Chatka w sercu lasu. Gaja z Gajówki. Tom 1

Chcielibyście zamieszczać w lesie? Albo chociaż przekonać się jak wygląda życie w leśnej chatce? Jeśli tak, to musicie przeczytać tę książkę, z której zaczerpniecie trochę sielskiego klimatu, odetchnięcie czystym leśnym powietrzem i posmakujecie pysznych ciasteczek owsianych i masła orzechowego domowej roboty. Poznajcie Gaję z Gajówki, współczesną dziewczynkę, która wraz z rodzicami mieszka w lesie. Gaja uczy się w ramach Edukacji domowej, kocha przyrodę i las i czuje się na wskroś samotna z powodu takiego życia, które jednak uwielbia. W tej książce, która ma formę podobną do pamiętnika Gaja opowiada o swoim życiu, o rodzicach, leśnych przygodach, próbach przemycenia do swojego życia psiaka oraz swoich radosnych i smutnych chwilach. Ta książka aż kipi od sielankowego rytmu życia, przeplatanego leśnymi aferami (złodzieje drzew, zaśmiecanie, zniszczenia) i ciekawostkami na temat zwierząt oraz obcowania z przyrodą. Rodziny, w których funkcjonuje ED z pewnością znajdą tutaj także swój wyjątkowy kawałek tego pysznego, leśnego tortu jaki zaserwowała nam autorka. Ostrzegam, że po lekturze tej książki możecie zechcieć wybrać sie na spacer do lasu, poszukać śladów zwierząt, nazbierać gałęzi na szałas lub grzybów, albo poprostu poobcować z naturą. Napisana lekko i zabawnie, przyjemnie zilustrowana i niezwykle ciekawa historia Gai z Gajówki zaczyna się wraz z końcem wakacji, a kończy w świątecznym nastroju i aż prosi się o kolejną część. To wspaniała książka, która spodobała się całej naszej rodzinie, bo czytaliśmy i słuchaliśmy jej na zmianę.

Poznajcie Gaję Wicherek. 👧 To siedmiolatka, która ma sto pomysłów na minutę i nie da sobie w kaszę dmuchać. 👌 Myślicie - przeciętny dzieciak? Wcale nie. Gaja nie chodzi do szkoły, mieszka w lesie, a do najbliższego sklepu ma 10 km. 😮 Brzmi egzotycznie? Jak na dzisiejsze czasy - tak. 🤭 Dziewczynka jest córką leśniczego i mieszka z rodzicami w leśnej chatce. 🌳 Kocha przyrodę i... doskonale opowiada. Zachwyca się naturą, zbiera grzyby, robi przetwory, dokarmia zwierzęta. 🐇 Pokazuje, jak można pięknie żyć - zgodnie z mijającymi porami roku. 🍂 Oczywiście, tęskni za życiem "normalnego dzieciaka", towarzystwem kolegów i koleżanek... 👦 "Chatka w sercu lasu" Anny Włodarkiewicz to pięknie wydana książka. 📗 Całość ma formę pamiętnika, wzbogacają ją rysunki i odręczne komentarze. ✍️ To tylko dodaje książce uroku. Przyjemna lektura, napisana w duchu poszanowania przyrody, ale i rodzicielstwa bliskości. 👪 Młodszym czytelnikom pokazuje świat, którego nie znają. Starszym przypomina ich własne dzieciństwo. 🧑 Wszystkim funduje ogrom wiedzy o lesie, czy o pracy leśnika. 🌲 Przybliża też temat edukacji domowej, która w Polsce staje się coraz bardziej popularna. 📖 Kiedy sięgnęłam po tę książkę, w okamgnieniu przeniosłam się do czasów "Dzieci z Bullerbyn" - ukochanej książki z dzieciństwa, którą od pierwszych dni życia serwuję również synowi. 🧡 "Chatę w sercu lasu" czytaliśmy razem. 📖 Tak, jak ja dzięki Astrid Lindgren przenosiłam się w świat beztroskich dziecięcych przygód, tak mam nadzieję Mikołaj - dzięki książce Anny Włodarkiewicz stworzy swoje własne, polskie "Bullerbyn" - piękną dziecięcą przystań, do której chce się wracać przez całe życie. 🧡 Czekamy na więcej! 👍

Wysokie sosny, żywozielone świerki, dorodne wiekowe dęby, liczbe klony, buki, brzozy i topole gęsto otaczają mały drewniany dom, do którego wiedzie piaszczysta droga i zielona skrzypiąca furtka. Wczesnym rankiem pod ogrodzenie podchodzą sarny, a ciszę wypełniają ptasie trwale. Trudno złapać tu zasięg sieci komórkowej. Dom pośrodku lasu od bladego świtu tętni życiem. Krzątają się w nim tata, mama i Gaja, siedmioletnia dziewczynka, bohaterka książki Anny Włodarkiewicz "Chatka w sercu lasu". Gaja nie chodzi do szkoły, jak większość jej rówieśników, ale uczy się w domu pod czujnym okiem mamy. Poza podstawowymi przedmiotami, jak język polski czy matematyka, dziewczynka uczy się też gotować i szyć. Każdą środę spędza z tatą w lesie, gdzie zdobywa wiedzę z zakresu przyrody w najlepszy z możliwych sposobów: poprzez obserwację. Na kartach książki dziewczynka opowiada czytelnikom o swoim życiu w tym magicznym miejscu. Nie jest one wolne od trosk. W lesie pojawiają się złodzieje drewna, ktoś podrzuca śmieci, a zwierzęta niszczą młode siewki, a mama trafia do szpitala, akurat wtedy, gdy tata wyjechał na zjazd leśników. Gaja, choć kocha bliskość natury, bardzo chciałaby mieć przyjaciół, czuje się czasem samotna jak palec. Marzy o psie - futrzastym towarzyszu zabaw i wypraw do lasu. Czy to marzenie się spełni? "Chatka w sercu lasu" to nie tylko zbiór przygód rezolutnej siedmiolatki, ale także źródło wielu informacji na temat lasu i jego mieszkańców. Autorka wplata w historyjki z życia Gai wiele ciekawostek, nie tylko przyrodniczych. Znajdziemy kilka faktów z życia pisarki Astrid Lindgren, poznamy przepis na najprostsze ciasteczka owsiano-bananowe (są przepyszne!) i krótką instrukcję, jak ze zużytych opakowań stworzyć instrumenty. Moc wiadomości ze świata przyrody łączy się tutaj idealnie z treścią. Całość spajają zaś wspaniałe ilustracje Kasi Piątek. Jeśli pragniecie choć przez chwilę odpocząć od codziennego zgiełku, zatraćcie się w lekturze tej właśnie książki. Zabierze Was ona w miejsce niezwykłe, a z każdą kolejną stroną, tak jak my, zapragniecie, by istniało ono naprawdę.

Ostatni raz czułam taką magiczną, duchową więź z główną bohaterką, gdy czytałam moją ukochaną „Anią z Zielonego Wzgórza”. Gaja z Gajówki to wyjątkowa i bardzo inteligentna dziewczynka, która mieszka w lesie razem z rodzicami, uczy się w domu. Jej tata jest leśniczym, który kocha las i tą miłość wpaja córce. Mama, to pozytywnie zakręcona zielarka, która słynie w okolicy z najlepszych herbat, mikstur na przeziębienie, ekologicznych środków czystości własnej roboty i fantazyjnych ubrań, które sama tworzy z pomocą maszyny do szycia. Gaja nie wyobraża sobie, że mogłaby mieszkać w innym miejscu. Niczym mała, leśna wróżka, uwielbia przemykać pomiędzy drzewami, a jej krew zdaje się pulsować w rytmie drzew poruszanych na wietrze. Doskwiera jej jednak samotność... Momentami żałuje, że nie chodzi do zwykłej szkoły, bardzo chciałaby mieć psa. Zakręciła mi się łza w oku, gdy wspomniała z dziecięcą bezpośredniością o tym, że nie ma rodzeństwa, ponieważ jej rodzice, mimo że bardzo tego pragną, to nie mogą mieć więcej dzieci. Zakochałam się w tej książce i z niecierpliwością czekam na kolejne przygody rodziny Wicherków. W środku znajdziecie przepiękne, realistyczne ilustracje roślin i zwierząt, przepisy na ulubione jedzenie głównej bohaterki oraz mnóstwo „leśnych” ciekawostek. Książka jest naprawdę pięknie wydana, wszystko w niej współgra i niemal pachnie mchem.

Z czym kojarzy się Wam dzieciństwo? Pierwsza myśl, która przychodzi mi do głowy to zapach lasu. Gdy trafiła do mnie pierwsza część serii “Gaja z Gajówki” - byłam zachwycona, bo wróciło do mnie wiele wspomnień. Co prawda, nie słyszało się wówczas o edukacji domowej, ale klimat pięknie napisanej historii bardzo pasuje do moich czasów sprzed lat. Cała szata graficzna to tutaj prawdziwa gratka dla miłośników lasu i dzięki niej mali czytelnicy zdobędą mnóstwo wiedzy, dowiedzą się, czym jest samosiejka lub co to są zręby, przyjrzymy się też grzybom, liściom i zwierzętom. Gaja Wicherek to dziewczynka o subtelnej i bystrej osobowości, która mieszka z rodzicami w chatce w głębi lasu. Oni są jej nauczycielami, bo nie uczęszcza ona do lokalnej szkoły. Uczy się zdalnie. Doskwiera jej z tego powodu czasami tęsknota za rówieśnikami i samotność. Jej czas urozmaicają aktywności spędzone z rodzicami, pomoc tacie w pracy leśniczego, wędrówki na rowerach z mamą i wspólne dbanie o środowisko. Wypatruje ona złodzieja drzew i walczy z lękiem z powodu odwiedzin cmentarza. Przypominamy sobie, jak ważna dla dziecka jest bliskość natury. Dzięki mamie i tacie Gaja poznaje cenne wartości i zdobywa dobre nawyki, dba o przyrodę i aktywnie spędza czas w leśnym towarzystwie. Poznaje zmienność pór roku i przygląda się życiu zwierząt. Jej przygody poznajemy od dnia 31 sierpnia po ostatni dzień roku. Książka napisana jest w formie pamiętnika, świetnie się czyta, to lekka i przyjemna lektura napisana w duchu rodzicielstwa bliskości. Polecam z całego serca.