Jednorożec Małgosi

Czy możliwe jest stworzenie książki nieociekającej różem, brokatem i słodyczą, a w której ważną rolę gra jednorożec? Owszem i to właśnie ten tytuł. . Poznajcie Małgosię. Dziewczynkę, która jest na etapie życiowej zmiany. Wraz z rodzicami przeprowadziła się do górskiej chatki, by mieszkać tuż przy ukochanej babci. To trudny moment dla Małgosi, bo choć babcia jest jej bliską osobą, to w nowym miejscu czuje się nieswojo. Nikogo nie zna, dom wygląda pusto i pachnie zupełnie inaczej. Podczas spaceru po okolicy, dziewczynka znajduje w trawie małego jednorożca. Od babci dowiaduje się, że końcem lata te stworzenia odlatują na Wyspę Jednorożców, więc nie pozostaje jej nic innego niż opieka nad maleństwem aż do wiosny. Między zwierzakiem a Małgosią rodzi się przyjaźń. Kolejne miesiące spędzają na zabawie, spacerują po plaży, łapią liście z drzew i lepią śnieżnego jednorożca. Wraz z nadejściem wiosny, do serca Małgosi wdziera się żal. Zwierze ją opuszcza, ale wspomnienia tej wyjątkowej przyjaźni zostaną już na zawsze. . Przyznam, że ta książka zauroczyła mnie od pierwszego wejrzenia. Jest pięknie wydana w aksamitnej, przyjemnej w dotyku okładce, a wewnątrz na śliskim papierze. Choć nie jestem fanką błyszczących stron, to ku mojemu zdziwieniu ta forma papieru była w tym przypadku świetnym wyborem. Ilustracje niewątpliwie grają tu pierwsze skrzypce. Są delikatne, bije od nich spokój i dzięki nim czujemy powiew wiatru oraz zapach świeżych wrzosów. Wprowadzają do książki cudowny klimat, czyniąc z niej jeszcze piękniejszą publikację. Historia sama w sobie jest prosta. Pokazuje, że często nie mamy wpływu na pewne sprawy, a zmiany w życiu zazwyczaj nie są łatwe, choć są nieuniknione. Prawdziwa przyjaźń w takich chwilach może przynieść ukojenie. Autorka dużą wagę przywiązała do bliskości człowieka z otaczającą przyrodą i czerpania z tego, co na wyciągnięcie ręki. Każdy czytelnik zinterpretuje przygodę Małgosi po swojemu. Czy to prawdziwe wydarzenia, czy wyobraźnia dziewczynki? Ocenicie sami. Dajcie się przenieść w magiczny świat!

Książka, która stanowiła moje marzenie od chwili, kiedy zobaczyłam jej pierwszą recenzję. Piękne, jakby muśnięte słońcem ilustracje, błyszczący papier i cudowna, zachęcająca okładka sprawiły, że kiedy trafiła w moje ręce, mój zachwyt był jeszcze większy. Małgosia to mała dziewczynka, która wraz z rodzicami przeprowadza się do nowego domu, w zupełnie nowym miejscu. Bohaterka czuje lęk przed wszystkim co nieznane, jest samotna i trudno odnaleźć się jej w nowej rzeczywistości. Spacerując po wrzosowiskach znajduje małego, zagubionego jednorożca, z którym łączy go od razy wyjątkowa więź . Babcia uprzedza dziewczynkę, że wraz z nadejściem wiosny inne jednorożce powrócą po malca. Małgosia i jej nowy przyjaciel przeżywają wspólnie wiele pięknych chwil, dostrzegając przy tym wyjątkowość miejsca w którym przyszło im żyć. Mimo rozstania, przyjaźń jaka połączyła zwierzę i dziewczynkę nie mija, a wręcz przeciwnie staje się dojrzalsza. Ta baśniowa, przypominająca historie z mojego dzieciństwa opowieść o samotności, strachu ale również wielkiej przyjaźni. Autorka przepięknie operuje w tej książce słowem i obrazem, sprawiając że człowiek zanurza się w tej historii od początku do końca, wręcz namacalnie odczuwając emocje towarzyszące jej bohaterom. Cudowne opisy przyrody oddziaływują na wyobraźnie czytelnika przenosząc go wprost na usiane wrzosem pola, gdzie czuć powiem morskiej bryzy i chłód jesiennej aury. Z każdej strony tej książki kipi delikatność, wrażliwość, bliskość i wzajemna czułość. To cudowna lekcja o bezinteresownej przyjaźni, wsparciu i oddaniu drugiej osobie, a także odnalezieniu się w nowej sytuacji jaką jest zmiana miejsca zamieszkania.