Przeklęty posag

Nie wiem, czy już znacie twórczość autorki, ale jak nie to śmiało musicie nadrobić. Przed wami drugi tom serii „Dworek nad Biebrzą”, ale uspokoję, bo pierwszy tom, jak i następne można czytać oddzielnie. W pierwszej niż i w tej części kobieta może osiągnąć wiele, a jeżeli dodasz do tego czasy, w których etykieta odgrywa największą rolę będziesz miał przejażdżkę emocjonalną, która zapamiętasz po wsze czasy. Opisów tej części (jak i poprzednich) jest dużo w Internecie, więc z całego serca zapraszam do zapoznania się, a ci którzy nie lubi wiedzieć, co dzieje się w książce zachęcam do wzięcia w dłoń książkę, opatulić się kocem i odpłynąć momentami straszne karty historii i spróbować odgadnąć tajemnice rodziną. Wierzycie w to, że zmarli potrafią komunikować się z nami? Ja wierzę. A co, jeśli mają dla nas pewną historię do odkrycia i oczekują, że pomożemy rozwiązać ją i doprowadzić do tego, że skrzywdzeni przed laty ludzie zostaną pomszczeni. Henrietta nasza niezwykle dzielna dziewczyna dręczona jest koszmarami, które mocno dają się dziewczynie w kość. W sumie nie wiem, cobym zrobiła, gdyby mi się coś takiego przytrafiło i nie wiem czy pozwiedzałabym rodzinie o tych snach o, ale nasza bohaterka będzie miała niezłą zagadkę do rozwikłania, tylko czy sama poradzi sobie w świecie, w którym podróż samotnej kobiety jest niestosowne? Podróże, pościgi, romans, tajemnice rodzinne, zaginione rodowe klejnoty no akcji jak na rollercoasterze. Z całego serca polecam, bo z każdą stroną będzie ciekawiej. Musicie mi uwierzyć, że chciałbym napisać wam więcej, ale musiałabym spolerować, a ja tego nie lubię. Pani Urszula jest przykładem, że książka nie musi mieć 600 stron, żeby trzymać w napięciu i za to wielki szacunek. Czekam na tom trzeci i mocno ciekawi mnie, gdzie tym razem zabierze nas autorka.

Ta historia ma w sobie wszystko, czego osobiście potrzebuję w książce. Panuje tu klimat rodzinnej sagi z domieszką wątku kryminalnego i śledczego, bo przed czytelnikiem czeka droga do rozwiązania zagadki. Gwarantuję Wam, że w czasie lektury wielokrotnie szybciej zabije Wam serce i nie będziecie mogli doczekać się zakończenia tej powieści. Tajemnica posagu spędza sen z powiek Henrieccie, która za wszelką cenę chce dojść do sedna problemu przynoszącego pecha jej rodzinie. Jej ojca dręczą te same koszmary. Piękna kobieta chce naprawić błędy dziadka, więc odważnie decyduje się na podróż w nieznane. Nie jest to jednak takie proste, w roku 1824 nie wypadało samotnie podróżować niezamężnym damom. Postanawia więc przebrać się za staruszkę, ale już w czasie rejsu statkiem jej tożsamość odkrywa Anthony Atherton, syn hrabiny. Intruguje go jej misja, ciekawi go też tajemnica Henrietty. Poza tym zaczyna między nimi iskrzyć, choć wydaje się, że mocno walczą z rodzącym się uczucien ze względu na etykietę XIX wieku. Czy Henrieccie uda się zdjąć klątwę ze swojej rodziny? Uwielbiam czytać tego typu romans, w który umiejętnie wpleciono fakty historyczne. Wyraźnie widać, że często bywa tak, że ponosi się konsekwencje czynów przodków, co sprawia, że ta historia jest jeszcze bardziej interesująca. Styl autorki ogromnie mi się spodobał, bo nie mogłam się oderwać od czytania. Zachęcam do zajrzenia do pierwszego tomu serii, choć można czytać obie części indywidualnie. Będę wypatrywać kontynuacji przygód tej nietuzinkowej kobiety. Polecam z całego serca.

Urszula Gajdowska to kobieta, której pisanie książek wychodzi nad wyraz dobrze. Lubuje się w historiach, które się rozgrywają zazwyczaj przeszło dwieście lat temu. Miesza wątki z przeszłości i teraźniejszością, by jak najdokładniej opisać daną historię, choć dla nas widnieje jako zagadka, którą bardzo chcemy poznać. Lubuję się w jej stylu pisarskim, który potrafi dostosować nie tylko do dawnego klimatu, ale i różnorodności postaci. Zawsze znajdziemy drobne wątki, które co jakiś czas poprawiają nam humor. Opowieść znamy z perspektywy postaci, co daje nam obraz danej sceny widzianej jak była przeprowadzana i jak faktycznie wyszło. Pięknie przedstawia postacie. Jeśli jest to przystojny mężczyzna, to wiemy nie tylko jak wygląda, ale i gdzie tkwi jego uroda. Podkreśla drobne detale na tyle, że i nam ta osoba wydaje się być taka, jak widzą ją inni. Jeśli jednak ma to być ktoś, kto kogoś udaje, to po opisie mamy jego zabawne podsumowanie. Uśmiech jest zawsze murowany:-) Z początkiem książki mamy nadmienioną opowieść z tomu pierwszego, ale tylko delikatnie, by spokojnie można było je czytać osobno. Od razu czytamy o pięknej kobiecie, którą dręczą koszmary senne. Następnie widzimy jak ktoś spostrzega jej zachowanie, które go bardzo dziwi. On doskonale poznaje kobietę, która się pod fasadą przebrania ukrywa. Jest pewien, że ona wie, iż została zdemaskowana, choć ona gra nadal. W wyniku pewnych okoliczności muszą spać w jednym pomieszczeniu, co wygląda komicznie, patrząc w jaki sposób ze sobą rozmawiają. Po pewnym czasie jednak zauważa, że nie tylko jego interesuje zachowanie kobiety. Każdego bardzo ciekawi motyw jej postępowania, nawet mnie, bo długo nie można ocenić w jakim celu to robi, choć pewien osobnik nad tym rozmyśla. Oni w ogóle dużo myślą. Lubię, kiedy ich ponoszą fantazje, gdyż powieść wkracza wtedy na szczeble romansu i robi się bardzo miło. Później natomiast mamy zaserwowane zaskoczenie i sami nie wiemy, kto będzie po jakiej stronie i czy próbuje zaszkodzić, czy pomóc. Oj jak mi się to wszystko podobało:-) Zresztą sami się przekonajcie, a i wy pokochacie książki autorki:-)