Dziewczyna z sierocińca

Dzisiaj chciałabym podzielić się wrażeniami po przeczytaniu książki którą poleciła mi pani w bibliotece 😁 Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Parasiewicz i zapewniam Was że nie ostatnie mowa o książce "Dziewczyna z sierocińca " Główna bohaterka to Ernestina August, dziewczyna która w czasie wojny trafia do polskiego sierocińca. Jest Niemką więc jej pobyt tam nie jest łatwy. Każdy dzień przynosi coraz gorsze relacje między dziećmi, zakonnice nie radzą sobie z podopiecznymi. Wszystko się zmienia w życiu Ernestine gdy adoptuje ją lekarka z Warszawy. Ich życie nabiera barw przy Wandzie czuje się kochana i rozpieszczana ,do czasu gdy pojawia się mąż Wandy Eryk. Ernestyna od pierwszej chwili czuje się dziwnie w jego towarzystwie. Wanda walczy z chorobą i gdy odchodzi opiekunem prawnym zostaje Eryk. Jej życie zmienia się ,z dnia na dzień zostaje sama odosobniona ,wyobcowana ,samotna ...teskni za Wandą ... Eryk zachowuje się wobec Ernestyny jak zazdrosny władczy tatulek . Dziewczyna czuje się osaczona. Bez zgody Eryka nie może nawet wyjść ze znajomymi. Każda prośba jest odmowna i kończy się awanturą ...Do czego posunie się Eryk by Ernestyna była mu posłuszna? Jej życie zmienia się w prawdziwy koszar ...Dziewczyna nie potrafi zrozumieć ani wytłumaczyć zachowań Eryka ...pewnego dnia przypadkiem poznaje tajemnice jaką skrywa rodzina i wszystko staje się jasne dla Erni.. dziewczyna zaczyna się buntować bo jak żyć w ciągłym odosobnieniu,bez przyjaciół znajomych,samotność nie wpływa na nią dobrze. Do czego posunie się Ernestine by uwolnić się ze szponów nadopiekuńczego Eryka? Tego wszystkiego dowiecie się gdy przeczytacie tę historię. Zachwyci was, wzruszy ,przerazi a na koniec zrozumiecie jak życie przodków potrafi zatoczyć koło i powtórzyć się. Zapraszam do lektury której nie da się odłożyć dopóki nie dostaniecie wszystkich odpowiedzi. Czytajcie naprawdę warto 👌

"Dziewczyna z sierocińca " Joanny Parasiewicz jest jak mroczna historia którą ktoś kiedyś z jej rodziny już przeżył. Czy historia powtórzy się? tak i niestety tak jak jej biologiczna matka bezbronne dziecko będzie się bało powiedzieć prawdę bo nikt jej nie uwierzy ... Ernestina August to Dziewczynka która w czasie wojny trafia do polskiego sierocińca. Jest Niemką więc jej pobyt tam nie jest łatwy. Każdy dzień przynosi coraz gorsze relacje między dziećmi, zakonnice nie radzą sobie z podopiecznymi. Wszystko się zmienia w życiu Ernestine gdy adoptuje ją lekarka z Warszawy. Ich życie nabiera barw przy Wandzie czuje się kochana i bezpieczna ,do czasu gdy pojawia się mąż Wandy Eryk. Ernestyna od pierwszej chwili czuje się dziwnie w jego towarzystwie. Wanda walczy z chorobą i gdy odchodzi opiekunem prawnym zostaje Eryk. Jej życie zmienia się...Eryk zachowuje się wobec Ernestyny jak zazdrosny władczy tatulek ktory nie liczy się ze zdaniem dorastajacej dziewczyny ...Ernestina czuje się osaczona. Bez zgody Eryka nie może nawet wyjść ze znajomymi. Każda prośba jest odmowna i kończy się awanturą ...Do czego posunie się Eryk by Ernestyna była mu posłuszna? Jej życie zmienia się w prawdziwy koszar ...Dziewczyna nie potrafi zrozumieć ani wytłumaczyć zachowań Eryka ...pewnego dnia przypadkiem poznaje tajemnice jaką skrywa rodzina i wszystko staje się jasne dla Erni.. dziewczyna zaczyna się buntować bo jak żyć w ciągłym odosobnieniu,nie mieć przyjaciół znajomych,samotność nie wpływa na nią dobrze. Do czego posunie się Ernestine by uwolnić się ze szponów nadopiekuńczego Eryka? Tego wszystkiego dowiecie się gdy przeczytacie tę historię. Zachwyci was, wzruszy ,przerazi a na koniec zaniemówicie ...Książki nie odłożycie dopóki nie dostaniecie wszystkich odpowiedzi a na końcu wszystko zaczyna się wyjaśniać i poprostu Czytajcie naprawdę warto 👌Polecam

No, totalnie nie spodziewałam się, że ta historia tak bardzo mnie wciągnie! Co chwilę były takie momenty, że serce mi się krajało ze wzruszenia i nerwów jednocześnie. Nigdy nie chciałabym wylądować w takim sierocińcu, a książki opisujące pobyty w tych ośrodkach coraz bardziej mnie przerażają. Był tu nawet taki moment, nie zdradzę jaki, najlepiej samemu go odkryć, że musiałam odłożyć ją trochę na bok. Było mi tak smutno, czułam wszechogarniającą niesprawiedliwość, aż pociekły mi łzy. Ja wiem, że to tylko książka, ale one nie biorą się z niczego. Znałam kiedyś taką staruszkę, która opowiadała mi wiele historii z czego dużo przekłada się ich teraz na opowieści książkowe. Z tą różnicą, że ona opowiadała o czymś, co zdarzało się naprawdę. Jak wiele człowiek był w stanie zrobić dla kawałka chleba, czy też czekolady. To był rarytas dla bogatych, przede wszystkim dla tych, którzy mieli mamę i tatę. Wiele osób z książki wyobraża sobie, że ich mają i oni za nimi czekają. Wychwalają je pod niebiosa, by tylko ulżyć własnemu sumieniu i odtrącić przykrą prawdę. Nikt bowiem bez powodu nie znajdował się w takim sierocińcu. Nikt nie chodził tam w ładnych ubrankach, nawet bielizna była zakładana po kimś, buty cerowane na tyle, na ile jeszcze da się w nich chodzić. A, że przemakały, któż się tym przejmował... Najgorszą rzeczą dla innych dzieci jest słyszeć, że któraś jest od nich ładniejsza. Wtedy potrafiło rozpętać się prawdziwe piekło. Nie bez wyjątku i skazy jest również jej pochodzenie przez które jest traktowana jako ta gorsza. Dorastające dziewczynki potrafią być problematyczne, ale już zazdrosne dorastające dziewczynki potrafiły zrobić wszystko, by tylko przyprawić ją o cierpienie. Nikt nie adoptuje nastoletnich dziewcząt, jednak jej się to udaje. Jest ktoś, kto ją chce. Tylko jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić? Doprawdy porażająca prawda, która ukazuje trudy życia w czasach powojennych. Sekrety, które wychodzą na jaw i przeszłość, która miała pozostać na zawsze zamknięta. Ogromnie ją polecam!

Autorka zabiera nas w podróż do Niemiec, do roku 1944. Poznajemy tu małą dziewczynkę. Sirotę o imieniu Erna, która urodziła się w szpitalu psychiatrycznym a później została przewieziona do sierocińca, gdzie łatwo nie miała. Gertruda była srogą opiekunką, a Ursula to dziewczynka, która wciąż dokuczyła Ernie. Gdy wybuchła wojna dzieci z sierocińca przewieziona do innego, do Duszników- Zdrój. Zaczęła się walka o przetrwanie. W nowym miejscu było jeszcze gorzej niż w Berlinie, ponieważ Erna był Niemką, a więc w Polsce uznawana za kogoś gorszego. Równolegle z losami Erny, poznajmy historię Eryka. Jego młodość również była ciężka. Jego rodzice zamknęli w małej, drewnianej chatce Alinę. Kim była ta osoba i dlaczego ją zamknięto? Co się z nią stało? I kim dla młodego chłopca była? Gdy Eryk dorasta zostaje chirurgiem a później poznaje Wandę, z którą bierze ślub. Nie planują oni jednak mieć dzieci. Decydują się na adopcję. I tak właśnie do ich domu trafia Ernie, której dają bardziej polskie imię – Nina. Wydawałoby się, że w końcu młoda Niemka znalazła spokój i dom. Wanda, bardzo ją kochała i bardzo o nią dbała. Niestety, ale los chciał inaczej i radość dziewczynki z nowego życia długo nie trwała. Budzą się demony przeszłości zarówno u Niny, jak u Eryka. Książka wciąga od pierwszych stron. Szczegółowy opis życia w sierocińcu, ale także to co działo się z młodą Niemką poza murami bidula, wyzwala wiele emocji. Od smutku, przerażenia po wzruszenie. Jest tu opis okrucieństwa, na które małe dzieci nie zasługują. Jest to książka przetrwaniu i o poszukiwaniu swojego miejscu na ziemi. Ukazująca najmroczniejsze zakamarki duszy. Czytając ten thriller zastawiałam się, kto jest bardziej szalony. Erna czy Eryk? Jest to książka o samotności, wyobcowaniu i obsesji, która potrafi zawładnąć człowiekiem. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Joanny Parasiewicz i już wiem, że muszę nadrobić pozostałe jej książki. A Ty jeśli lubisz thrillery psychologiczne, które od początku do końca trzymają w napięciu i wyzwalają wiele emocji to tym tytułem nie zawiedziesz się. Polecam!