Fighting Fantasy: Bestia chaosu

Budzisz się nagle i nie wiesz jak wyglądasz, rodzi się w Tobie głód i masz ochotę rozerwać wszystkich na strzępy. Walczysz, czasem masz szczęście innym razem pecha. Droga choć kręta, niekiedy ze ślepymi zaułkami pozwala Ci zbierać artefakty. Nie rozumiesz języka jakim posługują się inni, ale wiesz że masz cel. Ale jak to bywa aby misja się powiodła musisz prawie zginąć lub zabłądzić by wygrać. Bestia chaosu to gra paragrafowa w której wcielamy się w tytułową bestię i próbujemy pokonać okrutnego nekromantę. Początek książki zawiera mapę i szczegółowe opisy postaci, które okazuje się że nie musisz znać aby zacząć grać. Można mieć kostkę lub nie. Warto też spojrzeć na koniec, który skrywa wskazówki, zasady a także Karty przygody do wypełnienia. Jak sam autor podkreśla że jest jedno właściwe rozwiązanie i podczas prób i błędów znajdziesz to jedyne. Jak to ze mną bywa najpierw wybieram najbardziej szalone rozwiązania, co skutkowało tym że często brałam udział w walkach i zdobywałam różne artefakty jednak cały czas albo trafiałam do ślepego zaułku, albo ginęłam przez swoją wściekłość albo mnie po prostu zabijali. Pierwsze dwa podejścia były różne, próbowałam grać naprzemiennie i czasem wychodziło a czasem nie. Jednakże motyw drogi odgrywa tu kluczową rolę i w pewnym momencie czułam, że nie jest to do końca coś co mi się podoba. Oczywiście poznawanie nowych istot i zbieranie artefaktów okazało się ciekawe, ale chciałam gdzieś dojść a w rezultacie tylko kluczyłam. Miałam kilka podejść, niektóre istoty zostały zobrazowane dzięki czemu dreszczyk emocji był większy. A bestia którą się staliśmy momentami była trudna do opanowania pod względem logicznym. Walki bywały bardzo krwawe i brutalne ale trzeba pamiętać, że potwory chyba tak mają. Oprawa graficzna działa na plus, szczególnie mapa z czym spotykam się po raz pierwszy. Warto dodać, że można grać na raty, nie tracąc przy tym radości z zabawy. Nie jest bez wad, ale dla miłośników gier powinna być miłą odskocznią. Polecam~