Dom na Riwierze

"– Na­dzie­ja – po­wie­dzia­ła po­nu­ro. – Cza­sa­mi jest ogrom­nym cię­ża­rem, praw­da? A cza­sa­mi jest jak szpik duszy." ☆☆ "Bez sztu­ki nasze życie nie jest praw­dzi­we. Za­bra­nie komuś in­stru­men­tów mu­zycz­nych, pie­śni, rzeźb, ksią­żek, szki­ców i ob­ra­zów jest jak za­bra­nie je­dze­nia. Nikt bez tego nie prze­ży­je. Więc tak, warto to robić." ▪︎▪︎ Dwie niezwykłe kobiety, Éliane Dufort i Remy Lang, kobiety które dzieli czas, a łączy tajemnica tytułowego domu na Riwierze. Co to była za książka! Podeszłam do niej bez większych oczekiwań, miała to być lekka lektura na lato, a okazała się emocjonalnym walcem, który przejechał mnie bez litości. Mieszanka powieście obyczajowej, dramatu, romansu, a momentami nawet powieści szpiegowskiej, sprawiła, że żyłam tą historią przez wiele dni po jej przeczytaniu, czego przyczyną jest również kreacja głównych bohaterek, do których ogromnie się przywiązałam. Niby nie jest to jakaś wielka literatura, ale ma w sobie to magiczne coś. "Dom na Riwierze" przypomina mi odrobinę książki Danielle Steel, ale napisany jest z większym rozmachem i w dużo lepszym stylu. Must read dla każdej romantycznej duszy, która lubi sobie popłakać podczas czytania.

"Dom na Riwierze" to przepiękna i bardzo trudna historia dwóch kobiet. Jedna z nich żyje w czasach współczesnych, druga żyje w czasach drugiej wojny światowej. Obie panie w swoim życiu przeżyły ogromne tragedie. Przeczytacie o tym, czytając tę powieść. Jak napisała autorka, część bohaterów tej historii jest prawdziwa, a część to postacie fikcyjne. Na końcu książki się o tym dowiecie. Czytając, nie obyło się bez łez. Jeżeli tak jak ja wczujecie się w to dzieło, to nie ma innej możliwości, łzy same płyną. Natasha Lester stworzyła wspaniałe dzieło, którego nie możecie przegapić. Znajdziecie tutaj prawdziwych bohaterów, którzy za wszelką cenę ratowali dzieła sztuki rabowane przez nazistów. Często przypłacali za to własnym życiem. Nasza bohaterka Éliane Dufort pracuje w Luwrze. Razem ze swoim rodzeństwem pomaga rodzicom w prowadzeniu restauracji. Tę sielankę przerywa wkroczenie nazistów do Paryża. Czy nasza bohaterka tak łatwo odpuści? O nie! Zostaje zatrudniona jako pomoc w muzeum. Razem z kustoszką Rose Valland będzie współpracowała z ruchem oporu. Co będzie robiła i jak na tym wyjdzie, przekonacie się podczas czytania. Éliane to twarda i silna bohaterka, która zrobi dosłownie wszystko dla ratowania dzieł sztuki. Remy Lang odziedziczyła tajemniczy dom na Riwierze, a wraz z nim zacznie odkrywać przeszłość swojej rodziny. Dziewczyna nie może dojść do siebie po tragedii, którą przeżyła. Czy poznanie tajemniczego Adama odmieni jej życie? Jak przeszłość wpłynie na jej przyszłość? Co takiego łączy Éliane z Remy? Dlaczego skradziony przez nazistów obraz wisiał w domu Remy? Autorka w idealny sposób przedstawiła tę historię. Możecie dowiedzieć się o skradzionych dziełach sztuki. Czy po wojnie udało się je wszystkie odnaleźć? Kto tutaj był zdrajcą a kto prawdziwym przyjacielem? Historię ukrytą na kartkach powieści "Dom na Riwierze" pochłonęłam w ciągu jednego dnia. Od razu dodam, że książka ma prawie 500 stron. Przez nią się płynie. Z zapartym tchem byłam ciekawa, jak to wszystko się zakończy i czy nasze bohaterki przeżyją. Éliane moim zdaniem zasługuje na medal. Poczytajcie jaką trudną decyzję musiała podjąć. Ciekawi mnie czy i wy postąpilibyście podobnie. Jeżeli tak jak ja uwielbiacie czytać dobre obyczajówki z prawdziwą historią w tle, to koniecznie przeczytajcie "Dom na Riwierze". Zobaczcie, jak wyglądał Paryż podczas drugiej wojny światowej. Autorka w doskonały sposób przeplata przeszłość z teraźniejszością. Ciekawa fabuła, doskonałe bohaterki i niezapomniana akcja sprawiają, że tę powieść po prostu trzeba przeczytać. Z całego serca polecam - mommy_and_books

Dom na Riwierze to przykład znakomitej kreacji, gdzie splatają się ze sobą przeszłość i teraźniejszość. To miejsce, gdzie wydarzenia sprzed lat mają znaczenie dzisiaj, gdy bohaterka doszukuje się w zamierzchłych czasach odpowiedzi na nurtujące ją teraz pytania. Pytania o to kim ja jestem? Kim byli moi przodkowie? Czy moja rodzina była realna? Éliane Dufort dorasta w wielodzietnej rodzinie. Rodzice prowadzą małą restaurację, są nią całkowicie pochłonięci. Ojciec wszystkie zarobione pieniądze marnotrawi i nie interesuje się losem dzieci. Éliane pracuje w Luwrze i uczęszcza na zajęcia z historii sztuki, a popołudniami pomaga rodzicom w prowadzeniu interesu. I życie toczyłoby się w miarę normalnym tempie, gdyby nie wybuch wojny. Brat z ojcem zostają wcieleni do wojska, a Éliane, siostry wraz z matką zostają wysłane poza Paryż. A ona rozpoczyna pracę dla nazistów, przy katalogowaniu dzieł sztuki. Wraz z kustoszką, Rose Valland, przy okazji tej pracy, prowadzą działania konspiracyjne, mające na celu przekazanie ruchowi oporu jak najwięcej informacji o skradzionych przez nazistów obrazach. Wkrótce okazuje się, że wśród nich jest zdrajca. Ale ich jest raptem kilka osób i wydaje się to niemożliwe. Kobieta nie wie, gdzie czyha niebezpieczeństwo, komu teraz może zaufać, a na kogo musi uważać? Jeden zły krok i można stracić życie. Niemcy są bardzo czujni i spostrzegawczy i trzeba być bardzo uważnym, aby nie wzbudzić niepokoju. Aby urozmaicić trochę emocje, dodam, że jeden z Niemców zakochał się w Éliane, co jednak nie oznacza, że na wszystko teraz jej pozwala. Ale czy pozwoli się omamić kobiecie i straci całkowicie dla niej głowę? Czy jednak stanie się coraz bardziej nieufny? Remy Lang leczy rany po traumatycznych wydarzeniach. W wypadku samochodowym zginął mąż i córeczka. Kobieta straciła sens życia i nie może wyjść z żałoby. Udaje się do domu na Riwierze, który otrzymała w dziwnych okolicznościach. Tam poznaje fotografa Adama, który też ma za sobą trudne przeżycia, które zmieniły jego spojrzenie na życie. Ale też przypadkiem odnajduje katalog skradzionych podczas II wojny światowej dzieł sztuki, w którym jest zdjęcie obrazu, który wisi na jej ścianie w domu. Czyżby to jakiś znak? Co ją łączy z tym obrazem? A może jej przodkowie znali jego historię, lecz oni już nie żyją. Kobieta nie daje za wygraną i stara się dojść do prawdy? Jaka się ona okaże? Czy da jej wytchnienie czy jeszcze bardziej zasieje w niej niepokój? Dom na Riwierze to ciepła i wzruszająca lektura, która zabiera nas w podróż do dalekiej przeszłości. Podróż, której finał ma miejsce w czasach dzisiejszych, o decyzje podejmowane przez bohaterów w przeszłości mają wpływ na obecną sytuację ich bliskich. To również znakomity obraz dwóch odważnych kobiet, które ze stanowczością i przekonaniem potrafiły stawić czoła złu, nie bały się podejmować trudne decyzje, które mogły narazić je na utratę życia. W żyłach tych kobiet płynęła miłość do sztuki, były w stanie wiele poświęcić, aby chronić dobra narodowe przed złym okupantem. Narażały się codziennie i nie zważały na to, że wkoło była wojna. Ta opowieść to historia o stracie, bólu z tym związanym, próbą przełamania strachu i niepewności, wyjścia z impasu i powrotu do normalnego życia. Z dala od krzywd, smutku i złości na los, na to, że życie wydawało im się bardzo niesprawiedliwe. Polecam, wzruszająca i emanująca energią, mimo trudnych tematów, postawa bohaterów napawa optymizmem i nadzieją. Nie wolno się poddawać, trzeba próbować oswoić się ze stratą i żyć dalej, mając w pamięci osoby, które już od nas odeszły.

Kiedy w styczniu zachwycałam się książką Kristy Cambron "Dziewczyna z Paryża", poruszającą temat kradzieży dzieł sztuki we Francji oraz wspominającą działalność bohaterki ruchu oporu, Rose Valland w Jeu de Paume, nie sądziłam, iż będzie w stanie zachwycić mnie równie mocno inna książka o tej tematyce. Natashy Lester udało się to bez dwóch zdań! Kolejne strony pochłania się zdecydowanie za szybko, nieubłaganie zmierzając ku końcowi. "Dom na Riwierze", bo o tej książce mowa, to niezwykłe połączenie dwóch osi czasowych, a każda z nich jest równie interesująca i emocjonująca, napisana z ogromnym wyczuciem i wrażliwością. Oś dotycząca II Wojny Światowej w dużej mierze została oparta na faktach, jednak nieco dopasowanych do fabuły tak, by nie była zbyt obszernym tomiszczem, oszczędzając nam szczegółów dotyczących bestialstwa nazistów. Autorka zmieniła też kilka szczegółów dotyczących czasu i postaci, aby ułatwić czytelnikom orientację. Nie zmieniło to jednak obrazu tego, w jaki sposób naziści postrzegali zawłaszczanie żydowskich dzieł sztuki i samych Żydów, ani zachowania "ludzi" takich, jak jeden z bohaterów książki, szef ERR we Francji - Kurt von Behr, czyli pozbawionych skrupułów maniaków, ludzi ogromnej próżności i egoistycznej ambicji, którzy stosowali podczas grabieży metody gangsterskie i korzystali z pomocy paryskiego gangu Lafonta-Bony’ego, co z kolei potwierdza powiedzenie, że władza i pieniądze deprawują - "- Kiedy władza i pieniądze trafią do rąk ludzi pazernych, cierpi wszystko. A ja zaczynam myśleć, że jest więcej ludzi chciwych niż przyzwoitych." Eliane, Agelique i Luc Dufort oraz Xavier Laurent są wytworem wyobraźni Lester, jednak to oni obok postaci historycznych i zagrabionych dzieł sztuki są bohaterami łączącymi życiowe powikłania z wielką historią. Oś współczesna to losy Remy Lang, która po stracie męża i córeczki, próbuje odzyskać równowagę wyjeżdżając na francuską Riwierę do odziedziczonego w dziwny sposób domu. Tam przypadkowo w jej ręce trafia Katalog Göringa (listy skradzionych dzieł sztuki, które trafiły do jego posesji w Carinhall), w którym odkrywa zdjęcie obrazu wiszącego w jej sypialni odkąd była dzieckiem. Obie historie czytane naprzemiennie, łączą się małymi kroczkami odkrywając kolejne tajemnice, zaskakując zwrotami akcji, wzruszając i łamiąc serce. Tak, jak w przypadku "Dziewczyny z Paryża" Cambron, powieść Lester przedstawia niezwykłą siłę kobiet postawionych przed trudnymi wyborami, walczących o przetrwanie, rodzinę i zachowanie dziedzictwa dla przyszłych pokoleń. "Sztuka jest wszystkim, co mamy, kiedy zawodzą słowa, kiedy zawodzi ludzkość, i kiedy my sami zawodzimy siebie nawzajem. Jeśli nie ocalimy tych dzieł, nie ocalimy samych siebie." Opowieścią o sztuce - dorobku kulturowym cywilizacji, poruszających serca pięknych rzeczach, które powstały dzięki pracy umysłu i rąk, ale czy to jedyne dzieła sztuki, dla ratowania których ludzie byli i są w stanie poświęcić wiele? Lester daje nam argumenty do zastanowienia się na temat sztuki życia. Życia, w którym tylko od nas zależy, czy będzie to dzieło godne podziwu, czy szmira. Poza tym, o najpiękniejszym arcydziele sztuki na świecie, jakim dla każdego związku jest dziecko. Dzieło posiadające ogromną moc, która pobudza do działania i motywowuje na każdym kroku. Nie pozwala się poddać, nawet w tych najgorszych chwilach. Potrafi zmienić całe życie. "Dom na Riwierze" jest pewnego rodzaju dziełem sztuki, w którym Natasha Lester uchwyciła wiele emocji i stan umysłu bohaterów. Od miłości, bohaterstwa, poświęcenia, przez ludzką naturę i traumę po przeszłości kładącą się cieniem na życie przyszłych pokoleń w nietuzinkowy sposób. Jestem nią zachwycona! Na pewno nie jest to lektura dla chcących poznać encyklopedyczne dane, a dla tych, którzy w książkach z wojną w tle szukają wzruszeń i głębszego sensu. Dziękuję wydawnictwu Słowne za egzemplarz recenzencki.