Gen

Jesteście srokami okładkowymi? Ja zdecydowanie tak. Uwielbiam co piękne, jeśli się świeci to już w ogóle 🤣 Mimo że okładka "Genu" intryguje to nie ona przekonała mnie do sięgnięcia po nią. Jakiś czas temu zobaczyłam post na Facebooku,gdzie dużo osób polecało tą pozycję. Miałam ją na liście książek do przeczytania i dzięki uprzejmości wydawnictwu miałam taką okazję. Gdy w parze jest piękna okładka i fenomenalna treść jestem niesamowicie szczęśliwa. "Gen" ma piękną okładkę ale sama treść jest średnia. Autor miał genialny pomysł na fabułę, problematyka w niej zawarta jest na miarę czasów obecnych. Nie mogę Wam zdradzić konkretnie na jaki temat ,ponieważ nie chcę spoilerować. Jednakże fabuła była przemyślana tak wykonanie już nie do końca mnie przekonało. Sama błędów stylistycznych jest ta wyczuwalna że odebrała mi przyjemność z czytania powieści. Budowane zdania były momentami chaotycznie, ciężko było zrozumieć ich sens. Wielowątkowość w lekturach jest mile widziana, tutaj mamy ich taką ilość że straciłam rachubę. Dużo bohaterów pierwszoplanowych jak i pobocznych mnie znokautowała. Od zawsze mylą mi się postaci, w tym przypadku było tak samo. W trakcie czytania przyzwyczaiłam się do błędów, próbowałam zapamiętać bohaterów i przyzwyczaić się do nietypowego stylu autora. Wtedy czytało mi się już komfortowo i rozkoszowałam się fabułą. Czytałam lepsze pozycję. Ową książkę zaliczam do średniaków. Po wielu perypetiach dobrze spędziłam z nią czas kosztem zaangażowania tylko na tej jednej historii.