Galatea

"Galatea", chociaż jest krótkim opowiadaniem, zostaje w człowieku na długo. Autorka wyjątkowo dobrze poradziła sobie z interpretacją greckiego mitu o "ukochanej z marmuru". Sprowadziła bajkę do rzeczywistości, a chyba każdy przyzna, że brzmi to trochę niepokojąco. Takie też jest dzieło - wywołuje w czytelniku niepokój i rozkojarzenie. Czytając kurczowo próbowałam chwycić się świata, który znam. Zastanawiałam się, o co w tym wszystkim chodzi? Co jest prawdą, a co metaforą? Kto jest dobry, a kto zły? Misternie wykute zdania rozbijały się w drobny mak, kiedy uderzały w nie wulgaryzmy i nieokrzesanie. Podobało mi się, a skoro taki jest styl Madeline Miller, to nie mogę się doczekać lektury innych jej książek. Niektórzy zastanawiają się, jaki sens widziało wydawnictwo w wydaniu czegoś tak krótkiego. Moim zdaniem, było warto.

Któż z nas w przeszłości nie zaczytywał się w Mitologii? Piękno i różnorodność postaci z tej lektury do dzisiaj zachwyca licznych twórców, czy to pisarzy, malarzy czy muzyków. Postacie mitologiczne znajdują odwzorowanie również w dzisiejszych czasach i są inspiracją dla licznego grona pisarzy. Madeline Miller należy do tego kręgu autorów, którzy na nowo potrafią opowiadać mityczne historie. Takim przykładem jest Galatea. Tytułowa bohaterka to ożywiony posąg, żona Pigmaliona. Pigmalion zakochał się w stworzonym przez siebie posągu, a który to bogini Afrodyta na jego wielką prośbę ożywiła. Mężczyzna oczekiwał, że jego idealna Pani będzie mu posłuszna i uległa. Żywił szeroką nadzieję, że będzie miał nad nią władzę jako pan i stwórca. Ale kobieta nie zamierzała się całkowicie podporządkowywać jego woli, czym sprawiła mężowi wielki zawód. W odwecie została przez męża umieszczona w szpitalu, gdzie pod nadzorem lekarza została całkowicie ubezwłasnowolniona, jej pozycja została zmarginalizowana. Kobieta znakomicie odgrywała swoją rolę i starała się przechytrzyć męża. Co jej się też udało … Ale przekonajcie się sami, jaki finał miała ich relacja? Czy mąż zdobył całkowicie przewagę nad żoną i całkowicie nią zawładnął? Czy też kobieta miała w sobie na tyle siły i odwagi, aby stanowczo walczyć z mężem? Historia jest opowiedziana z perspektywy kobiety, świat widzimy przez pryzmat jej odczuć i emocji. Posągu, który przeistoczył się w żywą kobietę, z jej wszelkimi wadami i zaletami. Ożywiona, pełna emocji i odwagi, dążąca do całkowitej niezależności. Ta mała objętościowo książeczka niesie dość wyraźny i bogaty emocjonalnie przekaz. Ukazuje wewnętrzną walkę kobiety zniewolonej, którą mąż za wszelką cenę chce sobie podporządkować. Ogarnięty wielką miłością, żyje w przekonaniu, że kobieta nie ma żadnych praw, ma mu zawsze służyć i zaspokajać jego potrzeby i zachcianki. On jest przekonany, że wie, co jest dla niej najlepsze. Nie chce, aby ktokolwiek mógł się nią zachwycać, to jego piękność i tylko on może jej pożądać. Ale widzimy też obraz kobiety silnej i odważnej, która walczy ze złem, podstępem wykorzystującej przysługujące jej prawa. Przecież nie można nikogo zniewalać i ograniczać jego wolności. Każdy ma prawo swobodnie decydować o swoim życiu i nikt nie może ingerować w jego osobiste decyzje. Tylko często życie pisze odmienne scenariusze i nie zawsze toczy się tak, jak byśmy oczekiwali. W moim odczuciu tytułowa bohaterka to symbol walki z pychą, pazernością i chciwością. Bo czyż jej mąż nie miał takich cech i zamiarów? Chciał ją mieć tylko dla siebie, liczył, że będzie marionetką w jego władaniu. Przekaz płynący z tej krótkiej opowiastki jest skrupulatnie zaszyty między wierszami, nie wszystko jest oczywiste i jednoznaczne. Wystarczy się wsłuchać w głos płynący z tej pieśni i wydobyć z niej piękne i melodyjne takty. Mało słów, ale wiele głębokiej treści. Polecam, skłania do przemyśleń i głębokich refleksji. Mocna w przekazie i wywołująca różnorodne emocje.

Co do zasady dosyć rzadko sięgam po opowiadanie. Nie lubię zbytnio krótkiej treści, bo czuję niedosyt i mam wrażenie że wszystko zostało potraktowane zbytnio po macoszemu. Jednak po „Galateę” sięgnęłam z czystej ciekawości, ponieważ uwielbiam mitologię i twórczość Madeline Miller. „Galatea” to krótkie opowiadanie, które jest autorską interpretacją mitu o rzeźbiarzu samego Owidiusza. Rzeźbiarz wykuł sobie z marmuru kobietę idealną, czyli w jego mniemaniu musiała być uległa i całkowicie od niego zależna. Sama nigdy nie przepadałam za tym mitem i nie podobało mi się w nim uprzedmiotowienie kobiety. Podobne zdanie miała Miller i dlatego w jej opowiadaniu mamy do czynienia z zupełnie inną kobietą. Nasza tytułowa Galatea to kobieta, która ma sporo do powiedzenia i nie boi się tego robić, a najistotniejszym punktem opowiadania jest zakończenie, które jest zupełnie inne niż moglibyśmy się spodziewać. Samo w sobie opowiadanie czyta się bardzo przyjemnie, a wszystko to przez styl autorki, który tak bardzo lubię. Jej język jest ironiczny, uszczypliwy, ale tak świetnie tutaj pasujący. Autentyczności całemu opowiadaniu nadaje pierwszoosobowa narracja, która pozwala zrozumieć Galateę i postawić się na jej miejscu. Sądzę, że na podstawie tego opowiadania można stworzyć ciekawą powieść. Na szczególną pochwałę zasługuje samo wydanie. Seria butikowa jest cudowna, a ta książeczka bardzo mnie urzekła.piękna okładka, śliczne złote zdobienia, grubszy papier. Wydanie piękne i z gracją. „Galatea” to króciutkie opowiadanie, o którym nie można się zbytnio rozpisywać, bo powstałyby spojlery. Jednak pomimo ogromnej niechęci do opowiadań autorka kupiła mnie swoją interpretacją historii kobiety wykutej z marmuru.

Uwielbiam Serię Butikową Wydawnictwa Albatros. Tym razem miałam okazję przeczytać bardzo krótkie opowiadanie Madeline Miller "Galatea". Ta książka jest cudownie wydana. I tylko to mnie w niej zauroczyło. Co do treści to w skrócie nim się na dobre rozkręciło, to się już skończyło. Było, minęło i koniec. Szkoda, że autorka tak szybko zakończyła swoją opowieść. Gdyby pociągnęła temat dalej, byłoby idealnie. Wyszłaby wtedy ciekawsza historia i mogłabym lepiej poznać bohaterów. A tak szału nie ma. Liczyłam na lepszą historię. Galatea jest posągiem z marmuru. Jest też żoną, matką i kobietą. Drzemie w niej wolny duch. Dosłownie jest idealna. " [...] NAWET NAJDOSKONALSZE ISTOTY PRAGNĄ BYĆ PO PROSTU WOLNE [...]" Jeżeli lubicie mitologię, to "Galatea" może przypaść wam do gustu. Bardzo mocno rysuje się tutaj feminizm. Cała historia jest nim przesiąknięta. Znajdziecie tutaj opisany mit o Pigmalionie z punktu widzenia Galatei. Kim był Pigmalion? Znakomitym rzeźbiarzem starożytnej Grecji. Stworzył najpiękniejszą rzeźbę kobiety, w której do szaleństwa się zakochał. Dzięki pewnej bogini jego ukochana ożyła. Czy ich życie było jak z bajki? Co myśli ożywiona Galatea? Czego najbardziej się boi i czego oczekuje od życia? Czy nasz rzeźbiarz będzie idealnym mężem, czy raczej okaże się tyranem? Jeżeli chcecie poznać historię ożywionej Galatei to koniecznie przeczytajcie najnowsze opowiadanie Madeline Miller. Książka idealna dla zapracowanych. Czytanie zajmuje maksymalnie 40 minut.