Głupiec

~Pewnego dnia życie Olgi, naszej głównej bohaterki zmienia się diametralnie po druzgocącej wiadomości o jej obecnym stanie zdrowia. Jej czas dobiega końca, więc ma tylko dwie możliwości, jedną z nich jest wyniszczające leczenie i poddanie się specjalistą, którzy nie koniecznie dają szansę na dalszą przyszłość albo oddanie się teraźniejszości, spełniane marzeń i czerpanie z życia pełnymi garściami, jakby jutro miało nie być... Kobieta wybiera drugie rozwiązanie i wraz z matką wybierają się na Hel , aby tam w pełni wykorzystać swój cenny czas. ~"GŁUPIEC" Katarzyny Franus to pozycja, która skusiła mnie piękną iście wakacyjna okładka, co wraz przyjemnym dla oka plastycznym językiem oraz unikatowym egzystencjalnym wnętrzem, stworzyło wybuchowy wulkan emocjonalny, utkany z pełnej palety emocji. ~I tak za sprawą głównej bohaterki jej przeżyć, oraz niezwykle wciągającej fabuły, wybieramy się w niezwykłą podróż życia, która udowadnia nam, że nic w naszym życiu nie jest biało czarne i każdy z nas boi się marzeń, zmian, nowości co ogranicza nas w byciu pełni szczęśliwymi. Dlatego nigdy nie jest za późno by zmienić plany, spełniać marzenia i cieszyć się chwilą, którą przynosi nam los. Bo tak naprawdę tylko od nas zależy jak będzie wyglądać nasza przyszłość! ~"Głupiec" to książka która zmusza czytelnika do refleksji, a jednocześnie udowadnia nam, że nigdy nie jest za późno na marzenia, że warto czasem się zatrzymać, aby przewartościować swoje życie i zajrzeć w głąb swojego serca! Jak dla mnie to Must Have dla każdego! Bezapelacyjnie polecam wasza J.K.

„Głupiec” to książka, która zabrała mnie w niezwykłą, ale i bolesną podróż. Nad główną bohaterką już od pierwszych stron wisi fatum śmierci. Kobieta dowiadując się, że jest śmiertelnie chora zamiast podjąć się leczenia postanawia przeżyć swoje ostatnie dni spełniając marzenia i po prostu czerpiąc z życia garściami. Jednak spokojnie, nie jest to książka o umieraniu. Jest to książka przede wszystkim o życiu. Ukazuje, że nic w nim nie jest czarno-białe i że wielu z z nas tak napraw∂ę umiera za życia, bo boimy się zmian. Boimy się wziąć sprawy we własne ręce i wreszcie zacząć oddychać pełną piersią. Niejednokrotnie podczas lektury zaczynałam myśleć o własnej egzystencji i tym jak wygląda moje życie. Dawno nie spotkałam się z książką, która tak mocno skłaniała mnie do przemyśleć o życiu. „Głupiec” to książka, która udowadnia nam, że nigdy nie jest za późno, aby zacząć walczyć o swoje marzenia. Na przykładzie Olgi widzimy, że zawsze jest dobry moment, aby rozpocząć wszystko od nowa. Katarzyna Franus zmusza czytelnika do refleksji i zajrzenia w głąb siebie. „Głupiec” to cudowna książka, którą polecam każdemu.