Diuna. Trylogia Kaladanu. Tom 2. Pani Kaladanu

Wydarzenia w drugim tomie Trylogii Kaladanu nabierają rozpędu, bardzo dużo się dzieje i to na wielu płaszczyznach. Bunt przeciwko imperatorowi wywołany przez Jaxona Aru i Wspólnotę szlachecką wciąż spędza sen z powiek Shaddamowi IV, Leto próbuje swoich sił w polityce na Kaitainie, Jessika musi się zdecydować co jest dla niej najważniejsze, a waśń między Atrydami i Harkonnenami rozgorzewa na nowo. Te wszystkie wątki pozwalają lepiej zrozumieć, co działo się przed wydarzeniami z Diuny Franka Herberta, co do nich doprowadziło i jakie to wszystko ma konsekwencje. Pani Kaladanu pozwala również lepiej poznać Leto i Jessikę, a także Paula i wielu innych. W Diunie dowiadujemy się o większości z nich dość niewiele, natomiast w Trylogii Kaladanu zdecydowanie więcej, dzięki czemu można lepiej zrozumieć dylematy Jessiki, honorowość Leto, obawy Yueha o swoją żonę, czy przywiązanie Gurney'a Hallecka i Duncana Idaho do Atrydów. Jednocześnie poznajemy coraz to nowe spiski i tajemnice, którymi całe Imperium i Wielkie Rody są przesiąknięte. Za sprawą Jessiki przekonamy się również jak wygląda siedziba Bene Gesserit na Wallachu IX, a dzięki Leto jak brutalna i pełna spisków jest polityka Imperium, w którym nie ma nic za darmo i wszystko ma swoją brutalną cenę. Pani Kaladanu to dobra i ciekawie napisana kontynuacja Księcia Kaladanu, która przedstawia dalsze wydarzenia, których finał obserwujemy w Diunie Franka Herberta. W drugim tomie dużo się dzieje, a intryga uknuta wokół księcia Leto coraz bardziej się zacieśnia.

[współpraca reklamowa] Dom Wydawniczy Rebis Akcja „Pani z Kaladanu” podobnie jak pierwszy tom „Książę z Kaladanu” osadzona jest przed wydarzeniami zawartymi w oryginalnej „Diunie”. Skupia się ona przede wszystkim na Jessice, ale nie tylko. Przełożona Heriszka zmusiła Jessikę do powrotu do szkoły matek. Kobieta zastanawia się czy jeszcze kiedykolwiek wróci na Kaladan i zobaczy się z Leto i swoim synem, Paulem. Po powrocie matka przełożona zaprowadza ją pod drzwi, za którymi zamknięta jest stara kobieta. To Kwisatz Matka – Lethra. To ona nakazała sprowadzić z powrotem Jessikę, mówiąc, że tylko od niej zależy ich los. Uważa, że Paul zagrażam im wszystkim. Dlaczego? Jessika już kiedyś dokonała wyboru, który zaważył na losie całego Kaladanu. Ponownie musi wybrać. Jest rozdarta pomiędzy lojalnością wobec zgromadzenia a wiernością rodziny. Co wybierze tym razem? Jednak nie tylko Jessika opuszcza Kaladan. Na jakiś czas Leto również opuszcza dom, w którego zostawia samego czternastoletniego syna, Paula. Chłopiec stał się buntownikiem i krnąbrnym chłopakiem. Ma on również sny o dziewczynie na wydmach. Kim ona jest? „Diuna. Pani Kaladanu” to drugi tom trylogii Kaladanu. Akcja książki osadzona jest w uniwersum słynnej Diuny Franka Herberta. Książka dla kogoś kto zna już los głównych bohaterów, jest czymś co już czytał. Natomiast dla tych, którzy nie mieli jeszcze okazji czytać „Diuny”, na pewno jest wspaniałą przygodą. Ja należę do tej pierwszej grupy. Chociaż czytałam już wcześniej tę lekturę, to uważam, że „Pani Kaladanu” wprowadza pewną świeżość do świata Atrydów. Na pewno czyta się łatwiej tę trylogię niż właściwą „Diunę”. Frank Herbert zawarł w swoim dziele wiele filozofii, tutaj mi jej z jeden strony brakowało, a z drugiej strony książkę o wiele lepiej mi się czytało bez niej. Jest to na pewno kwestia gustu. Komu polecam tę książkę? Na pewno każdemu fanowi oryginalnej „Diuny”. Może nie jest to ta sama książka, ale myślę, że duet Briana Herberta i Kevina J. Andersona świetnie sobie poradził pisząc ponownie o rodzie Atrydów. Jest mniej filozoficzna, ale utrzymuje klimat popularnej książki Franka Herberta. Znajdziemy w niej wiele kłamstw, intryg i zawirowań typowych dla tego uniwersum. Uważam, że ci co jeszcze nie czytali książek z tej serii, a chcą zacząć od „trylogii Kaldanu” nie stoi nic na przeszkodzie by tak zrobili. Nie trzeba bowiem znać książek Franka Herberta by zrozumieć to co dzieje się w najnowszej serii.