Daisy Haites. Cykl Magnolia Parks. Tom 2

„Daisy Haites” to drugi tom z cyklu Magnolia Parks. Przyznam szczerze, że długo zastanawiałam się czy po nią sięgnąć, ponieważ z wcześniejszym tomem miałam pewne problemy. Jednak moja ciekawość wygrała i tak oto „Daisy Haites” znalazło się na mojej półce. Fabuła jest dość ciekawa i być może bardziej by mnie pochłonęła, gdyby nie fakt specyficznego stylu w jakim została napisana sama książka. Przypisy w rozdziałach Daisy to istne nieporozumienie. Nie wiem skąd na to pomysł, ale ten zabieg był dla mnie tragiczny i nie da się tego przemilczeć. Denerwowały mnie one do tego stopnia, że kilka razy rzuciłam książkę na bok i zastanawiałam się czy jeszcze do niej wrócić. Na szczęście prócz punktu widzenia Daisy poznajemy historię także z perspektywy jej brata Juliana (najniebezpieczniejszego człowieka w Londynie) oraz Christiana, a tam owych przypisów zabrakło ♡ Podobnie jak i w poprzednim tomie zarówno postacie, jak i ich relacje są dość toksyczne co nie do końca przypadło mi do gustu. W dalszym ciągu uważam, że młodzież może mieć problemy ze zrozumieniem wszystkie w odpowiedni sposób, a jednak to właśnie do nich skierowana jest w głównej mierze ta seria. Jednak nie wiem co ma w sobie takiego Jessa Hastings, że po jej książki po prostu chce się sięgnąć. Może to właśnie ta kreacja bohaterów, którymi chce się potrząsnąć i wzbudzają oni tyle emocji? Może to sam styl, który poza irytującymi przypisami jest bardzo przyjemny w odbiorze? tego nie wiem. Jednak wiem, że z całą pewnością sięgnę po tom trzeci. „Daisy Haites” wzbudza we mnie wiele emocji i to nie koniecznie tych pozytywnych. Jednak jak to się mówi „Kto się czubi ten się lubi” i w przypadku moim oraz twórczości Jessy Hastings właśnie tak jest. Jeżeli jesteście ciekawi skąd fenomen całej serii to po prostu sięgnijcie po nią i sami wyróbcie sobie o niej zdanie. Chętnie przeczytam Wasze opinie ♡