Filozofia tożsamości

Tożsamość jako zjawisko społeczne i indywidualne z jednej strony uznawana jest za problem uniwersalny, powszechny i wieloaspektowy, z drugiej natomiast wciąż partykularny i jednowymiarowy. Można co prawda wyróżnić wiele jej rodzajów oraz sposobów kształtowania, ale jest ona w swej istocie tylko (albo aż) poznaniem, zrozumieniem, zaakceptowaniem bądź odrzuceniem. Jest szczególną formą interakcji. (...)


Pojęcie tożsamości (...) jest różnie definiowane. Z jednej strony więc trzeba pamiętać o jego ”wszechogarniającej” możności, ponieważ jest kluczem, a może lepiej - wytrychem, dla wielu myślicieli głoszących otwartość i humanizm, często w wersji ideologicznej. Wydaje się, że w tym kontekście nie odsłania ono jednak nowej perspektywy metodologicznej. Z drugiej strony podkreślić należy potencjalną przydatność teoretyczną tej kategorii, gdy określi się jej odrębność od innych, takich jak osobowość, etos czy charakter.


Najistotniejsze jest jednak traktowanie tożsamości jako świadomości istnienia indywidualnego i uniwersalnego. W tym sensie w kształtowaniu własnej ”jaźni” ważna jest otwartość na ”innego”, sprzeciwiająca się dogmatyzacji wszelkich elementów kultury. W takich i innych sensach toczy się dyskurs na łamach tej książki, której tytuł Filozofia tożsamości jest przede wszystkim zaproszeniem do dalszych rozważań.