Do widzenia, Lily

Kiedy otrzymałam propozycję przeczytania “Do widzenia, Lily”, zaczęłam się zastanawiać, czy powieść, której głównym bohaterem jest pies, to na pewno coś dla mnie. Jak dotąd mam za sobą tylko jedną taką pozycję, w której chyba nawet pies był narratorem, postanowiłam więc spróbować. Tym bardziej, że opis na okładce sugerował, że nie będzie to zwykła, lekka i śmieszna opowiastka, a coś naprawdę ważnego. Ted i Lily to najlepsi przyjaciele od 12 lat. Ted jest samotnym pisarzem, a Lily jego wierną psią towarzyszką. Ich szczęśliwe wspólne życie zostaje pewnego dnia zaburzone przez... ośmiornicę. I nie, nie wchodzimy tu w morskie klimaty – po prostu taki przydomek dostał guz, który ni stąd, ni zowąd pojawił się na głowie Lily i zaczął utrudniać jej życie. Ted nie zamierza się poddać i mimo ograniczonych możliwości leczenia, zamierza pokonać stwora, który krzywdzi jego jamniczkę. Spodziewałam się historii pełnej refleksji, miłości, tęsknoty i samotności. I właściwie dokładnie to dostałam, z tym że było też kilka gratisów, na które nie byłam przygotowana. Być może osoby, które już czytały, będą wiedziały o co mi chodzi, bo niejednokrotnie spotkałam się ze stwierdzeniem, że ta powieść jest inna, niecodzienna, a nawet dziwna (bez negatywnego wydźwięku). Nie mam żadnego problemu z tym, że bohater mówił do swojego psa. W pewnym sensie jestem też w stanie sobie jakoś wytłumaczyć to, że ten pies mu odpowiadał. Mimo to jest w książce jeden dłuższy fragment, którego nie udźwignęłam i wciąż zastanawiam się, czy ta historia obyłaby się bez niego. Nie mogę jednak powiedzieć, że książka mi się nie podobała, ponieważ był to tylko jeden zaskakujący fragment. Mimo, że fabuła kręci się wokół Lily, to kreacja postaci Teda zasługuje tutaj na wielkie brawa. Początkowo można sądzić, że poznamy bohatera mierzącego się z żalem z powodu choroby pupila. Z czasem jednak na wierzch wychodzi o wiele więcej faktów i zdarzeń, które go ukształtowały. Bardzo ciekawe było ich odkrywanie i analizowanie. Było emocjonalnie i metaforycznie. Na pewno zapamiętam ją na długo i to nie tylko dzięki tym zaskakującym i niestandardowym fragmentom!