Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe

Myślę, że poradnik jest na pewno potrzebny nie tylko by przeczytać go i zapomnieć, ile może później dostrzec we własnym dziecku, lub sąsiada, czy znajomego i mu powiedzieć, że posiada wysoko wrażliwe dziecko. Sama jestem osobą wysoko wrażliwą, więc domyślałam się o czym tutaj przeczytam. Wszystko było jak najbardziej godne pochwały, lecz nieco przydługie. Sięgając po ten poradnik nie oczekuj od razu rozwiązania swoich problemów, gdyż wszystko, co tu się będzie działo, o czym przeczytasz, trzeba wykonywać w równym czasie. Dziecko to nie telewizor, który gdy źle odbiera, można nakierować na inną stację. Tutaj potrzeba czasu i przede wszystkim cierpliwości, by od zamkniętego w sobie szkraba z wolna wydobywać informacje, by dawać mu dwa razy więcej bezpieczeństwa i czekać, aż samo zdecyduje, czy jest gotowe by nam o swoim problemie powiedzieć. Te osoby dzielą się na trzy grupy, począwszy od wysokiej wrażliwości, umiarkowanej i niskiej. Niepokoją się o wszystko, tylko w niektórych przypadkach, lub przy konkretnych miejscach. Co zatem trzeba z takimi osobami robić? Czy chodzenie od specjalisty do specjalisty tutaj pomoże? W końcu nie jest to choroba, więc jak jej pomóc? Ciężko mi przyznać jedną rzecz, jaką było wyciągnięcie z tego podręcznika wszelkich niezbędnych informacji, by takim osobom pomóc. Niby autorka sama ma doświadczenie w tym temacie, lecz bardziej skupiła się na przykładach w życiu codziennym i szkolnym, kiedy trzeba rozpocząć nowy etap. Nie bardzo jednak ukazała co dokładnie mamy robić, tylko skupiła się na wszelkich nowościach w życiu takiej osoby. To jakby zapytać się dlaczego skorupka jaka od kurczaka jest bardziej krucha, od skorupki jajka kaczego. Stwierdzenie, że tak to już jest mi nie wystarcza. Pokazanie budowy tej skorupki też mnie usatysfakcjonuje. Bardziej wolałabym wiedzieć, co mogę zrobić, by w żadnej sytuacji ono zbyt szybko nie pękło. Nieco bardziej błądzenie wokół tematu, jednak jeśli ktoś takich osób nie zna, to co nie co się o nich dowie. Największym plusem jest to, że znalazłam tutaj bardzo lekkie pióro;-)

[Współpraca reklamowa] Wydawnictwo Muza „Dziecko wysoko wrażliwe” to poradnik głównie dla rodziców. A co to znaczy w ogóle znaczy, że ktoś jest wysoko wrażliwy? Taka osoba czuje świat bardziej i myśli głębiej. Z kimś takim czasami życie nie jest łatwe, ponieważ osoby wysoko wrażliwe wymagają większej uwagi. Mając dziecko „tego typu” oznacza życie na wysokich obrotach. Niniejszy poradnik ma na celu pomóc zrozumieć takie dzieci i wesprzeć ich w odbieraniu świata. Należy jednak nadmienić, że czucie bardziej i głębiej nie jest zaburzeniem. Jest to po prostu uwarunkowanie temperamentu, czymś wrodzonym. I nie oznacza, ze coś jest nie tak z taką osobą, ale też nie wskazuje, na to, że zawsze będzie wszystko w porządku. W ostatnim czasie specjaliści badają gównie wrażliwość przetworzenia sensorycznego, a jeśli chcecie coś o tym dowiedzieć się więcej, to koniecznie sięgnięcie po poradnik Agaty Majewskiej. Poradnik uzmysławia nam jak osoba, a zwłaszcza dziecko wysoko wrażliwe spostrzega świat. Takie osoby bardzo chcą być akceptowane przez otoczenie. Chętnie pomagają innym, często własnym kosztem. Bardzo podoba mi się porównanie takich dzieci do kwiatu orchidei. Dzięki poradnikowi, ci z rodziców, którzy zaobserwowali u swojego dziecka, że czuje bardziej, na pewno będą mogli mu pomóc dzięki zrozumienia tej cechy. Muszę jednak nie tylko zrozumieć jak ich pociecha spostrzega świat i jakie ma wobec niego oczekiwania, ale również zaakceptować ten fakt. Dzieci z wysoką wrażliwością, na pewno wymagają większej naszej uwago. Poradnik podpowiada jak w ogóle rozpoznać u dziecka tę cechę. Jak rozmawiać z dzieckiem o wysokiej wrażliwości. Czego mu nie mówić. Książka pomaga również przejść proces adaptacji w owym otoczeniu jakim jest przedszkole lub szkoła. Autorka dość obszernie wyjaśnia metodę kar i nagród i zadaje pytanie czy w ogóle ona ma sens? Nie znam chyba rodzica, który by chociaż przez chwile nie zastanawiał się nad tym czy robi dla swojego dziecka wystarczająco. Czy potrafi zrozumieć swoje dziecko? Gdy rozpocznie nowy etap w swoim życiu jak np. szkołę, czy będzie akceptowalne przez rówieśników. Poradnik przybliża nam kim jest wysoko wrażliwe dziecko i jak sobie poradzić z dzieckiem obdarzone tą cechą. Książkę czyta się bardzo szybko. Nie jest gruba i napisana w prosty sposób, zrozumiały myślę, że dla każdego rodzica. Jeśli macie podejrzenia, że Wasze dziecko czuje bardziej lub jesteście po prostu ciekawi jak wygląda życie takiej osoby i czy można mu pomóc polecam ten poradnik.

Z Agatą mam przyjemność współtworzyć grupy wsparcia (krąg kobiet) dla kobiet wysoko wrażliwych oraz dla kobiet po utracie ciąży. Znamy się i wciąż poznajemy w naszej współpracy, cenię sobie Agatę za jej profesjonalizm, doświadczenie, empatię, wrażliwość, ciepło, które wzbogacają przestrzenie, które współtworzymy. I pewnie mogłabym napisać dużo więcej. Tym bardziej po lekturze tej książki, która mnie porusza. Wzięłam książkę Agaty do ręki jako kobieta o wysokiej wrażliwości, mama. Mama 4,5 letniego Tomka, który ma swoje wyzwania, którego wrażliwości z ciekawością i otwartością się przyglądam. Którą każdego dnia poznaję co raz bardziej. Mamy, która kocha swoje dziecko nad życie, dla której ważne są jego potrzeby, bycie blisko i relacja jaką tworzymy. (RELACJA to fundament, którego autorka dotyka w swojej książce) Mamy, która doświadcza wielu trudności, intensywnie przeżywanych emocji, silnego lęku, głośnego płaczu, bycia w nich całym sobą. Mamy, która czasami jest na rozdrożu, bo niby słyszy swoją intuicję i jednocześnie bywa, że zagłusza ją opiniami innych, oceną innych i na chwilę się gubi. "Otulająca łagodność jest wtedy, kiedy zatrzymujesz się w codziennym pędzie, żeby na chwilę zamknąć oczy i wypić łyk ciepłej kawy, kiedy bierzesz kąpiel i przedłużasz ją sobie o pięć minut, kiedy czytasz fragment ulubionej książki przed snem, kiedy możesz zadzwonić do koleżanki w trakcie spaceru z dzieckiem i pośmiać się z czegoś, kiedy pozwalasz sobie na przyjemności - kiedy przestajesz sobie ich wreszcie odmawiać. Bo jesteś ważna" /Agata Majewska/ I wiesz jak się czuję po przeczytaniu tej książki? Spokojna... Czuję, że wracam do siebie, że wróciłam do domu. Czuję się zaopiekowana, wzmocniona w byciu rodzicem takim jak chcę, jak czuję - a nie takim jak chcą widzieć mnie inni. Choć w książce nie brakuje ważnych odniesień do aktualnych badań dotyczących wysokiej wrażliwości, czy specjalistów zajmujących się tym tematem, napisana jest lekko, z humorem który zdecydowanie jest mocnym atutem tej książki. Autorka odnosi się do wielu zaufanych specjalistów, do ich doświadczeń i badań jak również do doświadczeń rodziców i dzieci z którymi pracuje na co dzień. Pisze książkę tak, jakby mówiła językiem rodziców i dzieci o wysokiej wrażliwości, jednocześnie z ogromną pokorą, otwartością i ciekawością swojego czytelnika. Całą historię Agata ubogaca swoim doświadczeniem wysokiej wrażliwości, zahaczając o rodzinę pochodzenia, relacje z mamą oraz relację jaką tworzy ze swoją wysoko wrażliwą córką. To historia opowiedziana z uważnością, bliskością i zrozumieniem, dlatego nie otrzymasz gotowych rozwiązań, ale zaproszenie do ich wspólnego poszukiwania. Jestem przekonana, że pytania które stawia autorka otworzą Cię na ekscytujacą podróż wgłąb siebie i bliższego poznania i zrozumienia swojego dziecka. Po prostu, jeśli temat wysokiej wrażliwości jest Ci bliski to sięgnij po to spotkanie: "Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe" Agaty Majewskiej. Dziękuję Agata, że jesteś W imieniu swoim i wszystkich wysoko wrażliwych 💜 Magda

Wspaniała książka! Jest napisana tak, że czytelnik ma wrażenie, jak gdyby siedział przy kawie i rozmawiał o wysokiej wrażliwości z Autorką. Temat jest podjęty jasno i ciekawie. Jest też trochę poczucia humoru i można się nawet zaśmiać, co w dzisiejszych czasach jest chyba bardzo w rodzicielstwie potrzebne. Koniec książki zaskakuje, bo przytoczona historia jest bardzo poruszająca i skłania do myślenia o innych, którzy są obok nas. Polecam tą książkę wszystkim osobom, które chciałyby się czegoś dowiedzieć o wysokiej wrażliwości, o byciu rodzicem, o wyzwaniach, kiedy dzieci posyłane są do placówek, o znaczeniu wsparcia innych dorosłych. Wartościowa!

To chyba pierwsza taka książka, w której czuć, że rzeczywiście próbuje się dostrzec dzieci i rodziców. Dobrze się ją czyta i warto przeczytać od początku do końca, bo po drodze pojawiają się różne wątki z wcześniejszych rozdziałów. Widać, że Autorka ma doświadczenie w pracy z dziećmi i sporo własnej wrażliwości. Polecam - szczególnie rodzicom młodszych dzieci.