Elżbieta i Małgorzata. Prywatny świat sióstr Windsor

Przede wszystkim książka zainteresuje każdego, kto pasjonuje się życiem rodziny królewskiej. Jest napisana wspaniałym stylem, który jest miły dla odbiorcy. Tutaj czytanie ma sprawić nam przyjemność, zaskoczyć w momentach, których się nie spodziewamy i zadowolić nasze oko prywatnymi zdjęciami z urywków ich życia. W ogóle nie czułam, że czytam o życiu rodziny królewskiej. To nie jest reportaż. To historia w formie opowiadania, takie zachęcenie nas, by dowiedzieć się o sekretach rodziny Windsor i jednocześnie odczucie radości z samego czytania. Autor dość delikatnie przedstawia ich problemy. Niekiedy nie wiedziałam, czy to siostry miały nadzieję na pozytywne rozwiązanie ich spraw, czy tylko my mieliśmy to tak odbierać. Podobało mi się ukazanie za pomocą zdjęć i opisów księżniczki Małgorzaty i jej potajemnego kochanka. Był obecny na zdjęciach, choć zachowanie obojga nie ukazywało, że ich cokolwiek łączy. Może poza ich oczami, które były zadowolone w ciepły sposób. Niby nikt miał o nim nie wiedzieć, więc udawano tą niewiedzę. Zdjęć w książce jest całkiem sporo i na każdym z nich można zauważyć jedno. Elżbieta i Małgorzata naprawdę się kochały. Jedna pomagała drugiej, choć Elżbieta była bardziej tą, która potrafiła rozwiązywać problemy. Z opisów wynika, że od zawsze była tą rozważniejszą, która potrafiła się dostosowywać do sytuacji i wpasowywać w wymogi, jakie powinna spełniać. Bycie władczynią było jej przeznaczone. W razie jakichkolwiek problemów, niemal od razu szukała rozwiązań, a nie ubolewała nad sytuacjami. Posiadała takie chłodne opanowanie, które jak widać bardzo jej się w życiu przydało. W późniejszym czasie, kiedy Elżbieta objęła wyższe stanowisko bardzo zabolało to Małgorzatę. Nie potrafiła przyjąć do wiadomości, że ma się siostry słuchać, choć ona nigdy nie dała jej powodów, by tak to odbierała. Musieli żyć według zasad, które tam panowały i to bardzo ich od siebie oddaliło. Niestety zazdrość poróżniła obie siostry. Historia skąpana w przykrości, którą niejednokrotnie odczuwa się za bohaterki. Dużo opowieści o skandalicznym zachowaniu Małgorzaty i jej różnych romansach. Polecam przeczytać, gdyż zawiera więcej informacji od innych biografii postaci.

Małgorzata i Elżbieta Windsor były jak ogień i woda. Pierwsza była żywiołowa, towarzyska, przy jej stolikach zawsze panował dobry nastrój, a druga zdystansowana, opanowana i sprawiająca wrażenie niedostępnej. Jedną od początku przygotowywano do roli królowej, druga zawsze miała stać w jej cieniu. Andrew Morton w tej książce skupia się na ich siostrzanej relacji, opisuje ich życie po równo, nie faworyzując żadnej ze stron. Wyłania się z tego obraz dwóch fascynujących silnych kobiet, które niejednokrotnie musiały zapomnieć o swobodzie, bo to co dla nas może być zwyczajną sprawą, dla rodziny królewskiej będzie niedopuszczalne. Czytało się bardzo dobrze, liczne przypisy i zdjęcia uwiarygadniały całą treść. Styl autora jest bardzo przystępny, z łatwością można było sobie wyobrazić opisywane wydarzenia. Ogólnie książka jest pięknie wydana, myślę, że warto uzupełnić sobie o nią biblioteczkę. Mówi się, że życie pisze najlepsze scenariusze i tak też jest w tym wypadku. Dla mnie szczególnie początek, czyli dzieciństwo sióstr Windsor, był najbardziej interesujący. Jak, jako dzieci, rozumiały swoją pozycję, jak reagowały na zawirowania wojenne? Bawiły mnie niektóre ich niewinne pytania oraz psikusy, na które sobie pozwalały. Polecam dla fanów rodziny królewskiej i popularnego serialu "The Crown", a także jako ciekawą historię samą w sobie.

Od śmierci Królowej Elżbiety II minęły trzy miesiące i prawdę mówiąc jestem trochę rozczarowana, bo myślałam, że utoniemy w zalewie książek o monarchii brytyjskiej. Tak się nie stało. A tych kilka, które wyszły, interesujące się osoby na pewno przeczytają. W moje ręce trafiła bardzo interesująca pozycja angielskiego dziennikarza i biografa Andrew Mortona. Mam na półce już kilka książek o Elżbiecie II, ale to pierwsza, która opowiada o nie tylko o niej, ale także o jej siostrze Małgorzacie. W ogóle uważam Elżbietę za kobietę wyjątkową, niezwykle silną, ale dopiero zgłębiając takie książki można dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Poznać jej drugą twarz, nie tylko tę, którą miała na potrzeby kamer. Zdaję sobie sprawę, że bywało tak iż niektóre jej decyzje nie były zbyt popularne, ale nie wiemy tego jakie my podjęlibyśmy na jej miejscu. Ale wracając do „Elżbiety i Małgorzaty”. Książka została napisana w taki sposób, że nie czyta jej się jak biografii czy reportażu lecz jak bardzo ciekawą zbeletryzowaną powieść. Chwilami można zapomnieć, że czyta się o prawdziwym życiu najwyższych sfer. Odczuwa się, że Morton darzył wielkim szacunkiem Królową i darzy wszystkich członków rodziny królewskiej. Brytyjski biograf wspaniale żongluje emocjami, dzięki czemu te niedostępne dla zwykłych ludzi koronowane głowy stają się bardziej ludzkie, stają się takie jak my, z podobnymi rozterkami i problemami. Elżbieta i Małgorzata – dwie siostry, których życie zmieniło się w momencie, gdy ich ojciec objął tron. Wtedy ich domem stał się Pałac Buckingham. Ale tylko jedna z sióstr została następczynią tronu. Czy ten fakt rzutował na relacje między nimi? Morton wnikliwie przedstawia świat obu sióstr Windsor; ich relacje, trudności, odpowiedzialność, presję podczas ciągłego kontrolowania, oceniania i krytyki. Mimo zajmowanych różnych funkcji siostry zdawały się szczerze podziwiać i były bardzo z sobą zżyte. Brytyjczyk w swojej książce więcej miejsca poświęca Małgorzacie i w sumie dobrze, bo o niej wiemy zdecydowanie mniej. O Elżbiecie napisano już sporo. Niektórzy oglądają serial biograficzny „The Crown” o życiu królowej Elżbiety II i mają już w tym temacie jakieś zdanie. Tym osobom polecam „Elżbietę i Małgorzatę” szczególnie, bo zdobędą wiedzę bardziej dokładną i szczegółową niż w serialu. Zapewne jest to również książka, po którą powinni sięgnąć wielbiciele monarchii i samej królowej. Polecam, bo to świetnie napisana biografia.

Uwielbiam czytać książki o losach rodziny Windsor. Jak tylko zobaczyłam, że Adrew Morton wydał książkę w której opisuje biografię obu sióstr wiedziałam, że musze po nią sięgnąć! Książka opisuje nam bardzo dokładnie i rzetelnie, krok po kroku jak przebiegało życie Elżbiety i Małgorzaty. Autor mocno skupia się tutaj na relacji, która je łączy i na różnicach, które je dzielą. Zdecydowanie mimo tego, że mają tych samych rodziców, to są swoimi przeciwieństwami! Tak samo o nich mówią również bliscy, którzy je otaczają. Elżbieta zdecydowanie urodziła się jako Królowa i nią też została, a Małgorzata, młodsza i nie znosząca ograniczeń i ram! Biografia ma w sobie wiele ciekawostek i bardzo prywatnych faktów. Widzimy dziewczynki od samego momentu urodzenia, po czas wojny, objęcia tronu i aż do śmierci Małgorzaty. To w tym momencie a dokładniej w roku 2002 kończy się ta książka. Zdecydowanie mocno polecam! Fani rodziny królewskiej będą nią zachwyceni!