Seria nadmorska. Tom 3. Domki z kart

"Domki z kart" Anna Ziobro Autorka kolejny raz zabiera nas w świat młodych ludzi którzy doświadczeni przez życie nie poddają się ,walczą o swoje szczęście I marzenia które małymi kroczkami spełniają. "....Za każdym człowiekiem stoi historia, rzadko piękna, kolorowa i bez jakiejkolwiek skazy. Każdy z czymś się mierzył ,choć nie u każdego było to tak widoczne jak w przypadku Marcina ...." (cytat z książki) Marcin przeszedł pewną przemianę ,zrozumiał że musi zacząć normalnie żyć, choroba zabrała mu tak wiele... zaczął walczyć o siebie i swój związek z Leną. Ich historia jest przepełniona bólem, determinacją...wrażliwości na swoim punkcie. Ten młody człowiek potrafił pokazać że jeżeli się czegoś bardzo pragnie można tego dokonać. Leszek to kolejny mlody człowiek którego doświadczyło życie. Z dnia na dzień musiał się zająć firmą ojca i odpowiedzialność jaka na niego spadła przytłaczała go każdego dnia. To on musiał się zmierzyć z brakiem pieniędzy i zadbaniem nie tylko o siebie ale o całą swoją rodzinę. Tylko czy ten mlody człowiek udźwignie ciężar który spadł niespodziewanie na niego? Czy ktoś z najbliższych dostrzeże to jak jest mu ciężko zapanować nad wszystkim ? Czy odbije się to w jakiś sposób w relacjach z najbliższymi ? ADA: "Jestem dorosła od chwili, w której dowiedziałam się o istnieniu Krzysia ,stało się jasne że będę go wychowywać go sama. Nie czeka mnie żaden ekscytujący start w dorosłość, nowy rozdział w życiu..,(cytat z książki) Krzysiu urodził się jako wątły wcześniak ,jego pierwsze rokowania nie były zbyt dobre. Rodzice naciskali na nią by oddała dziecko do adopcji... Ada wiedziała że nie może tego zrobić, mimo że zostanie z tym sama... nie będzie to łatwe wziąć życie w swoje ręce i pokazać że daje radę, że potrafi. Tu pomocną dłoń podała jej ciocia i dzięki niej dziewczyna uwierzyła w siebie ,w swoją moc ,w to że potrafi i poradzi sobie z samotnym macierzyństwem. Krzysiu stał się jej oczkiem w głowie ale dzięki cioci zaczęła spełniać swoje marzenia,cieszyć się życiem. Dokonywane w życiu wybory nie zawsze są dobre bo nie wiemy co to życie jeszcze dla nas szykuje. Ta historia skłania do refleksji. Zastanawiamy się co by było gdyby wybrali inne rozwiązania. Kochani życie to nie bajka i niestety każdy musi się z czymś zmierzyć ale uwierzcie nic nie dzieje się bez przyczyny ....może życie chciało ich zachartować już na początku tej drogi... Żal było mi się rozstawać z Leną ,Marcinem ,Adą i Leszkiem to wspaniali młodzi ludzie którzy nie poddali się I dzielnie walczyli o to co w życiu najważniejsze. Wiele wzruszających chwil przed wami ,błądzących myśli w głowie,refleksji nad własnym życiem.... Polecam wam tą niesamowitą trylogię ❤️ Czytajcie!!! Warto ❤️

Annę poznałam osobiście, po jakimś (już nie pamiętam jak długim) okresie znajomości w sieci. Wydaje mi się, że wiele nas łączy, także wrażliwość w stosunku do świata i ludzi, dlatego też, mimo iż nie czytałam pierwszych dwóch tomów nadmorskiej serii, a także obaw związanych z ich nieznajomością, dałam się namówić na zrecenzowanie trzeciego, zatytułowanego - “Domki z kart”. Cieszę się, że to zrobiłam, gdyż bardzo szybko odnalazłam się w fabule i po raz kolejny (czytałam książkę “Brakujący obrazek”) przekonałam się, że książki Ani są pełne życia - życia jej bohaterów, którzy są odwzorowaniem ludzi żyjących obok niej/nas oraz otaczającej ją/nas rzeczywistości, których jest wnikliwą obserwatorką. Ubiera swoich bohaterów w historie inspirujące ją ludzkie doświadczenia, dramaty i radości. Nie ocenia, nie poucza, nie wybiela, pozwala czytelnikowi na samodzielną ocenę i przemyślenia. Do tego pisząc prostym, plastycznym językiem porusza wiele społecznych problemów, często takich, którymi szczerze mówiąc mało kto się interesuje, dopóki nie zostaje zmuszony przez los zmierzyć się z nimi bezpośrednio lub poprzez kogoś mu bliskiego. Tutaj takich tematów jest kilka: problemy nastoletniej, samotnej matki chorego dziecka; utrata pamięci; choroba głowy rodziny, rzutująca na jej funkcjonowanie, w tym na relacje pomiędzy jej członkami; zagrożenia czyhające na dzieci w sieci; a także mnie osobiście najbliższy i trafiający w moje uczucia - amputacja nogi, godzenie się z niepełnosprawnością, jak i temat ogromnych cen protez, pozwalających na samodzielność, życie w godny sposób. Czy zdajecie sobie sprawę z faktu, iż wygodne, pozwalające wrócić do możliwie najlepszego funkcjonowania w życiu codziennym protezy kosztują nawet kilkaset tysięcy złotych, a pomoc państwa, o ile spełni się mnóstwo kryteriów pokrywa zaledwie ułamek tej kwoty, co za tym idzie, ludzie którzy nie są zamożni są zmuszeni szukać finansowania zakupu w innych źródłach. W XXI wieku, w europejskim kraju dla wielu ludzi proteza pozostaje jedynie marzeniem! Nawet nie wspomnę o rehabilitacji, bo to zupełnie inny temat. Bohater książki - Marcin, traci nogę na skutek postępującej choroby. By sfinansować zakup protezy sprzedaje mieszkanie (co wiąże się z innym bolesnym tematem). Czy tak powinno być?! Życie po amputacji przecież się nie kończy!! W moim odczuciu w ramach kompleksowego leczenia ludzie po amputacji powinni tuż po amputacji być kierowani na rehabilitację, otrzymać refundowaną, dobrą protezę oraz lekcje nauki chodzenia, by nie żyć na koszt państwa i móc wrócić do aktywności zawodowej!! Życie jest nieprzewidywalne, w ułamku sekundy może runąć, jak domek z kart. Wiele trudnych sytuacji i ludzkich dramatów ma wpływ również na egzystencję współlokatorów, ale i całych rodzin. Przeciwności losu powodują, iż jedni nie potrafią sobie z nimi poradzić, udźwignąć ich ciężaru na własnych barkach, innych motywują do działania, wzmacniając ich psychikę, a charaktery powieści należą do jednej i drugiej grupy. Chciałabym odnieść się do historii wszystkich bohaterów książki “Domki z kart”, lecz wtedy wyszedłby z tego co najmniej referat nie recenzja. Nie mniej pokazują one, jak ważne jest mieć blisko siebie kogoś, kto w ciężkich chwilach okaże wsparcie, ofiaruje nam swój czas, będzie kochał mimo wszystko, popchnie do działania, nie zamykania się w czterech ścianach, do zrobienia czegoś tylko dla siebie, spełniania niezrealizowanych marzeń. Rodzica, przyjaciółkę, brata, siostrę, partnera, etc. “-Ty też na pewno masz coś, co kiedyś lubiłeś robić albo zawsze chciałeś spróbować, ale ostatecznie zepchnąłeś to na drugi plan. Może przez chorobę, może przez utratę nogi, może ze zwykłego braku czasu... Skoro mam zamiar ponownie upaść na głowę i gonić marzenia, to mógłbyś dodać mi otuchy i też zrobić coś szalonego. Coś, co dałoby ci satysfakcję i radość, a jednocześnie sprawiłoby, że ludziom opadłyby ze zdziwienia szczęki.” Dla zachęty do sięgnięcia po tę książkę, a najlepiej po całą serię dodam, iż pojawia się w niej wątek polityczno – kryminalny. Emocji nie zabraknie. Naprawdę polecam, a sama będę się starać jak najszybciej przeczytać pierwsze dwa tomy.