Detektyw i złodziejka

„Przyznaję, nie ma pojęcia co czujesz, jednak po prawdzie wcale ci nie zazdroszczę. Podobno umysł ludzki w trakcie zakochania zachowuje się tak, jak w stanie silnego upojenia lub po zażyciu środków odurzających.” Przyjęłam detektywa w swoje skromnie progi, bardzo miło spędziłam z nim czas i dzisiaj trochę zdradzę z tego wielkiego wydarzenia. Otóż detektyw okazał się mężczyzną z charakterkiem, który bardzo lubię w książkach. Stanowczy, władczy, twardo stąpający po ziemi, a jednocześnie pod maską sprytnie ukrył wartościowe cechy, na przykład takie jak opiekuńczość i troska o osoby za które uważał się odpowiedzialny. Podoba mi się w książkach różnica wieku, gdzie mężczyzna jest dojrzały i wie czego oczekuje od życia (no nie tylko w książkach to lubię). Poppy jest wspaniała, fach w ręku jako złodziejka opanowała do perfekcji, ale mimo to z mojego domu nic nie ukradła. A na poważnie pozostała taką niewinną, niedoświadczoną życiowo i wzbudza sympatię od pierwszych stron. Kreacja głównych bohaterów jak i rozwój wydarzeń bardzo przypadł mi do gustu. Lubię książki autorki i jej styl pisania, jeśli ktokolwiek boi się sięgnąć po romans historyczny to powinien zacząć od tych napisanych przez Melissa Bel. Ale uwaga jej książki uzależniają, a potem chce się więcej i więcej… No właśnie autorko chce więcej..