Drżenie świata

Bogdan Jaremin – ur. w 1942, mieszkaniec Gdyni. Poeta, lekarz, naukowiec, podróżnik. Uciekinier ze Lwowa, dzieciństwo spędził w Bieszczadach. Studia medyczne w Gdańsku i Paryżu. Pracował m.in. w Iraku, Senegalu, na statkach. Emerytowany profesor, były dyrektor IMMiT w Gdyni, redaktor czasopisma „International Maritime Health”. Założyciel towarzystw naukowych IMHA/Antverp i PTMMTiP/Gdynia. Debiut w „Literach” w Gdańsku. Autor zbiorów: Śmiech w czarnej chuście (1996), Stare wnętrze lata, Miłość do późnych rokitników, Anioły żywiołów (1999), Wiersze z ciemnego światła (2001), Bez znużenia (2003), Notatki z milczenia (2005), Czarna skrzynka wiersza (2009), Ulotne rzemiosła (2010), Stroiciel mowy (2011), Treny lipca (2013), Tam i tu (2013), Pracownia czasu (2015), My, chmury (2018), Zapach porcelany (2019), Egotyki i niewiersze (2020), Słowa i liczby (2020), Rzeczy z-myślenia (2021). Obecny w antologiach: Między słowem i światłem (2006), Modlitewnik poetycki (2017), na łamach czasopism i PR. Członek SPP. Kandydat do nagród: im. ks. Jana Twardowskiego (2013), Orfeusza (2013, 2021), im. Władysława Broniewskiego (2019), Pomorskiej; Literackiej Książki Roku (2020).