Dom

Wschowa to niewielkie miasto w województwie lubuskim. Dwie osoby popełniły tam samobójstwo. Dlaczego były nauczyciel i ksiądz miejscowej parafii targnęli się na życie? Śledztwo prowadzi komisarz Marta Lipowicz, która chce rozwiązać przyczyny tych zagadkowych śmierci. Policjantka podejrzewa, że samobójstwa były upozorowane, a klucz do rozwiązania zagadki należy szukać w przeszłości. Niestety mieszkańcy Wschowy milczą. Policjantka podejrzewa, że zabójstwa mają powiązania z miejscowym domem dziecka, skrywającym mroczne i przerażające tajemnice. Czy Policjantka odkryje prawdę i powstrzyma mordercę? Przeczytajcie to dowiecie się. Jestem zachwycona tym thrillerem. Autor wymyślił genialną powieść. Znakomita fabuła. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Historia pełna intryg, mrocznych tajemnic z przeszłości, trzymająca w napięciu i pokazująca, co działo się w domu dziecka. Autor poruszył ciężki temat dotyczący przemocy w domu dziecka, a to jest bardzo przerażające. To bardzo mroczna książka, która podnosi ciśnienie. Akcja książki jest bardzo dynamiczna i dostarcza mnóstwo emocji. Nie mogłam oderwać się od tej książki. Chciałam dowiedzieć się, kto jest mordercą i śledziłam jego losy z ogromną ciekawością. Gwarantuję, że Was też wciągnie ta książka i nie odłożycie jej dopóki nie poznacie finału książki. Spodobał mi się styl i język autora, dlatego z przyjemnością przeczytam jego inne tytuły. Idealna lektura dla osób szukających mocnych wrażeń i o silnych nerwach. Jestem w pełni usatysfakcjonowana tą historią. Genialna! Gorąco polecam!

,,Z twarzy rzeczywiście została miazga. Nowaczyk musiał uderzać z dużą siłą. Czaszka była połamana, a przednia część wgnieciona do środka. Na pościeli było pełno krwi, nawet na ścianach widniały szkarłatne rozbryzgi". Powiem wam, że dawno nie czytałam tak drastycznej książki, która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Ogólnie dzieli się na dwie części, każda z nich dzieje się w innych latach, przeszłości i teraźniejszości. W przeszłości poznajemy chłopca z domu dziecka. Opisuje on nam życie, jakiego nikt nigdy nie chciałby doświadczyć. Mieszkańcy tego domu znęcają się nad nim, bez względu czy sprawa tyczy dzieci, czy też opiekunów. Nie ważne, czy jest czemuś winny, nieraz wystarczy, że znajdzie się w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiednim czasie i już mają go na celowniku. Uprzykrzają mu życie jak tylko mogą w bardzo okrutny sposób. Nie jestem wam nawet w stanie opisać tego o czym tu przeczytałam. To było brutalne i niekiedy nie dotyczyło tylko jego. To miał być dom z marzeń, a okazał się być domem z horroru. W czasie obecnym jest prowadzone śledztwo, które policja stara się zataić. Jest wręcz zła na nową policjantkę, która wtyka nosa nie tam, gdzie by sobie życzyli. Przy kolejnym zgonie ponownie tuszują sprawę. Pytanie brzmi, jak długo mają zamiar to robić i dlaczego? Czemu nie chcą, by sprawca został schwytany? A może wiedzą kim jest? W kolejnej części widzimy właśnie mężczyznę, który tłumaczy nam co robi i dlaczego. Jego zbrodnie są według niego usprawiedliwione. Nie spocznie, póki nie wyrówna rachunków. Jak więc myślicie, czy sprawa sprzed lat może mieć z nim jakiś związek? Wspaniałe śledztwo i ta niecierpliwość, by jak najszybciej ją doczytać. Mnie tu ciekawiło absolutnie wszystko, gdyż każda postać miała indywidualny charakter i tajemnic na koncie więcej niż ziarenek ryżu w torebce. Bardzo nietuzinkowa zagadka, gdzie zawsze możecie spróbować ją rozwiązać. Ja mogę w tym życzyć wam tylko powodzenia:-)

„Dom” to książka, na którą bardzo czekałam! Wschowa to spokojne, niewielkie miasto, którego sielankę przerywają dwie zagadkowe śmierci. Wszystko wskazuje na to, że do samobójstwa posunęli się były nauczyciel i ksiądz miejscowej parafii. Jednak młodej komisarz Marcie Lipowicz intuicja podpowiada, że było zupełnie inaczej, a samobójstwa zostały jedynie upozorowane. Czy ma racje? Czy kluczem do rozwiązania zagadki są wydarzenia, które wydarzyły się w przeszłości, a mieszkańcy nie chcą o nich mówić? Tak, tak, tak i jeszcze raz tak! Takich książek proszę więcej! Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Piotra Kościelnego i zastanawiam się dlaczego pierwsze i dlaczego tak późno?! Z całą pewnością muszę sięgnąć po resztę jego książek! Styl autora ma w sobie przysłowiowe to coś, a praca jaką wykonuje z całą pewnością ma wpływ na realizm oddany w „Domu”. Fabuła książki została bardzo dobrze przemyślana, a warstwa kryminalna przeplata się z obyczajową. Jednak nie musicie się martwić, że obyczajówka przytłoczy samo śledztwo i zawikłaną sprawę. Pan Piotr wszystko genialnie wywarzył i sprawił, że czytelnik nie może się oderwać od książki. Retrospekcje czasowe i krótkie rozdziały powodują, że całość czyta się bardzo szybko. W książce poruszone zostały straszne, brutalne, ale i bardzo ważne tematy jak chociażby przemoc, znęcanie się psychiczne/fizyczne, poniżanie, szowinizm, dyskryminacja w miejscu pracy, czy odbieranie tego co człowiek ma najważniejsze, czyli godności. Sprawia to, że książka przepełniona jest dramatem i nieszczęściem. W dodatku nieszczęściem małych, biednych dzieci z domu dziecka. Czytając książkę targało mną wiele emocji, momentami nie potrafiłam powstrzymać łez, które cisnęły się do oczu. Nie wiem czy to skutek szalejących ciążowych hormonów, czy może po prostu autorowi udało się tak dobrze odzwierciedlić wszystkie te przykre i tragiczne wydarzenia. Do tego realizm, o którym już wspomniałam powoduje, że zaczęłam się zastanawiać czy podobne rzeczy naprawdę mają miejsce… i wniosek niestety był przykry. Mianowicie doszłam do wniosku, że jest to jak najbardziej możliwe… Jeżeli chodzi o bohaterów, bo to o nich zapomniałam wspomnieć to muszę przyznać, że ich sylwetki zostały bardzo dobrze nakreślone. Znajdziemy tutaj osoby, które wzbudzą naszą sympatię, ale i te które wywołają w nas strach, obrzydzenie… Nikt tutaj nie jest jednoznaczny, każdy może coś ukrywać. „Dom” to książka, która daje nam coś więcej niż kryminalną rozrywkę. Jest to historia o bólu i cierpieniu, której zakończenie potrafi wbić czytelnika w fotel i totalnie zaskoczyć. Jeżeli szukacie dobrego i mocnego kryminału to w ciemno możecie sięgać po „Dom”. Polecam!