Dziewczyna na niby Miasteczko Benevolence

Kiedy dostałam do recenzji tom 2 i 3 cyklu Miasteczko Benevolence nie mogłam nie zacząć od tomu pierwszego Na szczęście dostępny na Legimi więc udało mi się nadrobić bezproblemowo. Mimo że ostatnio u mnie krucho czasowo książka mnie wciągnęła od pierwszych stron. Harper to młoda kobieta, która po nakryciu swojego chłopaka i jednocześnie szefa z inna wybiega z domu tylko z kluczykami do auta. Jej życie to pasmo pomyłek i nie inaczej będzie tym razem. Harper pomyliła kierunki i zamiast pojechać do przyjaciółki ,skierowała się w przeciwną stronę. Pech chciał, że kończyła się jej benzyna i ta trafiła do małego miasteczka. To jednak nie koniec rewelacji na ten dzień. Harper staje w obronie młodej dziewczyny. W starciu z dużo większym przeciwnikiem odnosi obrażenia. To początek jej przygody z miasteczkiem Benevolence i jej mieszkańcami. Czy Harper odnajdzie tu coś, czego pragnie? Czy pokocha to małe miasteczko i jej mieszkańców? A może odnajdzie tu przyjaźń, miłość i spokój? Luke to młody mężczyzna, który ma za sobą tragiczne wydarzenia, po których odcina się od rodziny i przyjaciół. Nie dosłownie ale nie okazuje już uczuć jak kiedyś, rzuca się w wir pracy i misji, na które wyjeżdża wraz z przyjacielem Aldo. Kiedy pewnego razu na jego drodze staje Harper i to w nieoczekiwanej sytuacji postanawia jej pomóc. Proponuje nocleg i pracę ale szybko okazuje się, że ta niepozorna blondynka, która pakuje się w kłopoty jest kimś więcej niż zaplanował. Czy Harper przegoni demony, które męczą Luke? Czu on odważy się zburzyć mur, jaki wokół siebie zbudował? Czy odważy się na szczęście? Historia bardzo wciąga. Jest pełna emocji, zwrotów akcji i pełna pozytywnych postaci, bez których ta historia nie byłaby taka sama. Są także negatywne, ale każda takich ma. Historia to małomiasteczkowa opowieść o trudnych relacjach, demonach przeszłości, pełnej emocji i niekoniecznie samych dobrych chwil. Autorka stworzyła ciepła opowieść, choć może nie z super rewelacyjna fabuła. Postacie ciekawe, zabawne, pełen pasji i rozterek. Fabuła nie jest skomplikowana ale napisana takimi stylem, że czytało się ja z przyjemnością. Razem z głównymi bohaterami i tymi pobocznymi spędziłam przyjemny czas. Książka jest pełna emocji, nie tylko tych pozytywnych. Są momenty, które bawią się do łez, śmieszą i wzruszają jednocześnie oraz tych, które wzruszają i wywołują łzy. Są także momenty, w których zachowanie Luke mnie irytowało ale autorka sprytnie wyprowadziła nam jego postać tak, ze ta irytacja szybko znika. Będą także te dramatyczne, będą pełne erotyzmu i te , których byśmy się nie spodziewali. Zakończenie bardzo emocjonalne, zaskakujące trochę. Autorka sprytnie utkał nam to, co kryje się za przeszłością Harper i nie spodziewałam się, że na koniec zaskoczy nas czymś jeszcze. To pozytywne , bo historia trochę nabrała innego wymiaru. Epilog taki jakiego się poniekąd spodziewałam. Bardzo pozytywny i idealnie pasujący do historii. Polecam i zabieram się za tom drugi i historie innej bohaterki, która niejako łączy się w pewien sposób z historią Harper.

Podejrzewam, że gdybym nakryła swojego chłopaka z drugim mężczyzną i kurierką w dwuznacznej sytuacji również uciekła bym z domu wiejąc gdzie pieprz rośnie. Jednak dla Harper złośliwy los miał kolejne policzki. Kolejnym był jej rycerski gest, kiedy broniąc inną kobietę przed pijanym oprawcą, sama dość mocno oberwała. Kiedy po wszystkim odzyskała przytomność wydawało jej się, że widzi anioła w męskiej skórze. Mężczyznę ze wspaniałymi dołeczkami, na widok którego jej serce przyspieszało. Jest zła na swoje uczucia, gdyż pragnęła spokoju i oddechu od płci przeciwnej, a tu widać los miał dla niej inne plany. Postać Luka początkowo wydaje się być najlepszym, co ją spotkało. Zapewnił jej schronienie i miło ugościł, a później nakazał iść spać, by przestała mu w końcu za wszystko dziękować. Pomimo wielu rzeczy, które ich dzielą, pojawia się coś na kształt sympatii. I zamiast iść za głosem serca, jak to w zwyczaju ma Harper, Luke bywa nieugięty. Jest wojskowym, więc liczy się z tym, że nic na długą metę nie może przetrwać, więc zwyczajnie rezygnuje z tego, co podsyła mu los. Na szczęście i nieszczęście jednocześnie z powodu splotu pewnych wydarzeń będą udawać, że są parą. I ten wątek bardzo mi się tu podobał. Czasami było mi nieco przykro, gdyż cały balast, który za sobą mieli powracał i niszczył wszystko, co mogli stworzyć. Jedynie siostra Luka miała trochę wyczucia i robiła co mogła, by ich ze sobą złączyć. Czy jednak wyszło tak jak chciała? Ta historia jest dobrym przykładem na to, że wielokrotnie pozwalamy na nieszczęścia tylko ze względu na psychiczne czy też wewnętrzne ograniczenia. Zamiast przekonać się, czy można być szczęśliwym, wolimy się cofać, czy też ukrywać tylko dlatego, że boimy się, iż coś nam nie wyjdzie. W ten sposób ludzie potrafią ranić się podwójnie. Historia bardzo wciąga, bo choć domyślamy się dalszych wydarzeń, to jednak występują tutaj elementy zaskoczenia i to nas przyciąga. Postacie są raczej charakterystyczne, bardzo fajnie mamy ukazany sposób ich zachowania, drobnych gestów, czy sprzeczek. Szkoda tylko, że druk jest malutki. Wieczorem niestety trzeba wytężyć wzrok, by móc czytać. Opisy w książce nie skupiają się tylko na postaciach, ale i tego, co ich otacza. Mamy bardzo fajnie zbudowany klimat, tuż przed jakimś wydarzeniem zwyczajnie jesteśmy na nie przygotowani. Jakiekolwiek użyte przekleństwo ma na celu podkreślić powagę sytuacji. To, co się rodzi między bohaterami jest tak gęste, jakby wręcz namacalne. Emocje przechodzą na nas łącznie ze stresem, którego doświadczają. To wszystko sprawiało, że czułam jakbym oglądała film, a nie czytała książkę. Bardzo chętnie poznam każdą książkę spod tego pióra. Szczerze polecam:-)

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i uważam je za bardzo udane. Główna bohaterka Harper całe życie pakuje się w kłopoty. Nie miała łatwego życia, ale mimo tego jest życzliwą optymistką. Po zdradzie swojego faceta wsiada do auta i jedzie do swojej przyjaciółki. Jednak los sprawia, że trafia do małego miasteczka Benevolence. Kiedy okazuje się, że Harper nie ma pieniędzy z opresji ratuje ją przystojny Luke. Samotny żołnierz proponuje jej układ. Harper ma udawać jego dziewczynę do czasu kiedy on wyjedzie na misję do Afganistanu. Niby idealny układ, ale co stanie się gdy w grę wejdą uczucia i pożądanie? Zaintrygowani? Przeczytajcie koniecznie. "Dziewczyna na niby" to klimatyczna opowieść wśród małomiasteczkowej społeczności gdzie rozgrywa się romans. Ciekawa fabuła. Świetnie wykreowani bohaterowie. Między bohaterami czuć iskry pożądania. Śledziłam ich losy i relację jaka rozwijała się między nimi. Szczególnie, że oboje mają swoje tajemnice i walczą z demonami przeszłości. Autorka potrafi zaciekawić czytelnika. Ta powieść skradnie Wasze serca i dostarczy Wam wachlarz emocji. Nie będziecie nudzić się. Lubię takie historie, które pokazują, że pomimo ciężkiego życia warto być szczęśliwym i mieć nadzieję na lepsze jutro. Autorka daje czytelnikowi do myślenia. Nie boi się poruszać trudnych tematów. Jestem bardzo ciekawa kolejnych części i spodobał mi się styl autorki. Chętnie sięgnę po kolejne książki spod pióra autorki. Polecam z całego serca!

Harper trafiła do Benevolence przypadkowo. Jednak klimat, społeczność miasteczka sprawia, że postanawia zatrzymać się tu na chwilę i pomóc swojemu wybawcy – Lukowi. Jednak wiadomo, że uczucia nie oszukasz. Ono się rodzi, ono sprawia, że oboje widzą świat w jasnych barwach. Luke nie chciał kobiety. Miał plany związane z wyjazdem, świetnie prosperującą firmę i przyszłość, która dała mu w kość. Jednak pogodność, piękno i osobowość Harper sprawiła, że poczuł więcej. Chciał więcej. Jednak on wyjeżdża, ona wyjeżdża. Czy ten związek wypali ? Dla mnie minusem była na początku czcionka. Dawno nie czytałam już takiego maku. Naprawdę, oczy niesamowicie mi się męczyły i wszystko było takie upchane. Druga rzecz, warto podkreślić że jest to raczej romantyczna, przewidywalna historia. Napisana lekkim językiem, jednak chyba mi brakowało tu jakiegoś podkręcenia. Były to takie, ciepłe postaci z sąsiedniego podwórka, pomocni, kochani i tacy do rany przyłóż. Chyba trochę brakowało mi petardy, trochę większego dynamizmu i większej pikanterii. Jakoś szczególnie nie wyróżnił się na tle innych romansów, które są na naszym rynku. Miałam też momentami wrażenie, że język autorki jest jednak nudy i nie idzie się w opisy wczytać. Jak dla mnie przeciętny romans, jakich pełno na naszym rynku.

Joni, nie ma takiej ilości rozpaczy i poczucia winy na świecie, która mogłaby zmienić przeszłość. Liczy się to, co robisz teraz - powiedziała Harper, mieszając cukier w kawie." •• "Jego dłonie wsunęły się pod jej koszulkę i zaczęły gładzić ją po plecach. Jeśli jej dotykał, jeśli była w jego ramionach, ciemność przestawała być aż tak ciemna." ▪︎▪︎ Para bohaterów uciekających przed bolesną przeszłością. Ich przypadkowe spotkanie urochomi lawinę wydarzeń, która odmieni ich życie. "Dziewczyna na niby" daje czytelnikowi dokładnie to czego oczekuje, a mianowicie pikantną opowieść o miłości. Momentami zabawną, czasami wzruszającą, ale przede wszystkim pochłaniającą od pierwszych stron. Niepostrzeżenie, wspólnie z mieszkańcami, uroczego miasteczka Benevolence, w którym wszyscy się znają i nawzajem sobie pomagają, stajemy się świadkami niezwykłej, pełnej namiętności relacji, jaka rodzi się pomiędzy Harper i Lukiem. Słodka do bólu i gorąca na maksa. Książka Lucy Score, to kwin­te­sen­cja, tego za co kochamy romantyczne historie. Osobiście nie potrzebuję do szczęścia niczego więcej. Bawiłam się wyśmienicie.