Jak ciężko być królem

Akurat dziś trafiła w moje ręce podczas drzemki malucha, więc kilka chwil na jej przeczytanie udało się złapać... Literatura, która zapada w pamięć i dotyka serca. "Jak ciężko być królem " to wspaniała książka, która zawiera w sobie fragmenty tekstu Janusza Korczaka, gdzie głównym bohaterem był Król Maciuś Pierwszy. Obserwujemy więc malucha, który nie będąc gotowym przyjmuje na swoje barki ciężar odpowiedzialności . Tekst połączony z fenomenalną interpretacją obrazem Iwony Chmielewskiej, tworzy niebagatelne połączenie, którego nie sposób odłożyć na półkę- bez rozważań. Tematyka jest dość znana. Wielu z nas kojarzy oryginał lub inne wytwory, które ujrzały światło dziennie w najróżniejszych formach. Maciuś, syn króla w wyniku choroby ojca staje się głową państwa. Nie gotowy, zagubiony, wystawiony na największą życiowa próbę. Co więc może zrobić? Poznaje demokrację. Zawierza, a czasem odbiera decyzyjność i władzę parlamentowi. Szuka własnej drogi, czasem się potykając. Wyniszczony wojnami kraj woła o ratunek. Panuje głód, bieda, a skarbiec świeci pustkami. Chcąc odbudować wspaniałe imperium staje się władcą słuchającym potrzeb. Chce dać poddanym szczęście ale okazuje się, ze każdy postrzega je inaczej. Wzbiera w nim zagubienie. Jak wspomniałam, potraktowałam tą książkę jako wstęp do rozważań. Skupia ona na sobie tak wiele rozmaitych tematów przy stosunkowo oszczędnym tekście, że powstaje naprawdę wiele luk w które możemy wsunąć własne myśli. Obrazy w książce uzupełniają treść. Obserwujemy Maciusia, który jest samotny i zagubiony. Widzimy dziecko, które szuka pocieszenia u przyjaciela i pomocy wśród tych, którym ma pomóc. Aż w końcu- dostrzegamy w nim króla i jednocześnie błazna, podróżnika, wojaka, zranionego. Książka niesie za sobą jednoczesną wiarę w zmianę i rozgoryczenie porażką. Dodaje to uniwersalizmu. Trudno jest zachować balans. I trudno posiadać wrodzoną mądrość. Myślę, że tym razem zostawię tu niedopowiedzenia. Aby każdy własnoręcznie nadał tej historii własne brzmienie.