Dyrektor generalny

„Dyrektor generalny” to romans biurowy, który wcale nie jest taki oczywisty jak mogłoby się wydawać. Autorka stworzyła fabułę, która zdecydowanie się wyróżnia i bardzo zaskakuje. Dawno nie czytałam romansu, gdzie wychodziłoby na jaw tyle tajemnic i dramatów. Do tego nasza główna bohaterka dość długo opiera się zalotom szefa, ale i swoim pragnieniom co też jest dużą nowością. Olivia to kobieta z zasadami, która wiele przeszła w swoim życiu i bardzo jej dopingowałam. Chciałam, aby jej się wreszcie wszystko zaczęło układać i zaznała szczęścia na które tak bardzo zasługiwała. Ogólnie trzeba przyznać, że kreacja bohaterów jest bardzo udana. Zaraz po Olivii chyba najbardziej do gustu przypadł mi Igor - lekkoduch o wielkim i niestety złamanym sercu, który lekko się pogubił w swoim życiu. Co do Harrego to długo nie mogłam go wyczuć i do samego końca nie do końca mu ufałam. Ale czy słusznie? Tego Wam nie zdradzę. Obok wątków romantycznych K.N. Haner funduje nam także dość poważne tematy jak chociażby toksyczny związek, ale i toksyczne relacje z bliskimi. Do tego pokazuje jak pogoń za pieniędzmi zmienia człowieka, a wręcz pozbawia go człowieczeństwa i zasad moralnych. To co wymyśliła autorka dla Harrego, a tym samym jego dziadka oraz Olivii wbija w fotel i jestem pewna, że nikt się tego nie spodziewał. Nie wyobrażam sobie jak można być tak zaślepionym i okrutnym dla swoich bliskich. „Dyrektor generalny” to książka, z którą bardzo miło spędziłam czas i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejną część, a z tego co wiem ma się ona ukazać już niebawem. Gorąco polecam!

Książka ta wywarła na mnie ogromne wrażenie, a przede wszystkim jest ono pozytywne. Historia Olivii i Harrego wciąga od pierwszych stron, by finalnie wgnieść czytelnika w fotel. Na pozór lekka akcja jest przesiąknięta emocjami, które to jest nam dane przeżywać razem z bohaterami. Choć nie zawsze się zgadzam z ich decyzjami lub ich zachowanie było ciężkie do zniesienia - tak jednocześnie nie da się ich nie polubić. Dzieje się tutaj naprawdę dużo fajnych rzeczy, a interakcje pomiędzy Olivią a Harrym potrafią mieć w sobie pewną dozę niepewności, nie zabraknie czegoś pikantniejszego, jak i czegoś uroczego w tym wszystkim. Autorka zaserwowała nam iście interesującą historię, która z pozoru przewidywalna jak to bywa w relacjach szef - asystentka, a jednocześnie jest tak bardzo różna od utartego schematu. Mogę tą książkę szczerze polecić, zarówno fanom, jak i tym, którzy nie znają pióra Kasi. Doszły do mnie słuchy, że ta książka to pierwsza część dylogii, a więc z niecierpliwością wyczekuję drugiej części historii Olivii i Harrego, która potrzebna mi była na wczoraj, kiedy to skończyłam swoją przygodę z tą książką.