Dziennik radości

Skrajne emocje, które towarzyszyły mi w trudnym roku 2022, ale i koleżanki odmieniające na ostatnim spotkaniu nazwisko Agnieszki Maciąg przez wszystkie przypadki skłoniły mnie do sięgnięcia po najnowszą książkę autorki „Dziennik radości”. Zaczynałam lekturę z właściwym sobie sceptycyzmem, bo zawsze uważałam, że jestem zbyt pragmatyczna na wszelkiego rodzaju poradniki i książki motywacyjne. Jednak od pierwszych słów poczułam więź z autorką, najpewniej dzięki zbliżonym doświadczeniom i emocjom im towarzyszącym. I jakież było moje zdziwienie, gdy uświadamiałam sobie, że w dużej mierze postępuję zgodnie z zawartymi w książce wskazówkami, by utrzymywać pozytywne nastawienie, cieszyć się z małych rzeczy i być wsparciem dla innych. A spokój i szczerość, jaka bije z każdej strony sprawiły, że mój sceptycyzm odszedł w siną dal, a ja skupiłam się na wartościowej treści. To książka nie tylko do przeczytania, ale przede wszystkim do przepracowania. Do wyciągnięcia z niej tego co dla nas dobre, co sprawi, że będziemy cieszyć się tym co mamy tu i teraz nie szukając specjalnych powodów do radości. I książka, do której warto wracać, bo w codziennej pogoni zaciera się w naszej pamięci to, co naprawdę dla nas ważne. Dlatego w przededniu świąt nie przejmujcie się, gdy pierogi nie wyjdą, karp się przypali, a kot przewróci choinkę rozbijając bombki. Cieszcie się czasem wspólnie spędzonym z rodziną, zarażajcie innych swoją radością i spokojem, a to na co nie macie wpływu spróbujcie zaakceptować. Dziękuję autorce za genialną listę filmów wywołujących radość. Wiele z nich jest na naszej rodzinnej liście filmów, do których lubimy wracać, ale wiele do niej dołożę. A może w nowym roku przyczynimy się do tego, by narzekanie przestało być sportem narodowym Polaków? Bo kiedy najlepiej pomyśleć o zmianach, jeśli nie z nowym rokiem? I jak każdą zmianę, tak i tę najlepiej zacząć od siebie.