Gdyby jednak

Dwa serca, lata rozłąki , Wielka miłość. A to wszystko naznaczone konfliktem zbrojnym w Afganistanie i wojennymi traumami. To wszystko znalazłam w powieści Rebeki Yarros, "Gdyby jednak ". Izzy Astor nie znosiła polityki i od zawsze pragnęła zajmować się pomocą słabszym. Dziewczyna pochodzi jednak z wyjątkowo zamożnej rodziny, a oczekiwania jakie mają wobec niej najbliżsi nie pokrywają się z jej rzeczywistymi marzeniami. Nathaniel Pelhan od zawsze chciał zostać nauczycielem angielskiego. Warunki w jakich się wychował nie pozwalały jednak na dokonanie podyktowanego sercem wyboru. Aby opłacić swoją edukację młody mężczyzna zaciągnął się do amerykańskiej armii.. Tych dwoje nie ma ze sobą zbyt wiele wspólnego, dopóki los nie skrzyżował ich dróg na pokładzie samolotu.. Maszyna niestety rozbiła się wpadając do rzeki, lecz tych dwoje przeżyło, a właściwie Nate ocalił życie swojej nowej znajomej. Tak zaczęła się historia uczucia silniejszego niż upływający czas i strach. O siebie i ukochaną osobę. Akcja powieści toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych- teraźniejsza rozgrywa się na wrogiej afgańskiej ziemi , przeszłość zaś ukazuje najważniejsze momenty w relacji zakochanych i wciąga od pierwszego zdania. Uwielbiam bohaterów takich jak Nate - wojskowych gotowych na najwyższe poświęcenia w imię wyższych celów.. podziwiałam również determinację i cierpliwość Isabeu.. Czy znajdą swoją szansę i odważą się z niej skorzystać? Ta opowieść wywołała lawinę emocji od prawdziwej złości, poprzez szok aż do głębokiego wzruszenia- chusteczki pod ręką przed rozpoczęciem lektury obowiązkowe. 💔 Rebecca Yarros po raz kolejny czaruje słowem wywołując szybsze bicie serca i sprawiając, że czytelnik zapomina o całym świecie. Gorąco polecam ❤️

Uwielbiam książki, w których teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Dzięki temu mogę poznać danych bohaterów lepiej. Rebecca Yarros po raz kolejny wykreowała fantastycznie postacie. Pomiędzy głównymi bohaterami czuć było od samego początku chemie i napięcie. Ich relacja była z jednej strony piękna, a z drugiej pełna bólu i cierpienia. Czytając czułam, że tych dwoje są sobie pisani, ale z jakiś powodów ich spotkania odbywały się nie w tym czasie. Czy miejsce wojny to jest to miejsce i czas by mogli w końcu być ze sobą? Izzy Astor wraca samolotem do domu. Wsiadając na pokład nie sądziła, że pozna na nim przystojnego mężczyznę, który całkowicie nią oczaruje. Niestety, ale rozbijają się 1,5 minuty po staracie i wpadają do rzeki Missouri. Oboje tę katastrofę przeżywają. Z czasem wszystko się zmienia. Izzy odnajduje się w polityce, Nate Phelon rozpoczyna karierę w armii. Ich drogi często przecinały się przez kolejne 10 lat, ale nigdy to nie był ich czas. W końcu Izzy trafia do Afganistanu, a jej ochroną zajmuje się niebieskooki przystojniak. Jak się skończy ta historia? Przekonacie się sami! Książka dostarczyła mi wielu emocji. Może nie wzruszyła do łez, ale na pewno sprawiła, że serce biło szybciej. Kluczowym słowem dla mnie tutaj był „czas”. "(…) najbardziej pragnę tego, czego nie mamy, Izzy. Czasu. -Wiem. Ja też. - Chciałam, żebyśmy mieli szansę, taką prawdziwą. Żeby bez pośpiechu spróbować i zobaczyć, czy mogłoby się z tego coś narodzić." Cytat ten sprawił, że zatrzymałam się na dłużej i zastanawiałam się kiedy jest ten czas? Czy istnieje coś takiego jak przeznaczenie? Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. A relacja pomiędzy bohaterami sprawiła, że nie wiedziałam kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. Wszystko to dzięki lekkiemu piórze autorki i napięcia, jakie towarzyszy przez całą powieść. Jeśli znacie już książki Rebecci Yarros to bardzo polecam „Gdyby jednak”. Na pewno ta histeria Was nie rozczaruje.

"Gdyby jednak" R. Yarros to pierwsza książka na której nie wylejecie morza łez. Może coś poczujecie a może nie. Dla mnie jest to bardziej książka neutralna, gdzie autorka bała się nas dobić emocjonalnie, bo czegoś mi zabrakło szczególnie w końcówce książki. Książka pisana jest z obydwu stron i na przemiennie raz mamy przeszłość, a raz teraźniejszość. I tak do połowy książki takie rozwiązanie jest w porządku, tak później bardziej ciekawi nas to co się wydarzy tu i teraz, niż to co już się stało. Przynajmniej u mnie tak było. Główni bohaterowie są różni, ale to Nate przyciąga nas do siebie dużo bardziej niż Izzy. Tu mam taki mały problem, że siostra głównej bohaterki Serena nieco ją przyćmiła szczególnie jeśli chodzi o wyrazistość, łatwiej jest nam ją zapamiętać. "Bo to, co w życiu wartościowe, nigdy nie przychodzi łatwo". Ich pierwsze spotkanie kończy się wypadkiem lotniczym, ale te kilka chwil, które ze sobą spędzili sprawia że dużo trudniej zapomnieć o drugiej osobie i nie zastanawiać się co jeśli, albo jak tytuł gdyby jednak. Z drugiej strony to mi się bardzo podobało, że mimo wszystko bohaterowie starali się żyć, próbować nowych rzeczy, spotykać się z innymi i nie zamykać, nie czekać. Co oczywiście było trudne, wręcz niewykonalne. Ale jak podkreślił Nate byli tylko możliwością. A wraz z rozwojem fabuły chcieli być kimś więcej a jednocześnie nie chcieli. Takie odniosłam wrażenie gdzieś po ¾ fabuły, gdy wiele się wyjaśniło ale nie to co napędzało akcję czyli to co się stało w Nowym Jorku. "Nie dało się oddać komuś serca, którego wcześniej się nie odzyskało". Gdyby jednak to romans ze wstawkami z frontu. I żeby było jasne, jest to fikcja literacka więc jeśli ktoś doszukuje się żargonu technicznego i coś mu nie będzie pasowało, to nie musi, bo to nie jest najważniejsze w tej książce. Stanowi jakąś część, ale autorka nie zagłębia się w to jak wygląda trening czy misja, więc możemy się tylko domyślać że momentami jest ciężko i te wydarzenia w jakiś sposób oddziałują na Nate, a także na to jak postrzega Izzy i jak się przy niej zachowuje. Od samego początku wiemy, albo mamy chociaż wrażenie że Nate i Izzy to endgame, ale nie wiemy na jak długo i kiedy, ani jak się to rozegra. Ta niepewność tylko dodaje uroku całej książce, a szczególnie te momenty między misjami gdy się spotykają i między nimi wiele się zmienia. "Tak to już z Wami jest, prawda? Magia sprawia, że niespodziewanie pojawia się się w swoim życiu". Dlaczego tak trudno polubić główną bohaterkę? Bo jest niezdecydowana, a szczególnie nie jest pewna swoich uczuć. Chce wszystkich zadowolić, zapominając o sobie albo o tym jak bardzo cierpiała za pierwszym razem. Tak jakby nie uczyła się na własnych błędach. Jej wiedza za to nas do siebie przyciąga i to jakim wsparciem jest dla głównego bohatera. Jednak po wydarzeniach w Nowym Jorku i jej wytłumaczeniu nie do końca się z tym zgadzamy. Nate to chłopak, który nas w sobie rozkocha, ma wszystkie cechy książkowego męża. Jako bohater przeszedł przez wiele traumatycznych sytuacji i to co wynika z nich na końcu wielu z nas zaskoczy. Mam też wrażenie, że w głównej mierze dzięki niemu ta historia wciąga. "Poszukaj sposobu aby przekuć marzenia na własne". Gdyby jednak sprawia, że dostrzegamy jak znajomość budowana przez lata ewoluuje i jak bardzo bohaterowie dojrzewają w mniejszym lub większym stopniu. Jak jedna decyzja może wpłynąć na losy ludzi, którzy boją się zaryzykować w odpowiednim momencie. Ta książka sprawia, że mamy ochotę na dyskusję nie tylko pod względem fabuły ale i zachowania bohaterów. Co stanowi ciekawą mieszankę. Nie wszystko mi się podobało, ale bardzo miło spędziłam czas z książką. Chciałabym nieco więcej w epilogu, oraz domknięcie dla bohaterów pobocznych. Polecam ♥