Saga o złotej niewolnicy. Tom 1. Gild

Zanim sięgniesz po tą książkę, to upewnij się, że jesteś pełnoletni, gdyż już na pierwszej stronie napotkasz sceny niemal trzydzieści plus. To wręcz erotyczny erotyk, gdzie można kopulować nawet z kilkoma niewiastami jednocześnie. I ktoś się temu przygląda... Zanim jednak opowiem o czym jest, to chcę zauważyć, że poza tymi brutalnymi orgiami jest coś, co sprawia, że można podzielić ją na dwie części. Aż nie wierzyłam, że spotkam tutaj tak piękne opisy przyrody, tego co ich otacza i jakie uczucia w obserwatorze budzą. Zatem książka jest ostra tylko w scenach, które sugerują dwuznaczne sytuacje, a po za tym jest naprawdę piękna. Tyle tylko, że to one zajmują trzy czwarte powieści... Historia opowiedziana ustami kobiety, która na końcu daje spełnienie samemu królowi. Zamknięta w klatce, tylko czeka na swoją kolej przyglądając się jak sześć osób ,,zajmuje" się zadowoleniem jego żądzy. Jej pech polega na tym, że choć wie, że jest tylko kolejną zabawką, to jednak jej serce wciąż liczy na coś więcej z jego strony. Pragnie nie tylko ciała, ale i go całego, najlepiej tylko dla siebie. ,,Jako ofiara handlu dziećmi wiem, jak to jest żyć na łasce złych ludzi. W swoim życiu widziałam już dość zła i podłości". Ona jest tą, której nikt nie może dotknąć. Została zamieniona calutka w złoto i stanowi obiekt pożądania nie tylko samego króla. On jednak pozwolił każdemu współżyć z każdym, by dogadzali sobie jak chcą, nawet z jego nałożnicami, tylko nie mogą tknąć jej, złotej pani. My wiemy, że ona pragnie by jej dotykał, by i ona mogła sprawiać mu przyjemność, lecz nie może ziścić swoich myśli. Ma wszystko najlepsze i najwygodniejsze, tyle tylko, że jej wnętrze wciąż pozostaje niezaspokojone. Jak sądzicie, czy to się zmieni? Książka jest naprawdę wciągająca, tylko nieco za dużo tutaj tych kopulacji. Części ciała są opisane prosto, po imieniu. Cała książka skupia się na dogadzaniu królowi i sobie nawzajem. Myśli postaci dążą tylko w tym kierunku przez co jakby zatracił się sens książki. Koniec potrafi zaskoczyć, więc wydaje mi się, że skoro to część pierwsza, to kolejna będzie większym rozwinięciem.

„Gild” to pierwszy tom serii „The Plated Prisoner”. Coraz częściej poszukuje serii z gatunku fantastyki ponieważ coraz lepiej czuje się w tych powieściach. Musicie przyznać że "Gild" ma przepiękną okładkę, jeszcze lepiej prezentuje się w rzeczywistości. Jednak czy treść jest w stanie uzupełnić tą powieść? Moim zdaniem nie. Niesamowicie rozczarowałam się po przeczytaniu książki Raven. Jestem niesamowicie zła że ta książka nie spełniła praktycznie żadnych moich oczekiwań. Od samego początku miałam z nią problem. Nie mogłam wkręcić się w tą historię. Główna bohaterka była tak irytująca jak żadna inna postać literacka, którą miałam okazję poznać. Wiele powtórzeń było dla mnie już tak uciążliwe że nie miałam ochoty sięgać po tą książkę. Gdy jednak już po nią sięgnęłam praktycznie od razu zasypiałam. Nudziłam się ogromnie. Nie było w tej książce tyle akcji by mogła przekonać mnie do siebie. Nie mogłam przez całą lekturę polubić się z stylem pisania autorki. Budowa zdań była dla mnie wyjątkowo dziwna i niekomfortowa podczas czytania. Co mi się podobało w tej książce? Ciężkie pytanie ponieważ uważam ją za bardzo bardzo średnią pozycję, nie jestem w stanie wyłapać detali które mogły by mi się podobać 😬 Jednak gdybym nawet była zaciekawiona historią Midasa i Auren brakuje mi w tej książce mapki Królestw. Bez wątpienia byłoby to fajnie ułatwienie dla czytelnika. Czy będę czytać dalsze tomy z serii? Raczej nie. Uważam,że ta książka jest po prostu nie dla mnie. Jedynie pocieszające jest to iż wiem że czytałam o wiele gorsze książki niż "Gild". Mimo wszystko, nie było między nami chemii.

„Gild” to książka do której podeszłam z dawką rezerwy. Zastanawiałam się czy faktycznie będzie to taka książka +18 czy może jednak są to zwykłe „obiecanki cacanki”. Okazuje się, że scen takich jest dość umiarkowana ilość, jednak nie brakuje wulgaryzmów i przemocy, w tym psychicznej. Także lektura wbrew pozorom wcale nie jest taka łatwa, gdy ma się bardziej wrażliwą duszę. I to właśnie sprawiło, że mam do całości dość mieszane uczucia. Jest to przede wszystkim książka o dziewczynie, która żyje w złotej klatce. Z jednych traumatycznych wydarzeń wpada w kolejne i kompletnie nie widzi problemu w tym co się dzieje. Jej postać strasznie mnie denerwowała. Nie znoszę tego typu bohaterek, które robią za swego rodzaju mimozy i nie potrafią zadbać o lepsze życie… Jednak podłoża jej zachowania można szukać głębiej i doszukiwać się w nim potrzeby akceptacji i zrozumienia. Potrzeby kontaktu z drugim człowiekiem, którego tak bardzo jej brakowało. na szczęście, gdy rozwinął się wątek intryg kobieta zaczyna walczyć o swoje i zaczyna się przeciwstawiać. To sprawiło, że chociaż trochę ją polubiłam. Sam Midas to władca, który po trupach idzie do celu. Realizuje swoje plany nie zważając na innych. Gdzieś obok całego seksualnego wydźwięku przemycono w książce wiele ważnych kwestii i zwrócono uwagę na samotność, traumę, ubóstwo, brak szacunku do drugiego człowieka, wykorzystywanie seksualne, przemoc… Do tego pod koniec fabuła zaczęła się rozkręcać do tego stopnia, że mocno mnie zaciekawiła i jestem bardzo ciekawa jak dalej się potoczy. „Gild” pomimo, że wzbudza we mnie dość mieszane uczucia to z całą pewnością sięgnę po kontynuację. Jenak uważam, że jeżeli opis książki Was intryguje to nie powinniście sugerować się opiniami innych o niej tylko po prostu po nią sięgnijcie i wyróbcie sobie własne zdanie.

"Zabawne – jak długi język ma się przy kobiecie, gdy widzi się w niej jedynie własność". "Jeśli pobyt w Highbell czegoś mnie nauczył, to tego, że bogactwo tego rodzaju szybko staje się bez znaczenia. Jest puste. Można kąpać się w złocie i wciąż nie mieć niczego naprawdę wartościowego". Midas, jej ukochany, jej wybawca, mężczyzna posiadający moc - wszystko, czego dotknie zamienia się w złoto. Dzięki niemu ma złotą suknię, pije ze złotych pucharów, ba, jej skóra lśni szczerym złotem! To co, że zamknął ją w klatce, przecież tak się robi z prawdziwymi skarbami. Nie powinna być przez to niewdzięczna... prawda? Od początku czułam, że Auren będzie wyjątkową bohaterką. Kibicowałam jej, aby odnalazła w sobie siłę i pokazała wszystkim, na co ją stać. Aby udowodniła, że nie jest tylko złotą zabawką, za jaką ją mają. Kobieca wytrwałość i jednocześnie delikatność to pierwsze, co przychodzi mi na myśl, kiedy patrzę na tę książkę. Świetnie przedstawiono tutaj Auren z jej wątpliwościami i naiwną miłością do narcystycznego i manipulującego Midasa, a także wszystkie dziewczyny z haremu. Fantastyczny świat przedstawiony bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Czytelnik nie zostaje po prostu przeniesiony do mitu o Midasie, ale do całego obcego uniwersum, w którym każde z królestw odznacza się czymś magicznym. Macki wychodzące z kręgosłupa, łuski na ciele... wow. Jestem ciekawa, co jeszcze skrywa w sobie ten świat i co się stanie dalej z poznanymi już bohaterami. Oznaczenie o pełnoletności i ostrzeżenie o występowaniu przemocy nie są bezpodstawne. W powieści występuje brutalność i wulgarność, ale są one w pełni uzasadnione. Orgie w pałacu Midasa i ciągłe zagrożenie napaścią dodają historii pikanterii, erotyczne napięcie czuć praktycznie przez całą powieść. Przez chwilę miałam skojarzenia z "Achają", tam bohaterka również była mieszana z błotem, a jednak odnajdywała w sobie siłę, by się podnieść. Podsumowując, bardzo miłe zaskoczenie i ochota na więcej! Fantastyka i erotyka mogą iść w parze, a "Gild" to tylko potwierdza.