Jak przepraszać

Jeśli szukasz książki, która bez owijania w bawełnę podpowie Twojemu dziecku, o co chodzi z tym przepraszaniem, to zwróć uwagę na najnowszą pozycję od Wilgi, „Jak przepraszać”. To przewodnik, który do tematu przepraszania nie podchodzi na sztywno. Wszelkie wątpliwości związane z przepraszaniem wyjaśnia wprost, ale nie ma tu moralizowania. Jest za to dobry humor. I to właśnie dowcip jest tym wytrychem, który rozbroi każdego młodego (a nawet dojrzałego) sceptyka przepraszania. „Jak przepraszać” rozpoczynają trzy ważne słowa. Takie, które warto sobie wbić do głowy. „Wszyscy popełniają błędy”. Jak już się to wie, to od razu jest jakoś łatwiej. A potem David LaRochelle (autor) w asyście absolutnie genialnych rysunków Mike’a Wohnoutka opowiada co nieco o przepraszaniu. Doskonale wie (być może z doświadczenia 😉 ), że przepraszanie nie zawsze jest fajne. Zwłaszcza gdy trzeba przeprosić kogoś, kto nadal jest na nas zły. Albo kogo po prostu się nie lubi. Wtedy trudno oprzeć się pokusie nieszczerych przeprosin. Kilka ich przykładów znajdziesz w tej książce. Są naprawdę jaskrawe (i trochę zabawne), więc z łatwością pomagają zobrazować dziecku różnicę między szczerymi a nieszczerymi przeprosinami. Super, że bohaterami są tutaj zwierzęta. Dzięki temu forma przekazu wydaje się zmiękczona i swobodna. Zresztą, jak tylko spojrzysz na rysunki tych zwierzaków, to zobaczysz, że zostały przedstawione w sposób humorystyczny i radosny. Całość staje się wówczas zabawna i lekka. Tekst (zwłaszcza dialogi) również są okraszone humorem, jednak nie odwraca to uwagi od głównego tematu, jakim jest właśnie przepraszanie. Wskazówki są konkretne, krótkie, bez udziwnień czy metafor. Myślę, że to wszystko sprawia, że ta książka może stać się hitem wśród dzieci, które potrzebują lekkiego pokierowania i wsparcia w kwestii przepraszania.