logan, Ray, Vincent i Isaak wychowali się w sierocincu. Każdy z nich otrzymał od losu niezsłużone ciosy, zbyt ciężkie dla dziecka. Zawiedli ich dorośli, którzy powinni objąć ich miłością, troską i opieką. Połączyła ich nierozerwalna, braterska więź, silniejsza niż cały wszechświat. Dorastali razem i razem chcieli podbijać świat. Mieli niespełna dwadzieścia lat... Okazało się, że Logan został ojcem, a jego córeczka znajduje się w... sierocincu. To nie mogło się tak skończyć. Logan wiedział, że ta mała istotka musi mieć dom. Zasługuje na miłość, opiekę, szacunek i możliwość dorastania w przyjaznych warunkach. Przyjaciele postanowili wesprzeć Logana w tym trudnym wyzwaniu. Porzucili swoje młodzieńcze plany, skupili się na wychowaniu małej River i postanowili zadbać o to, żeby ta dziewczynka miała wszystko to, czego oni nie mieli. River Conway wyrosła na inteligentną, dociekliwą i upartą młodą osóbkę. Właśnie rozpoczęła naukę w liceum, wkraczała powolutku w dorosłość, miała marzenia i mnóstwo dziwnych myśli w głowie. Zdecydowanie nie była dziewczyną, która jest typem potulnej myszki, trzymała głowę podniesioną wysoko i potrafiła mówić to co myśli, choć często tego potem żałowała. River pragnęła znaleźć przyjaciół, takich prawdziwych, którzy zaakceptują ją i jej wyjątkową rodzinę. Marzyła też o pierwszej miłości, takiej jak z seriali i książek, które tak uwielbiała. Dla tej książki zarwałam noc. Nie potrafiłam się rozstać z River Conway. Autorka stworzyła wspaniałą historię, od której nie sposób się oderwać. Ukazała to co piękne w dorastaniu, ale też to co bolesne i trudne. Pokazała pierwszą miłość, taką delikatną jak kwiaty jabłoni i taką lekką niczym wata cukrowa, w której jednak, od czasu do czasu, znajduje się gorzkie i kwaśne dropsy-niespodzianki. Widzimy tutaj z czym muszą brykać się nastolatki, które wychowują się w „niestandardowej” rodzinie. Możemy obserwować i uczestniczyć w życiu uczuciowym River, patrzeć jak zmienia się jej tok myślenia. Możemy poczuć ten młodzieńczy niepokój, ten niekontrolowany potok myśli, który często paraliżuje i wyciska łzy z oczu.