Jedno miłe słowo. Lekcje akceptacji, miłości i odpuszczania

Jak oceniacie się w kwestii odpuszczania? Jak zachowuje się Wasz wewnętrzny krytyk? Od razu przyznaję, że ta książka to balsam dla mojej duszy. Czytając ciepłe opowieści autorki dużo przemyślałam i przypomniałam sobie, co jest w życiu ważne, bo zdarza mi się o tym zapominać w pędzie życia, po prostu nie potrafię się zatrzymać. Susan Verde opowiada nam o swojej codzienności i ofiarowuje czytelnikowi humor, mądrość, nadzieję i siłę, dzięki którym na pewno łatwiej będzie przetrwać trudne chwile. Wydaje się nam, że jesteśmy sami w sytuacji, gdy nie kończy się nam lista rzeczy do zrobienia, rozmów do wykonania, ukojenia innych, oddzwonienia lub odpisania na telefony, zapłacenia rachunków. Jednak tutaj utożsamiłam aię z Susan Verde i wiem, że nie jestem sama. Nie tylko ja próbuję być perfekcyjna i do tego zmierzać. Nie znajdziemy tutaj jednak recepty na szczęście w postaci propozycji na zmianę dotychczasowej rutyny, a jej zwierzenia na temat sukcesów i niepowodzeń, z którymi trzeba się pogodzić, zaakceptować i docenić to, co nam się udało. Błędy są częścią naszego istnienia. Przeczytamy też o dzieciństwie autorki i o tym, jak wpływa na przyszłość. Jako mama, wiem jak bardzo potrzebna jest ta książka, bo sama wiem, ile razy mierzę wysoko co do wychowania moich dzieci, a jednak w rzeczywistości wynika inaczej i jak bardzo mi potem doskwiera smutek z tego powodu. Sięgnijcie po tę książkę szczególnie wtedy, gdy jest Wam nieco gorzej w wielu rolach, które spełniacie, otuli Cię jak przyjaciółka, a Ty bardziej pokochasz i docenisz siebie. Na początku każdego rozdziału jest mantra, od której przykładowo można zacząć dzień.

Jak oceniacie się w kwestii odpuszczania? Jak zachowuje się Wasz wewnętrzny krytyk? Od razu przyznaję, że ta książka to balsam dla mojej duszy. Czytając ciepłe opowieści autorki dużo przemyślałam i przypomniałam sobie, co jest w życiu ważne, bo zdarza mi się o tym zapominać w pędzie życia, po prostu nie potrafię się zatrzymać. Susan Verde opowiada nam o swojej codzienności i ofiarowuje czytelnikowi humor, mądrość, nadzieję i siłę, dzięki którym na pewno łatwiej będzie przetrwać trudne chwile. Wydaje się nam, że jesteśmy sami w sytuacji, gdy nie kończy się nam lista rzeczy do zrobienia, rozmów do wykonania, ukojenia innych, oddzwonienia lub odpisania na telefony, zapłacenia rachunków. Jednak tutaj utożsamiłam aię z Susan Verde i wiem, że nie jestem sama. Nie tylko ja próbuję być perfekcyjna i do tego zmierzać. Nie znajdziemy tutaj jednak recepty na szczęście w postaci propozycji na zmianę dotychczasowej rutyny, a jej zwierzenia na temat sukcesów i niepowodzeń, z którymi trzeba się pogodzić, zaakceptować i docenić to, co nam się udało. Błędy są częścią naszego istnienia. Przeczytamy też o dzieciństwie autorki i o tym, jak wpływa na przyszłość. Jako mama, wiem jak bardzo potrzebna jest ta książka, bo sama wiem, ile razy mierzę wysoko co do wychowania moich dzieci, a jednak w rzeczywistości wynika inaczej i jak bardzo mi potem doskwiera smutek z tego powodu. Sięgnijcie po tę książkę szczególnie wtedy, gdy jest Wam nieco gorzej w wielu rolach, które spełniacie, otuli Cię jak przyjaciółka, a Ty bardziej pokochasz i docenisz siebie. Na początku każdego rozdziału jest mantra, od której przykładowo można zacząć dzień.