Podróż w niechciane. Tom 2. Droga ku nadziei

„Droga ku nadziei” to kontynuacja „Podróży w niechciane”. Jest to opis życia 2 kobiet, które zmagają się powojenną zawieruchą. Bogusia Brzezińska wraz z córeczką wyjeżdża do Drogomyśla. W tej niegdyś spokojnej wsi czeka na nią Florian, miłość jego życia. Jednak czy dane będzie im się cieszyć się sobą? Drugą postacią jest Jadwiga, która zakochała się w członku Armii Krajowej. Miłość ta zaprowadzi ja do nazistowskiego zamku w lubelskim zamku. Czy po ciężkim okresie będą jeszcze razem? Książka przepełniona jest emocjami. Niestety nie są to miłe emocje. Wraz z bohaterami przeżywamy strach, ból i tęsknotę za domem, ale również poczujemy miłość i nadzieję. Bohaterowie zmagają się z trudnymi decyzjami oraz z szarą codziennością jaka nastała wraz zakończeniem wojny. Do tego dochodzą złe wspominania o zapachu śmierci. Książkę pomimo ciężkiego tematu czyta się bardzo szybko. Na pewno jest to za sprawą lekkiego pióra autorki, ale również dlatego, że niektóre wydarzenia miały miejsce naprawdę. Jeśli chcecie odbyć podróż po Krakowie, Lublinie, Krotoszynie i Drogomyślu i jeśli chcecie dowiedzieć się kim jest masztalerz i czym się zajmuje, koniecznie sięgnijcie po „Drogę ku nadziei”.

„Droga ku nadziei” autorstwa Danuty Chlupowej to kontynuacja historii osób wysiedlonych w trakcie II wojny światowej - pierwszy tom to „Podróż w niechciane”. . To historia ludzi, którzy stracili dobytek całego swojego życia, niejednokrotnie także i rodziny i w wyniku perturbacji wojennych zostali skazani na tułaczkę i poszukiwanie nowego miejsca dla siebie. To także historia masztalerzy z Drogomyśla, którzy niemal do końca wiernie trwali przy swoich koniach. . W drugim tomie poznamy dalsze wojenne losy Bogusi i Jadwigi. Ich marzenia o życiu w wolnej Polsce, o stworzeniu domu z mężczyznami, których poznały w tych niepewnych czasach. Razem z nimi będziemy uciekać przed kolejnymi bombardowaniami, czy też, jak w przypadku Jadwigi - czekać w nazistowskim więzieniu na cud… . To niezwykle przejmująca powieść. Chwyta za serce, nie pozostawia nas obojętnych wobec ciężkich życiowych doświadczeń bohaterów, nawet tuż po zakończeniu wojny, gdy wydawać by się mogło, że już będzie dobrze… . Pochłonęłam ją niemal w całości, nie potrafiłam oderwać się od lektury. Od razu chciałam poznać dalsze losy bohaterów, sprawdzić, czy jednak udało im się poukładać życie na nowo. . Ze swojej strony bardzo polecam, a kto nie zna pierwszego tomu, to tym bardziej zachęcam do poznania całej tej historii.