Echowa Góra

“Kochałam tę górę, kochałam to, co wyzwoliła we mnie, i tyle. Ale nie było mi lekko” Podczas wielkiego kryzysu rodzina Ellie traci swój cały dobytek i jest zmuszona do wyprowadzki z miasta. Przenoszą się do Echowej góry, gdzie korzystają z dobrodziejstw natury. W okolicy dziewczynka trafia na małe, drewniane figurki zwierząt i kwiatów, jednak nie wie, kto je dla niej zostawia. Radzą sobie świetnie dopóki ojciec dziewczynki ma wypadek i zapada w śpiączkę. Dziewczynka jest oskarżana o jego spowodowanie. Ellie postanawia wyruszyć na poszukiwanie lekarstwa dla taty, chce zrobić wszystko, żeby wyzdrowiał. Na odludziu spotyka wiedźmę Cate i chłopca mieszkającego po drugiej stronie góry, Larkina. To od nich uczy się nie tylko uzdrawiania, ale także wiele prawd o ludziach. Zacznijmy od tego, że “Echowa góra” jest moim zdaniem przeznaczona dla trochę starszej młodzieży, nawet mnie odrobinę odstraszyły opisy leczenia przez zielarkę. Pomijając te małe fragmenty “Echowa góra” jest piękną i ciepłą historią. Autorka pokazuje nam tu wielką miłość i poświęcenie głównej bohaterki w stosunku do natury, zwierząt i rodziny. Ellie jest w stanie zrobić wszystko żeby ratować najbliższych. Ta historia uczy także, że nie możemy zbyt szybko oceniać innych. Lauren Wolk zabiera nas na prześliczną Echową Górę, której już same opisy są przesiąknięte magią. Ellie nie da się nie lubić, a jej historia porywa i urzeka.